B
Borg_Drone
Гостин
Wednesday, November 22, 2006
ИСАјја РАДЕВ МАЖОВСКИ (Исаија Радев Мажовски, Isaja Radev Mazovski, Mazovski, Isaja Mazovski, Исаија Мажовски, Исаја Мажовски, Исајја Мажовски)
"В'зпоминанија", Софија, 1922 г., 56 стр.
ДЕТИНСТВОТО МИ
Когато нав'рших осем годишната си в'зраст, запо*чнах да ходја на училиште. В това време ни учеха свештени*ците на черковно учение, а именно да четем часослова и пса*лтири и да изучаваме молитви на изуст. Такава беше тога*ва науката. Когато нав'рших 12-та си година, аз вече бех усвоил и часослова и псалтирја и напуснах учили*штето, като се залових да изучавам занјатието на иконопи*сец, заедно с братјата си јосифа и јакова. Три години наред изучавах иконопиството и като нав'рших петнадесетата си година отп'тувах за Света-Гора, гдето престојах цели два месеца в монастирја Зограф, а именно от 1 март до краја на месец април. В този монастир се запознах с отца јеромо*наха Натанајл, којто беше родом от скопското село Кучевишта и ме бе много обикнал. В 18б7 година през пролетта, имено на 11 мај в Петербург-Русија се празднуваше т'ржественно паметта на нашите просветители .Свети Кирил и Ме*тодиј—и отец Натанајл един прекрасен ден ми каза: — Исаија, готви се за п'т, заштото на 24 април ште отп'туваме наед*но за руската столица, за да прис'стваме на т'ржествено*то отпразнуване паметта на нашите просветители-солунските братја Св. Кирил и Методи. Това с'обштение ме твдрде много зарадва, па имах и нови бели деб'рски дрехи—долама от бел шаек, везана с широк гајтан и сукнен минтан и елек с'што везан. Тија ми дрехи много се харесваха на отца јеромонаха Натанајл. На другија ден след сбора на Гергјовден, а именно на 24 април отп'тувахме за Русија с един австрјскј параход по Бело море, и след като минахме през Цариград, пристигнахме в Одеса, отгдето се качихме в един железноп'тен влак на 6 мај. На 8 ј 9 мај големо множество се бе стекло в столицата на братска Русија; всичките славјан*ски народи беха пратили свои представители б'лгари, с'рби, полјаци, чехи и словаци б'рзаха да се побратимјат с ру*сите. В прис'тствието на представители от целија славјански свјат бе отпразднуван праздника на светите славјански про*светители Кирил и Методиј с отслужване на божествена литургија в Исаковскјја С'бор. Лицтта на представителите на славјанството просто сијаеха от радост и штастие при кон-
3
статирането солидарноста на великата славјанска раса, а осо*бено штастливи беха представителите на т'нештија и изм'чван в робство б'лгарски народ. След отслужването на боже*ствената служба и след т'ржественија молебен, неизброимото множество напусна Исакиевската с'борна ц'рква и потегли к'м Царскре село, за да приветствува Негово Величество Им*ператора Александра II и августејшето му семејство, от ус*тата на когото представителите на славјанството беха штастли*ви да чујат следните думи:
„ Здраствујте, господа, ја рад видет вас славјанских братев на родној славјанској земле; над-вјус ви остантес доволнн премом, как' здес, так и особенно в Москва. Тија царски думи предизвикаха неописуема радост всред целија славјански мир в Европа. -— (И .нека припомним при това, че тија царски знаменателни думи са били произнесе*ни от императора Александра ІІ преди десет години от руско-турската војна в 1877 година, когато тој не е пожалил нито себе си, нито живота на многобројните си војници, за да избави б'лгарскија славјански народ от тежкото турско иго). .
