Сега кога нема да се кфалификуваат на европско пак ќе одиш да ги пречекаш?
Ти ќе бидеш рекордер во црвени квадратчиња, го*нојадец!
Ако така даваме подршка на македонскиот спорт сите нема ни претпоследни да сме. Успех ќе ни е последното место во сите можно рангирања.
Имаме катастрофални услови за спорт во Македонија. Треба навистина труд и вложување, а ќе кажам и среќа и врски за многу спортови. Многу често некомпетентни спортисти стануваат дел од првите состави на тимовите и од националните состави, додека многу подобри од нив едноставно немаат среќа што не се синови/ќерки на познати спортисти и немаат успешни кариери токму поради тоа.
Македонскиот ракомет колку толку е успешен во Македонија, не сме заникаде. Но при споредби со одредени европски тимови ние сме катастрофа.
На ова светско првенство и 11тото место е огромен успех.
Десет години не бевме дел од ова натпреварување. Имаме еден екстра добар ракометар, без кој сега не ќе бевме можеби ни 50ти во светот.
Останатите ракометари играат во нашата преслаба лига. Имаме некои кои играат во странство во непопуларни тимови.
Цело првенство игравме со двајца голмани (среќа што имаме барем 2 солидни голмани) и со 7-8 играчи. Еден добар тим е составен од 15 одлични ракометари. Ние за жал ги немаме тие капацитети. Недоволни тренинзи, недоволна подготвеност, умореност, повреди сето тоа се увиди после 4-5 натпревар во низа.
Државите што беа на првите позиции имаат репрезентации кои се на светските првенства постојано. Чии играчи играат во најдобрите лиги во светот и плус во лигата на шампиони. Примаат одлична плата што е стимул.
И точно дека 11то место не е одлично место, но со тоа што ние располагаме е и подобро од очекуваното. Можеме да ги победиме и најдобрите но ни фали тренинзи, традиција со играње на добри и тешки натпревари.
Покажавме дека можеме да се бориме и да ги победуваме и најдобрите.
Мислам дека треба да сме задоволни со овој резултат и ова да ни е стимул за понатамошните натпреварувања и полека но сигурно да одиме кон следните победи и можеби за некоја година и трофеј.
Не се освојуваат медали преку сон. Треба време...
Ние се наеднаш сакаме и не знаеме да го цениме она што го имаме.
