Хамлет - Да се биде или не, прашањето е сега?
- Креатор на темата Тамарче
- Време на започнување
Fabullous_178
Psychonautics:.
- Член од
- 21 февруари 2007
- Мислења
- 2.987
- Поени од реакции
- 190
- Возраст
- 36
- Веб-сајт
- www.mesaja.blog.com.mk
Ja nemam cela kniga procitano,zatoa nemozam da kazuam deka e tocno toa sto go mislam.
Sepak,mislam deka Hamlet go odlozuval ubistvoto bidejki imal vo sebe konflikt,dali vredi da se odzeme eden covecki zivot,poradi odmazda...aj da ne se glupiram,ne znam tocno dali e toa,ama bas bi sakal nekoj da mi objasni ako moze.
Sepak,mislam deka Hamlet go odlozuval ubistvoto bidejki imal vo sebe konflikt,dali vredi da se odzeme eden covecki zivot,poradi odmazda...aj da ne se glupiram,ne znam tocno dali e toa,ama bas bi sakal nekoj da mi objasni ako moze.
С
Сатори
Гостин
~*~
Добра тема Тамарче, многу добра.:me:
Ќе се задржам само на психолошкиот аспект и на последното прашање.
Хамлет е пред се многу лабилен, несигурн лик во текот на целта драма, постојано се наоѓа некаде помеѓу должноста и бегството.Постојано сконцентриран и фиксиран врз проблемот за кој не е ни сигурен дека постои, потоа се провлекува и доза на шизофренија низ неговите постапки, моменти на луцидност и губење, значи мора да се потенцира неговата природа за да може да се дојде до некој, било каков одговор.
Тој мора да биде сигурен пред било што да направи, затоа што не би можел да просто да поднесе да го гризе совеста, тука + е и неговата поранешна приврзаност со мајчинската фигура која тој чувствува дека го предала.
Верувам дека тој би го пролонгирал убиството да може до бескрајност, затоа што колку и да звучи чудно, тој ужива во својата улога на маченик, мислител и философ, а притоа се обидува очајно од неа да избега.
Токму затоа доказите му се и толку битни, неговиот слаб и неодговорен лик е толку јасно отцртан со што веднаш се доаѓа до заклучок зошто тој и не е способен да ја донесе веднаш одлуката.
Добра тема Тамарче, многу добра.:me:
Ќе се задржам само на психолошкиот аспект и на последното прашање.
Хамлет е пред се многу лабилен, несигурн лик во текот на целта драма, постојано се наоѓа некаде помеѓу должноста и бегството.Постојано сконцентриран и фиксиран врз проблемот за кој не е ни сигурен дека постои, потоа се провлекува и доза на шизофренија низ неговите постапки, моменти на луцидност и губење, значи мора да се потенцира неговата природа за да може да се дојде до некој, било каков одговор.
Тој мора да биде сигурен пред било што да направи, затоа што не би можел да просто да поднесе да го гризе совеста, тука + е и неговата поранешна приврзаност со мајчинската фигура која тој чувствува дека го предала.
Верувам дека тој би го пролонгирал убиството да може до бескрајност, затоа што колку и да звучи чудно, тој ужива во својата улога на маченик, мислител и философ, а притоа се обидува очајно од неа да избега.
Токму затоа доказите му се и толку битни, неговиот слаб и неодговорен лик е толку јасно отцртан со што веднаш се доаѓа до заклучок зошто тој и не е способен да ја донесе веднаш одлуката.
- Член од
- 8 февруари 2007
- Мислења
- 1.968
- Поени од реакции
- 43
Додека ја правев матурската тема, наидов на повеќе интересни податоци за ова дело. Еве неколку од нив...
`Хамлет` на Шекспир според некои истражувачи е римејк на популарна драма базирана на историска фикција уште од Dark Ages.
Историскиот Хамлет бил син на Данскиот крал на Јутите кој живеел во тој период.
Saxo Gramaticus во Historia Danica (1200) напишал дури и смешна верзија на приказната.
Belleforest ја адаптирал историската фикција на Saxo во `Histories Tragiques`(1576).
`The Spanish tragedy` од Thomas Kyd е одмаздољубива драма со неколку сличности со `Хамлет` на Шекспир. Се претпоставува дека е надополнување на оригиналниот Хамлет кој Kyd го напшил пред Шекспир.
Се претпоставува дека Шекспир додава многу поради должината на драмата, се само за да го задоволи своето его. Со додавањето на некој начин ја одложува одмаздата на Хамлет. Но, иако одложена сепак одмазда е одмазда за која во драмите треба време и план.