Тија думи бидоха изслушани с неописуема радост от всички. приес'ствувашти славјански братја и императорскија царски дворец просто се бе разтреперил от гр'могласно ура! Великата славјанска Русија при царуването на рускија, император Александра II —Освободител на Б'лгарија и на другото поробено славјанство, в 1854 година е била изпратила ученија руски писател М. П. Погодина да споходи всички*те поробени славјански народил за да узнае от к'де са ро*дом славјанските просветители светите братја Кирили Методиј. Този бележит руски писател Погодин посетил едно след друго Австрија, Галиција, Чехија, Славонија, Далмација, Х'рватско, запознал се с всичките славјани, населјавашти ав*стријската империја. След като с'бирал сведенија през тече*ние на цели четири години от славјаните, населјавашти разли*чните страни, зав'рнал се обратно в Русија пак през Австрија като успел да се нап'лно увери, че двете велики славјански светила, нашите просветители светите Кирил и Методиј са б'лгари и родом от б'лгарскија град в Македонија Солун. Зав'рнал се в Русија рускија учен списател Погодин се пред*ставил пред тогавашнија руски канцлер кнјаз Горчаков за да му с'обшти с'браните сведенија относно родното место на славјанските просветители и да го помоли да се заст'пи за поробеното славјанство. Като се, представил пред кнјаз Горчаков, Погодин му с'обштил, че благодарение на старанијата си и на п'тешествието си из поробените славјански страни успел положително да узнае, че светите братја Ки*рил и Методиј са родени в Солун и са б'лгари. След узнава*нето на всичко това, кнјаз Горчаков с оште по голема рев-
РЕЧ
произнесена на 18 јули 1888 година в парахода „Рицар” всред
реката Днеп'р, в град Киев Русија от Исајја Радев Мажовски
от село Лазарополе, Деб'рско Македонија.
Многоуважаеми господа и славјански братја, преди 40 дена се научихме во нашија крај Македонија во Деб'р и Кичево за великото радостно с'битие—900-годишнината от покр'ст*ването братскија руски народ от великија руски кнјаз Св. Вла*димир и се приготвихме неколко человеци да дојдем во славјанската велика Русија за да прис'тствуваме на този т'ржествен велик руски праздник, но за големо с'жаление не могохме да получим паспорти за Русија. Но аз се осмелих и реших да дојда сам и народјат ноштем ме изпрати со с'лзи на очи, с'желјавајки че повече хора немогат да дојдат в Русија. Аз се реших, повтарјам и потеглих ноштно време и цели 30 дена одих, криешт се от преследването на Турците, и нај сетне успех да дојда в славната славјанска велика Ру*сија. И много по видни от мене лица от славјанска Македо*нија желаеха да дојдат в велика братска Русија и да прис'тствуват на т'ржественија праздник на 900-та годишнина от покр'стването на рускија велик братски народ, којто е на*деждата на всички поробени славјански народи но не смееха и се боеха да дојдат, заштото добре знаеха че ште б'дат за*ловени, бити и проводени в Азиатските пустини. Многоуважаеми господа, македонскијат старославјански народ оште преди 2500 години е доведен в Македонија от цар Карана, којто както цар Филипа и цар Александ'р е бил чист славја*нин; но повече от 500 години с' се изминали откакто Ма*кедонија и македонскијат стар славјански народ с потиснати и се намират под тежкија турски јарем. Ние, клетите маке*донци п'шкаме и плачем, но никој не штет и да чует, па даже и самите наши братја ни пречат. Братја славјани, маке*донскијат славјански народ е обвит от нај лјути и отровни змии, тој се дави и изм'чва от нај лјути и неумолими зве*рове. Достат'чно .е некој м'ж, некоја жена или п'к некое дете само да спомене за велика Русија, за да б'дат веднага бити и псувани на вера и наричани москов гјауру та от друга страна у нас в Македонија с' се наплодили протестантите и католиците, които по всеки начин се старајат да ни нап*равјат протестанти или да ни покатоличат. В нашија Деб'р имаме екзархијски наместник — Архимандрит, но и на това ни завидеха враговете ни.. Така, например гр'цкијат владика подкупи турските зверове и ги накара да го убијат, но кол-
http://macedonia-history.blogspot.com/2006_11_22_archive.html

"В'зпоминанија", Софија, 1922 г., 56 стр.
ДЕТИНСТВОТО МИ
Когато нав'рших осем годишната си в'зраст, запо*чнах да ходја на училиште. В това време ни учеха свештени*ците на черковно учение, а именно да четем часослова и пса*лтири и да изучаваме молитви на изуст. Такава беше тога*ва науката. Когато нав'рших 12-та си година, аз вече бех усвоил и часослова и псалтирја и напуснах учили*штето, като се залових да изучавам занјатието на иконопи*сец, заедно с братјата си јосифа и јакова. Три години наред изучавах иконопиството и като нав'рших петнадесетата си година отп'тувах за Света-Гора, гдето престојах цели два месеца в монастирја Зограф, а именно от 1 март до краја на месец април. В този монастир се запознах с отца јеромо*наха Натанајл, којто беше родом от скопското село Кучевишта и ме бе много обикнал. В 18б7 година през пролетта, имено на 11 мај в Петербург-Русија се празднуваше т'ржественно паметта на нашите просветители .Свети Кирил и Ме*тодиј—и отец Натанајл един прекрасен ден ми каза: — Исаија, готви се за п'т, заштото на 24 април ште отп'туваме наед*но за руската столица, за да прис'стваме на т'ржествено*то отпразнуване паметта на нашите просветители-солунските братја Св. Кирил и Методи. Това с'обштение ме твдрде много зарадва, па имах и нови бели деб'рски дрехи—долама от бел шаек, везана с широк гајтан и сукнен минтан и елек с'што везан. Тија ми дрехи много се харесваха на отца јеромонаха Натанајл. На другија ден след сбора на Гергјовден, а именно на 24 април отп'тувахме за Русија с един австрјскј параход по Бело море, и след като минахме през Цариград, пристигнахме в Одеса, отгдето се качихме в един железноп'тен влак на 6 мај. На 8 ј 9 мај големо множество се бе стекло в столицата на братска Русија; всичките славјан*ски народи беха пратили свои представители б'лгари, с'рби, полјаци, чехи и словаци б'рзаха да се побратимјат с ру*сите. В прис'тствието на представители от целија славјански свјат бе отпразднуван праздника на светите славјански про*светители Кирил и Методиј с отслужване на божествена литургија в Исаковскјја С'бор. Лицтта на представителите на славјанството просто сијаеха от радост и штастие при кон-
3
статирането солидарноста на великата славјанска раса, а осо*бено штастливи беха представителите на т'нештија и изм'чван в робство б'лгарски народ. След отслужването на боже*ствената служба и след т'ржественија молебен, неизброимото множество напусна Исакиевската с'борна ц'рква и потегли к'м Царскре село, за да приветствува Негово Величество Им*ператора Александра II и августејшето му семејство, от ус*тата на когото представителите на славјанството беха штастли*ви да чујат следните думи:
„ Здраствујте, господа, ја рад видет вас славјанских братев на родној славјанској земле; над-вјус ви остантес доволнн премом, как' здес, так и особенно в Москва. Тија царски думи предизвикаха неописуема радост всред целија славјански мир в Европа. -— (И .нека припомним при това, че тија царски знаменателни думи са били произнесе*ни от императора Александра ІІ преди десет години от руско-турската војна в 1877 година, когато тој не е пожалил нито себе си, нито живота на многобројните си војници, за да избави б'лгарскија славјански народ от тежкото турско иго). .
Тија думи бидоха изслушани с неописуема радост от всички. приес'ствувашти славјански братја и императорскија царски дворец просто се бе разтреперил от гр'могласно ура! Великата славјанска Русија при царуването на рускија, император Александра II —Освободител на Б'лгарија и на другото поробено славјанство, в 1854 година е била изпратила ученија руски писател М. П. Погодина да споходи всички*те поробени славјански народил за да узнае от к'де са ро*дом славјанските просветители светите братја Кирили Методиј. Този бележит руски писател Погодин посетил едно след друго Австрија, Галиција, Чехија, Славонија, Далмација, Х'рватско, запознал се с всичките славјани, населјавашти ав*стријската империја. След като с'бирал сведенија през тече*ние на цели четири години от славјаните, населјавашти разли*чните страни, зав'рнал се обратно в Русија пак през Австрија като успел да се нап'лно увери, че двете велики славјански светила, нашите просветители светите Кирил и Методиј са б'лгари и родом от б'лгарскија град в Македонија Солун. Зав'рнал се в Русија рускија учен списател Погодин се пред*ставил пред тогавашнија руски канцлер кнјаз Горчаков за да му с'обшти с'браните сведенија относно родното место на славјанските просветители и да го помоли да се заст'пи за поробеното славјанство. Като се, представил пред кнјаз Горчаков, Погодин му с'обштил, че благодарение на старанијата си и на п'тешествието си из поробените славјански страни успел положително да узнае, че светите братја Ки*рил и Методиј са родени в Солун и са б'лгари. След узнава*нето на всичко това, кнјаз Горчаков с оште по голема рев-
РЕЧ
произнесена на 18 јули 1888 година в парахода „Рицар” всред
реката Днеп'р, в град Киев Русија от Исајја Радев Мажовски
от село Лазарополе, Деб'рско Македонија.
Многоуважаеми господа и славјански братја, преди 40 дена се научихме во нашија крај Македонија во Деб'р и Кичево за великото радостно с'битие—900-годишнината от покр'ст*ването братскија руски народ от великија руски кнјаз Св. Вла*димир и се приготвихме неколко человеци да дојдем во славјанската велика Русија за да прис'тствуваме на този т'ржествен велик руски праздник, но за големо с'жаление не могохме да получим паспорти за Русија. Но аз се осмелих и реших да дојда сам и народјат ноштем ме изпрати со с'лзи на очи, с'желјавајки че повече хора немогат да дојдат в Русија. Аз се реших, повтарјам и потеглих ноштно време и цели 30 дена одих, криешт се от преследването на Турците, и нај сетне успех да дојда в славната славјанска велика Ру*сија. И много по видни от мене лица от славјанска Македо*нија желаеха да дојдат в велика братска Русија и да прис'тствуват на т'ржественија праздник на 900-та годишнина от покр'стването на рускија велик братски народ, којто е на*деждата на всички поробени славјански народи но не смееха и се боеха да дојдат, заштото добре знаеха че ште б'дат за*ловени, бити и проводени в Азиатските пустини. Многоуважаеми господа, македонскијат старославјански народ оште преди 2500 години е доведен в Македонија от цар Карана, којто както цар Филипа и цар Александ'р е бил чист славја*нин; но повече от 500 години с' се изминали откакто Ма*кедонија и македонскијат стар славјански народ с потиснати и се намират под тежкија турски јарем. Ние, клетите маке*донци п'шкаме и плачем, но никој не штет и да чует, па даже и самите наши братја ни пречат. Братја славјани, маке*донскијат славјански народ е обвит от нај лјути и отровни змии, тој се дави и изм'чва от нај лјути и неумолими зве*рове. Достат'чно .е некој м'ж, некоја жена или п'к некое дете само да спомене за велика Русија, за да б'дат веднага бити и псувани на вера и наричани москов гјауру та от друга страна у нас в Македонија с' се наплодили протестантите и католиците, които по всеки начин се старајат да ни нап*равјат протестанти или да ни покатоличат. В нашија Деб'р имаме екзархијски наместник — Архимандрит, но и на това ни завидеха враговете ни.. Така, например гр'цкијат владика подкупи турските зверове и ги накара да го убијат, но кол-
http://macedonia-history.blogspot.com/2006_11_22_archive.html