Од каде произлегува зборот „Србија“ и „Срби“?

[Genti.]

Spored Dr. Jovan Deretic srbite ne se sloveni tuku starosedelci na balkanot, i tvrdi da e toa najgolemata laga.Izgleda i srbite ke izlezat anticki. Da ne recite deka lupam onaka evo sami pogledajte.

Ja veke neznam sto ne trvdija SERVITE dosega , sekoj den po edna nova kniga

 

[СрбоЛегенда]

But when two brothers succeeded their father in the rule of Serbia, one of them, taking one half of the folk, claimed the protection of Heraclius, the emperor of the Romans, and the same emperor Heraclius recieved him and gave him a place in the province of Thessalonica to settle in, namely Serbia, which from that time has acquired this denomination. 'Serbs' in the tongue of the Romans is the word for 'slaves', whence the colloquial 'serbula' for menial shoes, and 'tzerboulianoi' for those who wear cheap, shoddy footgear. This name the Serbs acquired from their being slaves of the emperor of the Romans.

"DE ADMINISTRANDO IMPERIO" од Константин Порфирогенит,параграф 32, напишан во периодот меѓу 948-952 година.

Море убаво Милојко викаше дека Солун е српски град.
Даље нели Склавус беше роб?

 

[vancevtodor]

Spored Dr. Jovan Deretic srbite ne se sloveni tuku starosedelci na balkanot, i tvrdi da e toa najgolemata laga.Izgleda i srbite ke izlezat anticki. Da ne recite deka lupam onaka evo sami pogledajte.
[/quote]


Aleksandar Veliki poklonio je srpskim plemenima mnogo zemlje u Srednjoj Evropi u znak zahvalnosti za ratne zasluge, nazivajući te nove zemljoposednike Panovi (gospodari).
Smatrao ih je velikomoćnim i najčuvenijim narodom, koga je nazvao
Slavan.
Na samrti je izrazio želju da svi narodi od Jadranskog do Hladnog mora žive po zakonima „Slavnih”. Tako je kažu, odlučio umirući pobednik u belom gradu Aleksandriji.
Dr. Deretić navodi da je iza Aleksandra Velikog ostalo zapisano da je
neki veliki vojskovodja, pre njega, preduzeo pohod sa Helmskog(Balkanskog) poluostrva iz Srbije na istok sve do Indije. Bilo je to nešto preko 2000 godina pre Hrista, a taj veliki vojskovodja zvao se Nino Belov, koji se u „Svetom pismu” spominje kao Nebrod. Cilj mu je bio Indija. Krenuli su iz današnjeg Niša, prešli Malu Aziju i stigli do Indije. U starim zapisima zabeleženo je da je to prvi prodor Arijevaca, a ime su dobili po bogu Aronu, čiji su tragovi kulta pronadjeni na današnjim predelima
Kosmeta. Skorašnja otkrića potvrdila su da su Sloveni (Srbi), kao Arijevci okupirali iranske visoravni i oblasti Inda i Ganga. Njihovi običaji ostali su očuvani u Vedama.
Prema tome, Sloveni su se dokazali kao nosioci Arijanizma, dok sami Indusi smatraju da su im Vede podarili bogovi. Nina Belova nazivali su i bogom Bak. On nije bio samo osvajač, već i graditelj, a svoju ljubav prema graditeljstvu preneo je i na svoju ženu Semiramu, koja je bila očarana gradnjom Vavilona i naredila je da se taj grad dovrši po njenim zamislima, kojom prilikom je sagradjen most dug 900 m za ulaz do centralne kule, na čijem vrhu je sagradjena opservatorija. Posle Nina Belova, novi
vojskovodja Serbo Makeridov, po uzoru na Nina, izveo je drugi pohod Arijevaca na istok, a on se u svetom pismu spominje kao Asur i neki ga otuda smatraju osnivačem Asirskog carstva. Prema tome, Aleksandar Veliki je bio treći osvajač dalekih svetova i išao je „utabanim stazama” tek 335. do 332. godine pre Hrista.
Aleksandar nalazi Srbe izmedju reka Inda i Dželama, koji su tu ostali od Nina Belova i živeli u dva grada, od kojih se jedan zvao Serbija. Aleksandar taj grad dogradjuje i ulepšava i naziva ga Aleksandrija Serbijska.
Grčki istoričar Herodot govorio je da su Srbi posle Indusa najveći narod na svetu.
Herodot je Srbe svrstavao u Tračane, dok su ih drugi svrstavali u Skite, Sarmate, Gote, Hune, Avare i Vende, a neki su ih nazivali Sklav i Slavin. Češki istoričar Šafarik, koji je bio profesor u Novom Sadu, doslovno kaže: „Ime Srbin je najstarije i duboko ukorenjeno medju svim Slovenima”. Nemački i ruski istoričari prihvatili su
uglavnom Herodotovo tumačenje da su Srbi Tračani. Njihovo tumačenje za to je sledeće: „…medju Srbima od pamtiveka živelo je veliko pleme nazivano Raščani ili Rasi, a to ime potiče iz Indije od reči Raška, sto označava rujnu crvenu boju, koju su Srbi od uvek voleli.” Otuda su iskonski Raščani Crveni Srbi. Ti Srbi u vreme Herodota su živeli u Maloj Aziji i na Balkanu u Trakiji. Po njima je i nazvana oblast Stara Raška u Trakiji pored reke Marice i novija Raška, Nemanjina prva Srbija. I
danas postoji rečica Raška, koja se uliva u Maricu kao i ruševine grada Ras.
Jovan Rajić navodi kako je madjarski istoričar Istvanfi, Despota Djurdja Brankovića nazivao Djordjem Tračaninom, a grčki istoričar Laonik Halkokondil kaže da su Srbi Ilirci, došli iz zemalja iza Dunava i tvrdi da su Srbi najstariji i najveći narod na svetu (podrazumevajući pod tim imenom sve Slovene).
U Minhenu se nalazi originalna nemačka hronika, pisana oko 750. godine nove ere, u kojoj doslovno piše: „Srbi predstavljaju tako veliko carstvo (regnum) da su iz njih proizašli svi slovenski narodi” (Hormayers Archiv, st. 282-283). Hrvatski istoričar Maretić, pišući o rimskom
istoričaru Pliniju, koji je živeo u Hristovo doba, navodi da su Srbi živeli oko Dona, a Vendi uz Vislu. U to doba Srbe su uglavnom nazivali Tračanima, Tribalima, Vendima i Antima. Prokopije iz Cezareje, gotski pisac Jornand i Arapin El Bakr' tvrde da su Srbi nastanjivali veliki deo Azije, ceo Balkan i još pre Hrista dopirali do Rima.
Dr. Rački u svojoj „Povjesti Slovena” (st. 6 i 7) navodi: „U početku Sloveni su se nazivali domaćim imenom Srbi, tj. rodjaci, a stranci, specijalno Nemci zvali su ih Vendima.
Tim imenom zvali su ih i Grci i Rimljani još od sedmog veka pre Hrista”. Sve ovo potvrdjuje da su Srbi najstariji slovenski narod i da je ime Srbin hiljadama godina starije od imena Sloven. Ime Sloven javlja se prvi put u petom veku (491. g.) nove ere, sa rimskim osvajanjem. Pomerajući se na Zapad Evrope, Srbi su se sukobili sa Germanima. U to doba sva srpska plemena medjusobno su se razumevala i počeli su se zvati Slovenima, a one koje nisu razumeli nazvali su Nemci, jer su im delovali nemo.
Kako su se do tada svi Sloveni nazivali Srbima i hiljadama godina sačuvali to ime, otuda su svakako oni bili kičma i srž svih slovenskih naroda. Češki istoričar Jan Dobrovolski, u „Jahrbuch 1827” kaže: „Istovetnost imena lužičkih i balkanskih Srba nije slučajna, ona potiče iz prastarih vremena kada su se srpskim imenom nazivali svi Sloveni”. A Pavel Šafarik u knjizi „Slovenske starožitnosti” piše: „Ime Srb duboko je ukorenjeno medju svim Slovenima i moglo je samo u svojoj pradomovini dobiti svoj pravi značaj”. Rus Veltman u svojoj istoriji potvrdjuje da je u drevnim vremenima ime
Srbin bilo zajedničko svim Slovenima„. Takodje, nemački etnolog Zering piše: ”Prvo opšte ime svih Slovena bilo je Srbli, sto je značilo ujedinjeni„, a madjarski grof Kalaj u svojoj istoriji pisao je: ”Po ispitivanjima najboljih naučnika svi slovenski narodi u prastaro doba nazivali su se Srbi„. On takodje navodi da se od šestog veka pojavljuje ime Slavi, dok su svi Sloveni živeli zajedno i nazivali se sabraćom. Interesantno je
pisanje češkog viteza Dalimila, od pre 850 godina, kada on navodi ”Srbove nastaniše na Balkanu, uz more pa se razgranaše sve do Rima„. Slovenac Krek tvrdio je da je prvo ime svih Slovena bilo Srbin. Nema, medjutim, pisanih dokumenata o cepanju tog jedinstvenog naroda u sadašnje slovenske narode. Tek po neko dodiruje tu temu.
Tako, ima tvrdnji da su cepanja nastala na početku nove ere, a i takvih koja pominju da je do toga došlo sedam-osam stotina godina pre toga. Franjo Rački piše ”Širenjem svoje vlasti ka severu i istoku Rimljani počeše dobijati tačnije vesti o Srbima, koje su oni kao i Grci nazivali Vendima, iz baltičkih krajeva od kojih su kupovali ćilibar od sedmoga veka stare ere„. Rimski istoričar Aleksandar Giljferding pisao je: ”Baltički Vendi imali su bogate i velike gradove, prosvetu, državno i versko ureenje i trgovinu
koja je zadivila savremenike„. Pošto su živeli na ogromnim prostranstvima, a vezivao ih je zajednički jezik, a ne političko jedinstvo, to je cepanje Srba moglo nastupiti par hiljada godina pre Hristova roenja, usled prenaseljenosti i potrebe za novim prostorima.
Prema predanju i nepobitnim podacima Srbi su pre dve hiljade šest stotina godina imali naprednu i prosvećenu državu na Baltičkom moru. A njihovo
doseljavanje iz Indije na Baltik usledilo je preko hiljadu godina pre toga.
Nemac Jirgen Španut, istražujući nemačku istoriju, otkriva srpska groblja na tlu Španije, Portugalije i Bretanje od 3.000 godina pre Hrista. On takodje u pećini kod mesta Mas-d' Azil u Francuskoj otkriva belutke, koji predstavljaju prve početke stvaranja pisma, počev od ledenog pa do ranoistorijskog perioda. A u mestu Glozel otkrio je kamenje na kome je našao iklesane jelene, medvede i životinje koje mogu biti panteri ili divlji konji, sa oznakama koje pripisuje filistinskom ili sinajskom
pismu. Ove iskopine procenjene su na devet do deset milenijuma starosti pre Hrista. Francuski arheolog Morle nazvao je to pismo azbuka Glozel, a Jirgen Španut navodi: ”Oni koji su izmislili ovo pismo su postavili kamen temeljac naše civilizacije„. On misli da se radi o Filistincima, a po uporedbi sa nasom ćirilicom proizlazi da se radi o Srbima. Platon smatra da je isto kraljevstvo vladalo Sredozemljem i Egiptom i preko Tirenskog mora protezalo svoj uticaj sve do Gibraltara. Na sve to Ilija Živančević
napisao je da je Slovenstvo bilo rastureno od Vladivostoka do Jadrana, kao kičma čovečanstva. ”

 

[ohridmkd]

Море убаво Милојко викаше дека Солун е српски град.
Даље нели Склавус беше роб?

Evo jas tuka ke ti dadam podrska ama nikako ne mi odi spored nikoja logika -sve do Solun e srpsko duri i Aleksandar bil srbin a srbive vo so cela sila pena gi fati vikaat Makedonija e Grcka. Na sto se dolzi tolku dostoinstveniot narod da mu se lizi na edni pederi pa duri im ja davvat i nivnta istorija.

 

[СрбоЛегенда]

Evo jas tuka ke ti dadam podrska ama nikako ne mi odi spored nikoja logika -sve do Solun e srpsko duri i Aleksandar bil srbin a srbive vo so cela sila pena gi fati vikaat Makedonija e Grcka. Na sto se dolzi tolku dostoinstveniot narod da mu se lizi na edni pederi pa duri im ja davvat i nivnta istorija.

На необразованост.Има ред други примери за тоа не е само со Грција.

 

[Bratot]

Море убаво Милојко викаше дека Солун е српски град.

Даље нели Склавус беше роб?

Мене ме прашуваш или Константин Порфирогенит?

Даље..од каде е тоа “нели“?

И доколку Солун бил Српски град, излегува дека Београд бил Грчки и Бугарски.



The town was mentioned again not until the IX century, under the Slavic name BEOGRAD (White Town - probably because of the walls made of white limestone). It was in a letter of April 16, 878 which Pope John VIII wrote to the Bulgarian prince Boris-Mihailo, about the dismissal of a Christian bishop Sergije.

Later, this name appeared in several variants: ALBA GRAECA, GRIECHISCH WEISSENBURG, NANDOR ALBA, NANDOR FEJERVAR, CASTELBIANCO, ALBA BULGARICA

http://www.beograd.org.yu/cms/view.php?id=201243

14-ти век:

The Travels of Sir John Mandeville, by Sir John Mandeville, 1357
And the King of Hungary is a great lord and a mighty, and holdeth great lordships and much land in his hand. For he holdeth the kingdom of Hungary, Sclavonia, and of Comania a great part, and of Bulgaria that men call the land of Bougiers……….

And after, go men to Belgrade, and enter into the land of Bougiers; and there pass men a bridge of stone that is upon the river of Marrok.


Идемо даље во 17ти век:

Simeon Lehaci, Balkan Traveller of Armenian origin, 1608-1620.
In Bosnia, everywhere there are also many Bulgarian monasteries .... In Bosnia, all the people speak in Bulgarian........

http://www.vostlit.info/Texts/rus/Lechaci/frametext1.htm

Па још даље во 19 век:

Mark Mazower, The Balkans
As late as 1810, for instance, there were only two elementary schools in the Pashalik of Belgrade(the core of future Serbia), and in both the language of instruction was Greek.

И средина на 19ти век:

Victor Roudometof, Nationalism,Orthodoxy, and Globalization

Заебана работа.

 

[СрбоЛегенда]

Него особено Слав=роб,склавус=роб,серб=роб,сораб=роб.......јеботе бог колку називи имаат за роб.

 

[TpH_Bo_OkO]

Даље нели Склавус беше роб?

Склав во било кој случај на латински не значи роб. ПОготово кога царството на Самоил се викало Склавинија.

 

[Силен]

Постои сериозно сомневање дека "DE ADMINISTRANDO IMPERIO" од Константин Порфирогенит е фалсификат, односно напишана многу подоцна.

Во пишувањата на Деретич може да има нешто вистина но има и многу фантастика посебно каде сите Словени ги прави Срби. За античкото минато пред 4000 години нема да коментирам пошто ми делува ептен неубедливо (и на видеата не ме убеди).

 

[bucio]

Серви-Сервилен-Понизен-Слуга .

 

[СрбоЛегенда]

Постои сериозно сомневање дека "DE ADMINISTRANDO IMPERIO" од Константин Порфирогенит е фалсификат, односно напишана многу подоцна.

Во пишувањата на Деретич може да има нешто вистина но има и многу фантастика посебно каде сите Словени ги прави Срби. За античкото минато пред 4000 години нема да коментирам пошто ми делува ептен неубедливо (и на видеата не ме убеди).

Сликата од тој античкиот воин со 4 оцила те тера да се замислиш.

Серви-Сервилен-Понизен-Слуга .

И уште едно име за роб.

 

[ADVISOR]

Модерниот српски народ е од словенско потекло, сроден со останатите словенски народи и говори словенски јазик. Според прифатената историја, Србите на Балканот се доселиле во почетокот на 7. век, поточно околу 626. година за време на владеењето на византискиот император Ираклиј. Територијата од којашто дошле се нарекува Бела Србија или Бојка и се претпоставува дека се наоѓала во полапските краишта, денес позната како Лужица. Поткрепа за е токму името на словенскиот народ кој денес ги населува тие предели - Лужички Срби. Некои теории претполагаат дека тие се „роднини“ на балканските Срби, односно оној дел од жителите на Бела Србија кој не се иселил на југ.

Nemački istoričar J. E. Bikerman, u svojoj "Hronologiji drevnog sveta", navodi da je oko 2.500 godina pre nove ere, došlo do razdvajanja plemena Srba, Germana i Nordijaca - Skandinavaca
U drugom milenijumu pre nove ere, indoevropski narodi su se učvršćivali u oblastima zapadne Azije, Irana, Kavkaza i severne Indije. Najraniji pokreti tih naroda, još u trećem milenijumu pre nove ere, možda su primorali neke od starosedelačkih plemena da se sele dalje, u Mesopotamiju i Siriju.
Nemački istoričar J. E. Bikerman, u svojoj "Hronologiji drevnog sveta", navodi da je početkom arijevskih seoba, oko 2.500 godina pre nove ere, došlo do razdvajanja plemena: Srba, Germana i Nordijaca - Skandinavaca. Tokom prve polovine drugog milenijuma pre nove ere, gorštaci su pod vođstvom indoevropskih Arijevaca držali pod vlašću starije narode iz ravničarskih krajeva - uglavnom semitskog porekla. Najmoćnija od tih indoevropskih plemena bila su plemena Hetita, koji su vladale Anadolijom. Oni su kasnije svoju vlast proširili na severnu Siriju. NJihova veza sa moćnim plemenima Skita iz zaleđa nije bila bliska, osim u vreme udruženih vojnih pohoda. Sa hetitskom kulturom su neposredno bili povezani i Sarbi (Srbi) iz luristanskog dela planinskog masiva Sabroca (Sagros), kao i plemena Hurita, stiglih iz severnih krajeva, naročito iz Jermenije. I jedni i drugi su govorili istim jezikom, koji je pripadao kentumskoj grupi indoevropskih narečja, nekada široko rasprostranjenoj. Sarbi su bili u srodnim vezama sa Kimerijcima i Skitima.

U sanskritskom jeziku imena rodbine su potpuno identična srpskim, kao: tata, nana, brat, prija, sestra, strina, svekar, svekrva, dever, kum, svastika. Postoji istovetnost i mnogih drugih reči kao: guvno, hlad, stoka, goveče, jama, apsara, mana, raka, jad, med, guditi i druge. Ima ih svakako još. Drugi dokaz porekla Srba vezan za Indiju su običaji, koji su veoma slični kod oba naroda, na primer: otmica devojke, unošenje i palenje badnjaka, gatanja, motivi na vezovima i nadgrobnim spomenicima, društveno i državno uređenje i mnogi drugi. Čak su kod Srba bili sačuvani i običaji spaljivanja mrtvih. Reči župa i župan u srpskom i kod Indusa imaju značenje udruženja ili zadruge, a u sanskritskom znače povezivanje. Engleski pisci isticali su istovetnost indijskih i srpskih društvenih jedinica, opština, koje su u ono vreme bile najdemokratskiji oblik društva, sačuvanih u Srbiji do danas. Makarov je zapisao mnoga imena srpskih staništa, koja su ostala do dana današnjeg: Indostan, Avganistan, Kurdistan, Radžastan i jos mnoga druga.

 

[Силен]

Сликата од тој античкиот воин со 4 оцила те тера да се замислиш.

Да се замислиш да, ама не да исфрлиш теорија базирана на една вазна поготово што е тоа и ромејски средновековен симбол што Дерелич многу добро го знае.

Македонското сонце е најдено и во Тракија и во Пелопонез а го има и во Азија во употреба и пред македонското кралство. Сакам да кажам еден симбол може но воопшто не мора да зборува за екскузивитет како што навестува Дерелич. Останатите објаснувања на видеото му се крајно неубедливи.

Освен тоа Нино Белов како таков не егзистира никаде освен во неговата фантазија.

Дека Србите како и другите народи на југот на Балканот не се паднати од небо е повеќе од јасно но треба повнимателно и со проверливи докази да се потврдуваат работите, вака личи само на теории кои не можат да се потврдат од никого.

Ме разбираш, навестување е едно а озбилен научен труд објавен на меѓународно ниво нешто сосема друго.

Ќе покаже времето дали има вистина во тие тврдења .

 

[purko]

па незнам др jovan deretic пишува дека:

Будући малобројни, мешањем са Србима Бугари су се посрбили, примивши од Срба језик, установе и веру. ...

:tv:

па после се чудим дека много срби велат че сите словени през 7 век са се викали срби и са срби по род.

Међутим бугарска историографија крије једну важну чињеницу а то је да су се сви Словени некад звали Срби

верно е дека грчкото склави сиреч роби е истото како и латинското серви кое исто така значи роби ама ова не значи дека сите словени са срби по род па и за сборот траки викат дека значел роб оти имало много роби от тракиско порекло при елините сега што да земе некоj да напише дека траките са србско племе.

 

[Bratot]

Него особено Слав=роб,склавус=роб,серб=роб,сораб=роб.......јеботе бог колку називи имаат за роб.

За етимологијата на терминот “Словени“ пишувавме во друга тема, да останеме при оваа засега.

Постои сериозно сомневање дека "DE ADMINISTRANDO IMPERIO" од Константин Порфирогенит е фалсификат, односно напишана многу подоцна.

Според.... кого?

Сомневање би било доколку се работеше само за еден извор, доколку постоеше само тоа дело.

Меѓутоа постојат повеќе извори кои сведочат за истото.