Дали е Хамлет луд? Скоро сите читатели и познавачи на делото го засакуваат ликот на Хамлет. Тој размислува, но истовремено е и смешен. Разгледувајќи го малку подлабоко откриваме дека е искрен и се восхитуваме на неговата резигнација на злото. Но тој е и глупав и злобен истовремено кога го убива Полониус. Шекспировиот Хамлет е веќе емоциално разнишан, а во такви моменти погрешни работи се прават без размислување. Делузициите се лажни. Т.С. Елиот на прашањето дали лудилото на Хамлет е реално или не одговори со прашањето дали се неговите критики реални или лажни?:wink:
Вистината е дека Хамлет нема можност да го убие кралот се додека Лаерт не извика"The king is to blame". Но Хамлетовата одмазда не е само убиството на неговиот чичко, туку разнишување на Данскиот двор. Иако тоа го чини живот, успева во својата намера. Она што Шекспир го смета за пофундаментално од битката меѓу доброто и злото е повикот на Хамлет за одмазда "by heaven and hell".
To be, or not to be, there is the point,
To die, to sleep, is that all? Aye all.
No, to sleep, to dream, aye merry, there it goes,
For in that dream of death, when we awake,
And borne before an everlasting Judge,
From whence no passenger ever returned,
The undiscovered country, at those sight
The happy smile, and the accursed damned.
But for this, the joyful hope of this,
Who`d bear the scorns and flattery of the world,
Scorned by the right rich, the rich cursed of the poor?
The widow being oppressed, the orphan wronged,
The taste of hunger, or a tyrant reign,
And thousands more calamities besides,
To grunt and sweat under this weary life,
When that he may his full quietus make,
With a bare bodkin? Who would this endure,
But for a hope for something after death?
Which puzzles the brain, the doth confound the sense,
Which makes us rather bear those evils we have,
Than fly to others that we know not of.
Aye that, oh this conscience makes cowards of us all.
`Хамлет` на Шекспир според некои истражувачи е римејк на популарна драма базирана на историска фикција уште од Dark Ages.
Историскиот Хамлет бил син на Данскиот крал на Јутите кој живеел во тој период.
Saxo Gramaticus во Historia Danica (1200) напишал дури и смешна верзија на приказната.
Belleforest ја адаптирал историската фикција на Saxo во `Histories Tragiques`(1576).
`The Spanish tragedy` од Thomas Kyd е одмаздољубива драма со неколку сличности со `Хамлет` на Шекспир. Се претпоставува дека е надополнување на оригиналниот Хамлет кој Kyd го напшил пред Шекспир.
Се претпоставува дека Шекспир додава многу поради должината на драмата, се само за да го задоволи своето его. Со додавањето на некој начин ја одложува одмаздата на Хамлет. Но, иако одложена сепак одмазда е одмазда за која во драмите треба време и план.
Дали е Хамлет луд? Скоро сите читатели и познавачи на делото го засакуваат ликот на Хамлет. Тој размислува, но истовремено е и смешен. Разгледувајќи го малку подлабоко откриваме дека е искрен и се восхитуваме на неговата резигнација на злото. Но тој е и глупав и злобен истовремено кога го убива Полониус. Шекспировиот Хамлет е веќе емоциално разнишан, а во такви моменти погрешни работи се прават без размислување. Делузициите се лажни. Т.С. Елиот на прашањето дали лудилото на Хамлет е реално или не одговори со прашањето дали се неговите критики реални или лажни?:wink:
Вистината е дека Хамлет нема можност да го убие кралот се додека Лаерт не извика"The king is to blame". Но Хамлетовата одмазда не е само убиството на неговиот чичко, туку разнишување на Данскиот двор. Иако тоа го чини живот, успева во својата намера. Она што Шекспир го смета за пофундаментално од битката меѓу доброто и злото е повикот на Хамлет за одмазда "by heaven and hell".
To be, or not to be, there is the point,
To die, to sleep, is that all? Aye all.
No, to sleep, to dream, aye merry, there it goes,
For in that dream of death, when we awake,
And borne before an everlasting Judge,
From whence no passenger ever returned,
The undiscovered country, at those sight
The happy smile, and the accursed damned.
But for this, the joyful hope of this,
Who`d bear the scorns and flattery of the world,
Scorned by the right rich, the rich cursed of the poor?
The widow being oppressed, the orphan wronged,
The taste of hunger, or a tyrant reign,
And thousands more calamities besides,
To grunt and sweat under this weary life,
When that he may his full quietus make,
With a bare bodkin? Who would this endure,
But for a hope for something after death?
Which puzzles the brain, the doth confound the sense,
Which makes us rather bear those evils we have,
Than fly to others that we know not of.
Aye that, oh this conscience makes cowards of us all.
Ptolomej
Дрвен адвокат
- Член од
- 7 август 2005
- Мислења
- 1.769
- Поени од реакции
- 1.061
Малку off topic...легендарното Хамлетовско to be or not to be не треба да се сфати како да се биде или да не се биде , бидејќи колку шо знам , во оригиналниот англиски текст , to be or no to be , не е напишано заедно туку е напишано to be or not , to be .... итн.... таа запирка помеѓу or not и второто to be ја менува смислата на цела реченица...малку ја иступив ама нејкам да има забуни за оваа конкретна реченица...хе хе хе
- Член од
- 30 јануари 2005
- Мислења
- 7.397
- Поени од реакции
- 1.307
Wikipedia напиша:
Ако е за верување Вики, запирката е на друго место.
Тамарче
Ако одам во Битола..
Да, запирката е на друго место.
Ме интересира каков е тој внатрешен конфликт шо го спомна Клинка..
зошто ја одложувал одмаздата? Нели ветил дека ќе го послуша татко му..Дека ќе се одмазди..А тој упорно бега и бара причина за да се засолни од неа..
Ме интересира каков е тој внатрешен конфликт шо го спомна Клинка..
зошто ја одложувал одмаздата? Нели ветил дека ќе го послуша татко му..Дека ќе се одмазди..А тој упорно бега и бара причина за да се засолни од неа..
- Член од
- 8 февруари 2007
- Мислења
- 1.968
- Поени од реакции
- 43
Е да запирката е на друго место, впочем кој сака го има цитатот во мојот претходен пост:wink:
Според Христијанската етика од Шекспировата ера, одмаздата се сметала за многу погрешен чекор во животот. Свето лице би простило па дури и би се погрижило да се смири со другиот. Ниту обичниот човек не смеел да го земе во свои раце тоа право. Иако ова е навистина тешко да се забележи во одмаздољубива драма.
Некои можеби ќе помислат дека драмата е за тоа колку е тешко да се одбере вистинската работа која треба да се направи. Некој друг дека вистинската трагедија е онаа дека Хамлет попрво го убива кралот отколку да му прости и да живее со него во хармонија.
Во периодот кога е пишувана драмата, времето во кое живее Хамлет, крвниот конфликт бил животен факт. Вистинските примитивни општества се навистина како што е опишано општеството во Хамлет, полно со непријатности и грешки. Според Eric Jones Хамлет не може да го убие Клаудиј затоа што несвесно се идентификува со него, што се должи на Хамлетовиот Едипов комплекс.
- Член од
- 17 декември 2007
- Мислења
- 178
- Поени од реакции
- 7
Не ме чачкајте за Хамлет и Шекспир затоа што ќе ме стемни ако почнам да зборувам за нив. Уф...Мислам, страшно многу го поштувам Шекспир, а после Хамлет, си реков, леле, ваков лик којзнае кога ќе се изгради.Претставник на човештвото, би рекла.
Не сите прашања се одговорени за Хамлет. Неговото длабоко размислување го оддалечило од итната одлука што требало да ја донесе - да му се одмазди на чичко му.
А и стравот од смртта (каде што најфино се гледа во монологот ДА СЕ БИДЕ ИЛИ НЕ) го кочел да дејствува. Па, изигравал лудак само за да не го убијат, и крајот го знаеме повеќето.
Хамлет е еден цел свет. Донт мес абоут хим
Не сите прашања се одговорени за Хамлет. Неговото длабоко размислување го оддалечило од итната одлука што требало да ја донесе - да му се одмазди на чичко му.
А и стравот од смртта (каде што најфино се гледа во монологот ДА СЕ БИДЕ ИЛИ НЕ) го кочел да дејствува. Па, изигравал лудак само за да не го убијат, и крајот го знаеме повеќето.
Хамлет е еден цел свет. Донт мес абоут хим
Ilumious
Патник, педер, поет, администратор, масон
Како може оваа книга да ти е глупа? Разбирам различни вкусови, но "Хамлет" е 5-та најубава драма во светот на сите времиња. Мене многу ми беше убава таа книга, да се ослободам од обврскиве ќе ја прочитам уште еднаш заедно со "Клетници".
Ми се допаѓа ликот на Хамлет. Татко му е убиен од сопствениот брат, мајка му за да остане на тронот се мажи со братоубиецот. Ова се типични примери во кои Шекспир ни го разработува гнилото данско општество на многу близок и јасен начин. Откако на Хамлет на почетокот на делото ќе му се јави призракот, духот на татко му, и ќе бара од Хамлет да ја одмазди неговата смрт, ќе биде растргнат помеѓу два дела, дали да го направи тоа или не? На многу убав начин Шекспир ни го прикажува обидот како Хамлет се уверил во фактот дека неговиот чичко го убил татко му - го претворил убиството на татко му во драма, која била играна пред очите на чичко му. Чичко му(кралот) се онесвестил кога ја погледнал драмата, доволно за Хамлет да се увери дека тој е навистина неговиот убиец. Хамлет подоцна дури изигрува дека е луд, се однесува чудно целото време, дури и се спасува од убиство со умисла, порачано од неговиот чичко, за да на крајот да ја исполни желбата на неговиот татко - да ја одмазди неговата смрт, но за жал, и самиот да загине.
Гнилото данско општество и ниските етички и морални вредности во тој период се прикажани преку чичкото на Хамлет - братоубиец, неговата мајка која се омажила за него и другарите на Хамлет, кои од најверни другари, платени од неговиот чичко имаа намера да го убијат својот најдобар другар.
Хамлет го одложува убиството на Клаудиј бидејќи не верува целосно во приказната на призракот па се обидува да дојде до некој доказ. Така и глуми дека полудел, се изолира од сите и конечно му ја приредува претставата (реконструкција на татковото убиство) по што и со сигурнос верува во злосторството кое го направил чичко му. :smir: