Wannabemceez
Welcome to my WORLD!
- Член од
- 17 јули 2007
- Мислења
- 909
- Поени од реакции
- 20
Абе поим неам на кој е стилот...дојде..ај да го нацртаме...и го нацртавме...то...Можеби е на STR...незнам...али jbg...
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Забелешка: This feature may not be available in some browsers.
ЗА УМЕТНОСТА
Неколку милиони пати сум се чудел зошто не можам да дојдам до општо прифатена дефиниција на уметноста. И исто толку милиони пати сум удирал во тешкиот ѕид на сопствената фрустирачка немоќ да се најде ЗБОРОТ што ќе ја артикулира моќта (и проклето несовладливиот порив) на уметниците да му прозборат на секого. Мојот душевен гуру Алберт Ајнптајн изјавил во потврда на ова: ’Вистинската уметност се карактеризира со неодоливата потреба на креативниот артист.’ Браво, мајсторе! Ама, што е самата вистинска уметност?
Меѓутоа, не се откажав и барав. Шетав низ галериите на убавите мисли на многу големи искористувачи на умот. Најпрво, дојдов до онаа одвратно здодевната и експлоатирана аксиома дека ’уметноста е израз на личната перцепција на реалноста од страна на уметникот’. Тоа никогаш не ми кажувало ништо и сè уште не ми открива ниту еден единствен слој од почвата низ која копам во мојата потрага по јасно објаснување.
Потоа, ја сретнав мислата на Хипократ, кој заклучил дека Vita brevis, ars longa. Човек-мисла, голем по сите критичари и параметри. Па, си велам, кој сум јас да не му поверувам веднаш и тогаш. Сепак, ниту тоа не ми кажува ништо за суштината на уметноста, освен тоа дека остава трајни траги.
По него, Аристотел – патопоказателот и судботворецот на Великиот Александар - во себе и на глас рекол дека ’уметноста го надополнува она што природата не може да го доведе до завршница’. А зошто, се прашувам, некој воопшто би се дрзнал да ја подобрува веќе совршената природа и нејзините процеси? Не ќе да е ниту ова дефиницијата прифатлива за мене.
Слична е и дефиницијата во Речникот на американското наследство: ’човекови напори да ја имитираат, дополнат, изменат или да и се спротивстават на природата’. Пази, да и се спротивстават?!? Не, не е за мене, јас си ја сакам мајката природа. А, поготово не, зашто еден великан како Оскар Вајлд рекол дека, ’колку и да е парадоксално, животот многу повеќе ја имитира уметноста одошто уметноста животот.’
Еден дијаграм во Визуелниот поимник (Thinkmap.com) го објаснува зборот ’уметност’ преку четирите главни конотации и значења што зборот ги предизвикува: ’производи на човековата креација’, ’фотографии или други презентации во публикација (т.е. нематеријален израз)’, ’создавање убави или значајни нешта’ и ’супериорна стручност која се стекнува преку студирање, фалби и опсервации’. Ова е веќе нешто поблизу до објаснување, меѓутоа буди цел рој потпрашања.
Џон Лок од Британија, пак, рекол: ’Она што е статично и повторливо е здодевно. Она што е динамично и случаен избор е збунувачко. Меѓу тие две нешта лежи уметноста.’ Интересно, ама не и најјасно.
Еве и еден мал куриозитет: Јапонците и американските Индијанци воопшто и немале збор за уметноста пред да го увезат концептот од Европа. Што, па зарем дотогаш немале уметност?!? Не, користеле пошироки поими, како материјална или визуелна култура. Хммм...
И, конечно, еден признат уметник вака се искажал: ’Да ви кажам ли кои се двата квалитета на едно уметничко дело? Прво, мора да биде неопишиво, а второ, не смее да може да се имитира.’ Па, штом еден Реноар вели така, тогаш...
И така натаму и така наваму: препрочитувањето и толкувањето на дефинициите на сите други старогрчки, староримски, староиндиски и сите други стари и современи мислители може да доведе до девалвација дури и на она што размислувачките философи од тоа и од ова време го поставиле како емпириски докажан инпут и како резултат на несомнено долгите прошетки низ лавиринтите на магиите на Создателот.
Бев се решил да се откажам и едноставно да уживам во уметноста, без да кршам мозок околу илјадата ’зошто’ и илјадниците можни ’затоа’.
Кога, одеднаш и неочекувано, ја слушнав ДЕФИНИЦИЈАТА: ’Уметноста е сè она што ќе те натера да размислиш’, ми рече пред некој ден еден мој пријател. И тоа, никој друг туку мојот осумнаесетгодишен внук! Ете ти: нуркаш по историјата и ја антиципираш иднината, лупајќи ја главата од мудростите на старците, а тоа требало само да се погледне во сегашноста, во сознанијата на младите.
Во ред, човек навистина учи додека е жив.
Ако сака, де.
Mawечко, тоа за кое што зборуваш, е вештина. И спортистите се вешти, прават нешто што неможе да се направи, па ретко кој од нив е уметник.Маwечко напиша:Уметност- нешто кое не може секој да го направи ( пишување проза/поезија, добар музичар=уметник, сликар, оној што толку вешто прави грнчиња... бла бла да не продолжувам )
Колку се убави последните слики аплоадирани од KohlBass :icon_cool ... само ќе ве замолам, ако аплоадирате слики, да бидат од нашево поднебје, да не бидат цртани од некои светско познати графити цртачи. Инаку да спомнам за мојот град, последниве 3 години многу ретко се црта во Струмица, останаа само двајца (фантастични) графити цртачи, сите се повлекоа, а овие денови ќе се прошетам убаво низ Струмица и ќе сликам некои интересни графити, па ќе имате можност да ги видите. Поздрав
Графитите, лично јас, ги опврзувам со карпестата уметност и пештерските мотиви од праисторијата - пораки за времето во кое авторот живее и еден субјективен израз на средината која го опкружува..
Хмм кога ке ти залетне залак од ручекот го сметаш за уметност!? Јас иначе кликнав не!:nenene: