Копија на родителите

[B. Boop]

Родителите се оние преку кои ги осознаваме нештата во животот. Кога сме помали слепо ги следиме,веруваме дека се најмудри и дека нивното размислување, однесување и постапки се најправилни. Како што почнуваме да чекориме по улиците сами гледаме дека и не било се` така како што ни изгледало додека сме биле мали. Нашите идоли полека стануваат обични луѓе со маани.
Кога стануваме возрасни почнуваме да селектираме што е правилен став, однесување, мислење по сопствен терк. Но, сепак остануваат многу работи кои ги носиме како наследство од родителите или оние со кои сме израснале.
Колку можете да си препознаете сопствено однесување, размислување, став кон нешто наследено од родителите? Дали мислите дека карактерно сте поблиски со карактерот на едниот родител или сте сосема различни од родителите? Дали ви се случило да ви речат познаниците дека сте нивна копија?

Кога бев мала за мене мајка ми претставуваше врв на светот по однос на размислување, однесување и сл. Како што растев сфаќав дека во некои нешта не се согласувам. Во времето нз зрелоста знаев дека некои нешта никогаш нема да бидат дел од мојот карактер.
Не сум копија, но знам сега да си препознаам некои нешта кои се својствени за неа.
Ваши размислувања?

 

[Little Lady]

Најнормална појава...би требало да личиш на некој од нив (било физички или карактерно) иначе треба да се запрашаш дали ти се родители
од една страна за тоа имаат улога гените ама тие повеќе се за физичкиот изгледа а од друга страна е израснувањето со родителите и то како те воспитале..па така да за секое едно нешто ќе размислуваш слично на едниот или другиот зашто најмногу си со нив. Нештата малку се променуваат кога созреваш и го зголемуваш кругот на пријатели па слушаши прифаќаш и други мислења и навики....па на пример јас во тој период мислев дека се одалечив од карактерот на моите родители...ама мислев..се додека не почнав да среќавам повеќе наши роднини и пријатели и сите да ми тврдат дека сум копија на татко ми, кој пак го изгубив точно во периодот кога созревав...значи сепак ми останало нешто од помала и сепак и гените си ја играат улогата :smir:

 

[B. Boop]

Мислев на исти, слични или различни по карактер, ставови, однесување, размислување, не по физички изглед.

 

[Little Lady]

па да де...на копија на татко ми мислев на карактерно, затоа објаснував за ставови и навики...иначе физички сум мешана :smir:

 

[Alley]

Физички дури и премногу личам на татко ми,(да бев машко ќе му бев клон) луѓе кои никогаш ме немаат видено, одма ме познаваат. И по карактерот сум иста како него, срамежлива, не правам многу муабет, толерантна...
Тоа се и моите особини додека некој не ме изнервира, што ретко се случува.
Е тогаш реагирам исто како мајка ми, се околу мене пердув правам :pos2::pos2::pos2:

 

[Ѓорѓески]

Па, целиот сум на мајками ми велат сите, голем сум и на двајцата, али карактерно не, освен што знаам да избувнам како што мајками правела руго се поразличен сум. И горд сум што сум таков.

 

[Valerija]

физички личам и на мајка ми и на татко ми, но карактерно навистина не знам на кој сум толку тврдоглава,директна, понекогаш се чувствувам како да не припаѓам на семејството што имам различно мислење

 

[B. Boop]

физички личам и на мајка ми и на татко ми, но карактерно навистина не знам на кој сум толку тврдоглава,директна, понекогаш се чувствувам како да не припаѓам на семејството што имам различно мислење

Влијание на средината , тоа не` прави поразлични од родителите. Ама сепак, има некои карактеристики од нив кои се провлекуваат низ твојот карактер за кои можеби во моментов не си свесна, или не ги препознаваш.

 

[Гладиус]

Сите кај себе можеме да најдеме барем по една особина која е идентична со по некоја особина од кај двата родители. Сепак, она кое јас до сега го имам изградено како личност е далеку од она кое се моите родители, но сепак, како што кажав, можат да се најдат некои минимални особини кои ги имаат и двајцата. Во биолгоијата постои нешто кое се вика стекнат инстинкт. Овие особини кои ми се идентични со нивните се токму исти како тој стекнат инстинкт. Во текот на животот, поради прекумерно употребување и акумулирање на тие особини, истите стануваат дел од нас.

 

[° Tinna °]

Во врска со физичкиот изглед,премногу личам на татко ми.Секогаш по него ме познаваат луѓето,некогаш дури и сосема непознати ми приоѓаат и ме прашуваат дали тој ми е татко.
Вака карактерно,исто сум метната на него.Имаме премногу слични размислувања и ставови,буквално на моменти чуствувам дека се однесувам како негова копија,но никој никогаш не ми го кажал тоа,а сите приметиле.
Можеби со тек на годините ќе сменам начин на размислување,па веќе нема ни да имаат со кој да ме споредуваат.

 

[wot]

Тоооооотално различен. Можда присвоен, who knows.

 

[statusQuO]

Тоооооотално различен. Можда присвоен, who knows.

сеа да...чекај кога ке пораснеш и ти кога ке размислуваш како возрасен


јас, само една карактеристика ме спаја со моите тоа е лесно избувлив...другото сум уникатен :icon_cool

 

[wot]

сеа да...чекај кога ке пораснеш и ти кога ке размислуваш како возрасен

But, but.. mom said i was grown up and all that, already.. :nesum:

Eпа што е штосот со темава, аи да станам 40 и кусур години па да можам да одговорам? ЧД
Брат ми е по-чуствителен, на мајка ми. Татко ми е онака, транспарентен.
Јас сум најповлечен, нималку отворен како другите, и ептен расипан карактер, за споредба со нивните.. ангелски особини.

 

[Zaphod Beeblebrox]

Нарцис и гњаватор на татко ми, скромен и смирен на мајка ми. Другото е мое создаено или пак од прекумерна конзумација на Cartoon Network као мал.

 

[Sizikottt]

Наметнат на дедо ми,така ми се погодила семката бреееј
Со родителите,далеку сум со карактер
Тоа е до пола а надолу си личам сам на себе