Албумче што многу убаво ми легна. Целиот албум е всушност албум на кавери на познати песни, многу од кои ги знаев и јас. Но во изведба на Вили Нелсон звучат многу пријатно и поинаку. Гласот на типов е прекрасен! Ми се допадна неговата длабочина, чистина и особено неговата боја. Он е кантри пејач, но во албумов не се осеќа многу тоа кантри влијание. Повеќе би рекол дека е поп албум од седумдесетите. Додека го слушав, замислував колку убаво би било да го слушаш сам, на плажа, со коктелче во рацете додека го гледаш залезот на сонцето на хоризонтот (и се надевам ќе имам таква прилика наредната недела). Омилени песни (читај - преработки): Georgia on My Mind, Blue Skies, и особено Unchained Melody. Убаво!
Овој албум ми се падна вчера, но не успеав да го преслушам, па најдов време денес. Ама дај Боже никогаш да не го слушнев. Ужасен! Не ми се допадна ни секунда од него. Не можам ни да го дефинирам, ни да го сварам. Повраќаница од албум. 1/5
143. (What's The Story) Morning Glory - Oasis (1995)
И конечно денешниот албум. Уживанции! Многу од песните се песните со кои пораснав, меѓу кои култната Wonderwall (која слободно можам да ја наречам манифест на бритпопот, веројатно бр. 1 и дефиниција за жанрот), Don't Look Back in Anger, She's Electric, Champagne Supernova... Не дека бев некој голем фан на Oasis, иако имав и нивни постер во собата залепен , ама се бенд кој одбележа едно време и кој дефинитивно го одбележа моето детство, па како таков е и културно значаен, но и за мене има големо лично значење. Уживав додека го слушав и додека се потсетував на времињата кога единствена грижа ни беше која тема ќе ни ја даде наставникот на писмената по македонски. Вистинска временска машина беше ова!
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.