Патолошката потреба на нетуркиските источнобалкански народи по секоја цена да се идентификувaат како огурски (туркиски) Бугари

[121314]

Така, - заклучува авторот, - Бугарите, Словените и Антите се еден ист народ со три имиња. Најпрво, истиот овој народ се нарекувал Скити, потоа Хуни, потоа Бугари, а во VI век се нарекувале: Склавени, Анти и Бугари (Хуни). И бидејќи писмото се проширило од Бугаро-Словените помеѓу другите Словени, името Словени станало општо, или расно име, вклучително и за Бугарите. Всушност, името Словени е делумно име, име на едно словенско племе, заедно со кое имало и други словенски имиња, како што се: Бугари, Анти, Венети и др. Значи, Словените или Бугарите, според Ценов, се доселеници од Подунавје од античко време. Кај Херодот, Словените се скриени во името на Агатирсите по реката Марош. Читаме многу интересна генеалогија на Агатирсите од авторот: Аgathyrsai (Херодот) — Аgazzires (Јордан) — Хаzaroi (Теофан) — Козари (Нестор) — Козак (скратено од Козар). Така, Козаците, Венетите, Лужичаните, Галичаните, Панонците и Бугарите живееле покрај притоките на Дунав, Висла, Одра и Елба, покрај реките Марица, Вардар, Струма од памтивек. Меѓу овие народи имало движења, но овие движења биле од внатрешна природа, природно движење на европските народи.

Да видиме кои се Агатирсите:

Kingdoms of the Eastern Mediterranean - Agathyrsi (Thrace)

Coverage of the various historical cultures, rulers, and states of Europe

www.historyfiles.co.uk

За своето дело, бугарскиот автор широко се запознал со оригиналните извори, од кои дал многу извадоци не само во оригинал, туку и во превод на бугарски јазик. Делото е работено со страст на личност посветена на својата идеја; но не е доволно да се почувствува вистината, потребно е да се докаже, колку и да е очигледна, а прашањето како да се докаже вистината претставува најважниот дел од научните истражувања и научната критика. За Ценов, на пример, не само етнографското време на неговите извори е надвор од секаква сомнеж, туку и идентитетот на етничкиот термин со вистинскиот предмет на примена на овој термин. Користејќи го сведоштвото на своите извори како очигледно неоспорни податоци, авторот работи со етничката номенклатура на овие извори како со алгебарски величини, додавајќи ги и изедначувајќи ги едни со други, така што, на крајот, не е секогаш јасно што е од значаен интерес за авторот: голата номенклатура на неговите примарни извори или реалноста скриена зад оваа, честопати многу збунувачка, етничка номенклатура, а да не го спомнуваме фактот дека таков истражувач како, на пример, проф. Шишманов не смета дека е можно да ги користи овие извори за какви било заклучоци, како многу несигурен материјал, кој поседува само релативна вредност. Така, генерално, откако се запознал со истражувањето на Ценов, човек неволно доаѓа до заклучок дека на сè што претходно било напишано за прашањето за прајазикот и прататковината на Бугарите, заедно со истражувањето на Ценов, бил додаден уште еден обид за решавање на ова сложено прашање, но сепак не го проширил прашањето и сепак останало на истото место од кое Шлецер првпат се обидел да го помести во 1771 година.

Н. Державин, История Болгарии - 5

 

[121314]

Да видиме кои биле Тракијците:




NWAN: North-West Anatolian Neolithic
TMRCA: Time to Most Recent Common Ancestor

Indo-Europeans and Uralic peoples

 

[zmija1]

Е сеа прибидејќи кај нас не сакат луѓето да видат подалеку од Гоце делчев и Тито
Деновиве нешто истражував за Христо Ботев Левски Лев Лав ,Георги Раковски
и вујкому Георги Стојков Мамарчев, незнам зошто ама создавањето на сите нациии макдонска албанска србска и грчка голем удел имат и власите како организатори и финнасиери.Имено Ботев после Левски и втор најголем херој во бугароја сирените сбират на 2 јуну и сите зстанват наулица мирно и коли и луѓе во негова чест исто и левски клубој улици музеи како татковци на нацијата, Е Сега кој се овие луѓе и како се финасисрани

Ботев поврзан е со најбогатио Банкарот Евонгли кој мајкум му куќна помошница и роднина ,и имат бизниси во Букурешт тоа време учат грчко училиште врсдки со грција а знаеме кој во то време имат врски секаде власите .Евенгли цело наслетство го остава државата и институтите,плус имат врски со Русија .Одеса Крим .

Левски е поврзан со Раковски кој десјствув а во Србија пиши книги за бугарите опшеството исто битно е тука вујко му е Георги Стојков Мамарчев
кој е учасник во руско турски рат воен херој и прави буна во Бугарија Велчова завера 1832 и е протеран на Самос , а внукму Раковски кој умира во Бикурешт ја продолжжува неговата револционерна дејност која ја пренесува на Левски и тек потоа иди нашето ВМРО кој на Гоце му биле овие идоли

исто најдов еден потпис кој тој Георги Стојков Мамарчев првиот иницијатор мвсушност не се викал така наводно го викале на прекар Бујоклу а тоа е влашко име и не само тоа потписот е Константин Бујокли



Е сеа прибидејќи кај нас не сакат луѓето да видат подалеку од Гоце делчев и Тито
Деновиве нешто истражував за Христо Ботев Левски Лев Лав ,Георги Раковски
и вујкому Георги Стојков Мамарчев, незнам зошто ама создавањето на сите нациии макдонска албанска србска и грчка голем удел имат и власите како организатори и финнасиери.Имено Ботев после Левски и втор најголем херој во бугароја сирените сбират на 2 јуну и сите зстанват наулица мирно и коли и луѓе во негова чест исто и левски клубој улици музеи како татковци на нацијата, Е Сега кој се овие луѓе и како се финасисрани

Ботев поврзан е со најбогатио Банкарот Евонгли кој мајкум му куќна помошница и роднина ,и имат бизниси во Букурешт тоа време учат грчко училиште врсдки со грција а знаеме кој во то време имат врски секаде власите .Евенгли цело наслетство го остава државата и институтите,плус имат врски со Русија .Одеса Крим .

Левски е поврзан со Раковски кој десјствув а во Србија пиши книги за бугарите опшеството исто битно е тука вујко му е Георги Стојков Мамарчев
кој е учасник во руско турски рат воен херој и прави буна во Бугарија Велчова завера 1832 и е протеран на Самос , а внукму Раковски кој умира во Бикурешт ја продолжжува неговата револционерна дејност која ја пренесува на Левски и тек потоа иди нашето ВМРО кој на Гоце му биле овие идоли

исто најдов еден потпис кој тој Георги Стојков Мамарчев првиот иницијатор мвсушност не се викал така наводно го викале на прекар Бујоклу а тоа е влашко име и не само тоа потписот е Константин Бујокли

Георги Раковски е сметан за бугарски револуционер и интелектуалец од Котел, роден во 1821 година. Тој е еден од првите што јавно говореле за бугарскиот национален идентитет и независност од Османлиското Царство.

Кој биле овие Луѓе дали власи или бугари или македонци тоа немеи сеуште пратени од некој од запад преатени од русија или самоинициајтвно праеле организации нации и сл тоа немеи сеуште разјаснето

 

[121314]

Е сеа прибидејќи кај нас не сакат луѓето да видат подалеку од Гоце делчев и Тито
Деновиве нешто истражував за Христо Ботев Левски Лев Лав ,Георги Раковски
и вујкому Георги Стојков Мамарчев, незнам зошто ама создавањето на сите нациии макдонска албанска србска и грчка голем удел имат и власите како организатори и финнасиери.Имено Ботев после Левски и втор најголем херој во бугароја сирените сбират на 2 јуну и сите зстанват наулица мирно и коли и луѓе во негова чест исто и левски клубој улици музеи како татковци на нацијата, Е Сега кој се овие луѓе и како се финасисрани

Ботев поврзан е со најбогатио Банкарот Евонгли кој мајкум му куќна помошница и роднина ,и имат бизниси во Букурешт тоа време учат грчко училиште врсдки со грција а знаеме кој во то време имат врски секаде власите .Евенгли цело наслетство го остава државата и институтите,плус имат врски со Русија .Одеса Крим .

Левски е поврзан со Раковски кој десјствув а во Србија пиши книги за бугарите опшеството исто битно е тука вујко му е Георги Стојков Мамарчев
кој е учасник во руско турски рат воен херој и прави буна во Бугарија Велчова завера 1832 и е протеран на Самос , а внукму Раковски кој умира во Бикурешт ја продолжжува неговата револционерна дејност која ја пренесува на Левски и тек потоа иди нашето ВМРО кој на Гоце му биле овие идоли

исто најдов еден потпис кој тој Георги Стојков Мамарчев првиот иницијатор мвсушност не се викал така наводно го викале на прекар Бујоклу а тоа е влашко име и не само тоа потписот е Константин Бујокли

Прегледај го приврзокот 450415

Е сеа прибидејќи кај нас не сакат луѓето да видат подалеку од Гоце делчев и Тито
Деновиве нешто истражував за Христо Ботев Левски Лев Лав ,Георги Раковски
и вујкому Георги Стојков Мамарчев, незнам зошто ама создавањето на сите нациии макдонска албанска србска и грчка голем удел имат и власите како организатори и финнасиери.Имено Ботев после Левски и втор најголем херој во бугароја сирените сбират на 2 јуну и сите зстанват наулица мирно и коли и луѓе во негова чест исто и левски клубој улици музеи како татковци на нацијата, Е Сега кој се овие луѓе и како се финасисрани

Ботев поврзан е со најбогатио Банкарот Евонгли кој мајкум му куќна помошница и роднина ,и имат бизниси во Букурешт тоа време учат грчко училиште врсдки со грција а знаеме кој во то време имат врски секаде власите .Евенгли цело наслетство го остава државата и институтите,плус имат врски со Русија .Одеса Крим .

Левски е поврзан со Раковски кој десјствув а во Србија пиши книги за бугарите опшеството исто битно е тука вујко му е Георги Стојков Мамарчев
кој е учасник во руско турски рат воен херој и прави буна во Бугарија Велчова завера 1832 и е протеран на Самос , а внукму Раковски кој умира во Бикурешт ја продолжжува неговата револционерна дејност која ја пренесува на Левски и тек потоа иди нашето ВМРО кој на Гоце му биле овие идоли

исто најдов еден потпис кој тој Георги Стојков Мамарчев првиот иницијатор мвсушност не се викал така наводно го викале на прекар Бујоклу а тоа е влашко име и не само тоа потписот е Константин Бујокли

Георги Раковски е сметан за бугарски револуционер и интелектуалец од Котел, роден во 1821 година. Тој е еден од првите што јавно говореле за бугарскиот национален идентитет и независност од Османлиското Царство.

Кој биле овие Луѓе дали власи или бугари или македонци тоа немеи сеуште пратени од некој од запад преатени од русија или самоинициајтвно праеле организации нации и сл тоа немеи сеуште разјаснето

Гледај AI што вели за Георги Раковски (правото име му е С'би Стојков Попович), oд татко Стојко Попович и мајка Руска Мамарчева.



Инаку и на овој Бугари му се привидувале во селата околу Белград, Смедерево и Крушевац.


Извор:

 

[zmija1]

Гледај AI што вели за Георги Раковски (правото име му е С'би Стојков Попович), oд татко Стојко Попович и мајка Руска Мамарчева.

Прегледај го приврзокот 450423

Инаку и на овој Бугари му се привидувале во селата околу Белград, Смедерево и Крушевац.

Прегледај го приврзокот 450425
Извор:
Прегледај го приврзокот 450426
Прегледај го приврзокот 450427

Раковски има една книга тајното опшество се обидува да го покрени национализмот во бугарите изгледа со цел за полесно ослободување кај османилите,
Исто така има една друга книга од Христаки Павлов итој грковлав ,ко пишува за ссите цареви од александате македонски и малку меша библија митологијаи разни историсдки настани во чуден контекст, подоцна бугарите го нејкат оти имал тези дека викал булгарите биле вештачка творба..

https://a.storyblok.com/f/214561/x/11ea3c9e5f/hr_pavlovic_tzarstvenik_bolgarski.pdf

 

[121314]

Продолжуваме со Tракијците:



Ноaјска Култура

Култура Ноа.
Исто така и Култура Ноуа.
Датирање: 15-12 векови п.н.е.

Се однесува на Блокот култури Сабатиновка - Ноа - Кослоџен.
Распространетост - Прикарпатски шумски степи.

Културата постоела во групата Култури на Валиковската керамика.

Ареалот на Ноуа во XV-XII в п.н.е. кој ја зафаќал територијата од Горно Приднестровје до Долен Дунав и Југоисточна Трансилванија, бил формиран врз основа на култури на Карпато-Дунавскиот слив со активно учество на носители на Бабинската Култура.

Во рамките на Украина, локалитетите на Ноа се изучувани во Горен и Среден Днепар.

Оваа култура и традициите на културата на Раната Холшатска епоха се развиле на истокот на Карпатската Котлина и во Прикарпатие.

Формирањето на тракиска етнокултурна заедница се припишува на почетокот на Раното Железно Доба.

Културата е именувана по гробиштата во Брашов на југоистокот на Трансилванија.

На исток и североисток, оваа култура влегува на територијата на Молдавија, карпатските региони на Украина, во северниот регион на Црното Море се споила со Сабатиновската Култура.

Населбите на Ноа се наоѓале на отворени места, немале утврдувања и се состоеле од живеалишта - колиби на гранки обложени со глина.

Меѓу остатоците од населбите има многу пепел.

Особеноста на Културата Ноа е изобилство на коскени орудија.

Постојат неколку бронзени производи, а најчесто се наоѓаат во остави.

Мртвите биле положувани во гробовите во свиткана полжба, понекогаш со натрпани хумки на врвот. Ретко се наоѓаат кремирања.

Главното занимање на носителите на Културата Ноа било земјоделството и одгледувањето добиток.



Силните источни елементи во Културата Ноа им дозволуваат на некои научници да претпостават дека нејзините носители биле потомци на племињата од Срубна Култура кои мигрирале на запад и ги асимилирале локалните култури. Се верува дека источните елементи во културите Монтеору и Ноа биле резултат на дифузија.

Населбите (Островок, Магала, Келментси) се од отворен тип, а живеалиштата се надземни, познати се и јами со пепел.

На гробиштата во близина на селото Островок се пронајдени погребувања според обредот на извиткана положба на телото на страна и неколку тела во урни, придружени со шолји, дворачни здели и врчеви со валци.

На подрачјето на културата се познати бројни наоди на метални производи од карпатско-трансилванско потекло.

Народите од претходниот период, особено од културите Ноа и Кослоџен, тесно поврзани со племињата од Северниот црноморски регион, романските научници сметаат дека влегле во тракиската заедница, но сè уште не се Тракијци.

Наодите на поединечни фрагменти од садови од Ноа Култура на локалитетите од Гавско-Голиградски и Кишињевско-Корлатенски тип претставуваат само механичка мешавина на керамиката од раната фаза на тракискиот Халштат и не ја потврдуваат кимерската трага во нивната култура.

Нарушувањето на блиските контакти меѓу населението на Карпатско-Днестарскиот регион и жителите на степите на Северниот Црноморски регион, толку силно во ерата на Ноа-Сабатиновка, е особено јасно видливо во металниот инвентар. Огромните бронзени предмети од Раната тракиска епоха на Халштат не содржат предмети од источно потекло, туку се состојат од предмети од трансилвански и средноевропски модели. Само во населбите од типот Кишињев-Корлатени е пронајден еден бронзен нож - кама од белозерски тип (населба Кишињев) и неколку коскени образни наставки со три дупки со потправоаголно-овални дупки (населби: Кишињев, Миндрешти, Костешти, Данчени, Кавадинешти).

Погребниот обред на Стоиканските гробишта го разликува овој споменик од тракиските гробишта и го доближува до некрополите на Ноа Култура од Бронзеното Доба. Во Ноа Култура може да се најдат и прототипови на еднорачни црпки, додека преостанатите форми и принципи на орнаментација на керамиката се халштатски. Се верува дека споменикот им припаѓал на потомците на населението од Ноа Култура, зачувани во опкружување на тракиските племиња - носители на Халштатската Култура.

https://indo-european.eu/wp-content/uploads/2021/05/13-bronze-age-middle.jpg

 

[121314]

Сабатиновска Култура

Бронзено Доба.
Датирање: 16-13 векa п.н.е.

Културата се развила врз основа на племињата од културата на повеќевалачка грнчарија и постоела на територијата на југот на Украина.

Претставена од многу населби Ушкалка, Чикаловка, Ташлик, Степное, Виноградни Сад, Анатолиевка, Кирово, Новокиевка.

Комплексите Сабатиновка и Кослоџени се една култура поделена со границите меѓу СССР и Романија. Културата припаѓа на културниот блок Сабатиновка - Ноуа - Кослоџени.

Сабатиновската и, генетски поврзана со неа, Белозерската Култура, се развиле во степската зона на Црноморскиот регион и Крим во Северниот Црноморски регион.

Носителите на Бабинската култура одиграле важна улога во формирањето.

Камените темели на ѕидовите на надземните и полуподземните живеалишта се добро зачувани.

Погребувањата во гробови и во земјени гробишта се проучувани, често под камени темели (скелети свиткани од страна).

Носителите на културата се занимавале со сточарство, леарници со употреба на талк. Културата е позната по леарници како што се Волоске, Красни Мајак, Висшетарасовка, Новокиевка, Малие Копани, каде што изработувале алатки, оружје и накит.

Бронзените предмети што припаѓаат на Сабатиновската Култура укажуваат на присуство на трговски врски со Карпатско-Трансилванските и Дунавските металуршки центри.

Обработката на коски и рогови достигнала високо ниво, која се вршело во специјализирани работилници.



Кослоџениска Култура

Култура Кослоџени.
Рано Железно Доба.
Датирање: 16-13 века п.н.е.

Оваа култура се издвојува во западната зона на културите на валачка керамика.

Се протегала во степската зона на Долен Дунав.

Припаѓа на културниот блок Сабатиновка - Ноуа - Кослоџени.

Комплексите Сабатиновка и КослоЏени се една култура, вештачки поделена со границите помеѓу СССР и Романија.

Кослоџени Културата припаѓа на тракиската етнокултурна заедница од Раното Железно Доба.

Носителите на културите Кослоѓени и Ноуа биле народи од предтракискиот период, тесно поврзани со племињата од Северниот регион на Црното Море; се смета дека влегле во тракиската заедница, но сè уште не биле Тракијци.

 

[121314]

Бабадачка Култура

Доцно Бронзено Доба.
Датирање: 12-11 век п.н.е.
За носители на културата се сметаат Илирите и Тракијците.

Оваа култура се издвојува во западната зона на културата на валчеста керамика на Североисточен Балкан и во Добруџа.

Заедно со културата Козија во Молдавија, културата Инсула-Банулуи, Островската група и локалните групи во Бугарија, таа формира заеднички културен круг.

Заедно со спомениците што обично се поврзуваат со Северните Тракијци - предците на Дако-Гетите, споменици со различен изглед се познати во Карпатско-Дњестарскиот регион. Според местата на нивните први откритија, тие се нарекуваат - во шумско-степската зона на Молдавија - споменици од типот Сахарна-Солоичени, а во Романија - од типот Стоикани-Козија.

Нивното потекло е предизвикано од движењето кон север и исток на носителите на културите претставени со споменици како што се Бабадаг во Добруџа и Инсула-Банулуи на Долен Дунав во областа Железна Врата, кои, според некои истражувачи, припаѓале на јужната група Тракијци.

Групата Бабадаг го добила своето име од населбата на брегот на езерото Бабадаг во близина на Истрија. Името на градот е поврзано со легендата за Баба Сари Салтик, кој донел многу Турци на ова подрачје во XIII век.

На населбата се откриени остатоци од полу-земуници и голем број јами со културен слој од околу 2 м. Забележани се шест градежни хоризонти и три фази во постоењето на населбата, кои го покажуваат развојот на истата култура.

На споменикот не се пронајдени предмети за датирање. Но, врз основа на сличноста на керамиката од долниот хоризонт со керамиката пронајдена во слојот VII Б2 од античка Троја, основањето на населбата датира од почетокот на XI век п.н.е. Во горниот слој и во една од јамите, пронајден е мал број фрагменти од керамика од културата Басараби. Долниот слој на населбата датира од XI век п.н.е., средниот слој од X-IX век, а горниот слој од VIII-VII век п.н.е.



Во моментов, повеќе од 10 населби лоцирани во долниот тек на Дунав во Добруџа припаѓаат на спомениците од типот Бабадаг, кои одговараат главно на средниот слој.

Главната карактеристична црта на групата споменици oд типот Бабадаг е природата на орнаментација на полираната керамика.

Канелованата керамика преовладува само во горниот слој на Бабадаг, додека средниот слој се карактеризира со полирана керамика, украсена главно со печати, а долниот слој со керамика со длабока врежана орнаментација.

Потеклото на спомениците од типот Бабадаг се поврзува со Тракијците од Централна Бугарија, а во исто време се забележува влијанието на Халштат кое доаѓа од запад, како и можна локална основа во спомениците од доцното бронзено време на Долен Дунав.

Проучувањето на раните споменици на Халштат од типот Пшеничево-Разкопаница во Бугарија во последниве години ја потврдува претпоставката за врската помеѓу културата Бабадаг и југот.

Групата населби Инсула Банулуи во регионот Железни Врати е идентификувана на двата брега на Дунав во Југозападна Романија, Северозападна Бугарија и Југоисточна Југославија.

Гланираната керамика од оваа група се одликува со богатството и разновидноста на нивната орнаментација, изработена со разни печати, а понекогаш и со резба. Некои елементи од орнаментацијата овде се слични на оние од Бабадаг, но најтипичниот модел на кругови поврзани со тангенти за групата керамика Бабадаг отсуствува од керамиката на Инсула Банулуи.

За возврат, садовите од групата населби Бабадаг многу ретко содржат модел направен со печат во форма на буквата S, типичен за орнаментацијата на садовите од Инсула Банулуи. Истражувачите со сигурност го поврзуваат потеклото на групата Инсула Банулуи со културата Гирла-Маре-Жуто Брдо од доцното бронзено време, широко распространета во истата област, и сметаат дека оваа група е синхрона со средниот слој на Бабадаг (X-IX век п.н.е.).

Сè уште недостасува многу за да се карактеризираат трите групи локалитети (Бабадаг, Инсула Банулуи и Пшеничево), кои истражувачите ги комбинирале во Источнобалканскиот круг врз основа на слични елементи во орнаментацијата на керамиката.

Во една од населбите во Добруџа, керамика слична на онаа пронајдена во средните и горните слоеви на Бабадаг е пронајдена во еден слој, како и садови блиски до оние карактеристични за културата Басараби и локалитетите од типот Шолданешти во Молдавија. Заедничките наоди на керамика од типот Бабадаг и културата Басараби им овозможија на истражувачите да претпостават дека во Добруџа групата Бабадаг не била поместена од културата Басараби, туку продолжила да постои паралелно со неа, барем до крајот на VII век п.н.е.

 

[121314]

Пшеничевска Култура

Култура Пшеничево.
Бронзено Доба.
Датирање: 11-9 век п.н.е.

Припаѓа на првиот период на Халштат.

Културата е идентификувана со голем број споменици од јужнотракиски тип во Југоисточна Бугарија во близина на селото Пшеничево.

Керамиката од Пшеничево и слични населби, покрај кујнските садови, содржи и трпезарски прибор направен од добро измиена глина со измазнети или полирани површини, украсен со разни печати, резби и флејти. Керамиката, украсена со печати и резби, е поврзана со локалната керамика од Средното и Доцното Бронзено Доба. Во исто време, орнаменталните мотиви и методите на нивно изведување имаат многу сличности со орнаментирањето на керамиката од групата Бабадаг и Инсула Банулуи.

Тука се претставени ленти од кругови поврзани со тангенти (орнамент особено типичен за керамиката од средниот слој на Бабадаг), и шари изработени со печат во форма на буквата S, карактеристичен за орнаментацијата на керамиката од Инсула Банулуи. Заедно со нив, постојат и други видови шари.

Покрај населбите, истражувачите неколку погребувања во долмени и карпести гробници, територијално блиску до населбите во Јужна Бугарија, ги припишуваат на локалната тракиска култура од типот Пшеничево.

Во близина на селото Маноле, недалеку од Пловдив, случајно е откриена кремација во урна - сад од протовилановски тип, кој, според своите морфолошки податоци, е близок до урните карактеристични за периодот на А2 од Централна Европа, вклучувајќи го и раниот период на Гавско-Голиградската Култура. Тука, веќе во раната ера на Халштат, како и во подоцнежните времиња, биритуализмот постоел во гробни хумки и насипи.

https://indo-european.eu/wp-content/uploads/2021/05/14-bronze-age-late.jpg

 

[121314]

Гава-Голиградска Култура

Исто така и Гавска Култура.
Бронзено Доба, Рано Железно Доба.
Датирање: 13-7 век п.н.е.

Се шири во Закарпатска Украина и Поднестровје.

Комплексот Гава-Голиград се развил во земјите на Горнo Потисиe, бидејќи таму се регистрирани неговите најрани споменици, кои датираат од периодот на Халштат А1, т.е. од XII век п.н.е.

Во Карпатскиот регион, промената од Ноa Kултура во Гава-Голиградската Kултура се случила подоцна, бидејќи тука најраните елементи на оваа култура датираат од XI век п.н.е., а нејзиниот развиен комплекс датира од X-IX век п.н.е.

Споменици како Кишињев-Лукашевка и Корлатени во Романија се појавиле истовремено или само малку подоцна од Гава-Голиград во Карпатскиот регион.

За Карпатскиот регион, генетските врски со Горнoto Потисие се доста забележливи.
Познати се околу 300 споменици, од кои 11 датираат од средината на VII век п.н.е.

Културата се развила во периодот Халштат.

Припаѓа на југоисточниот комплекс на Урнополските култури.

Постоела во културна интеракција со локалните варијанти на југоисточниот комплекс на Урнополските култури: културата Кијатица, културата Сучу-де-Сус, културата Пилин.

Името е изведено од имињата на гробиштата Гава во Унгарија и украинското име на населбата Гологради.

Главните занимања на населението биле земјоделство, сточарство, грнчарство, металургија на бронза, рударство на сол и трговија.

Можно е племињата од културата Гава-Голиград, кои напредувале во XI век п.н.е. од Карпатскиот регион и Североисточна Унгарија, прво до Западна Украина и Молдавија, потоа до делтата на Дунав и до регионите на Североисточна Бугарија и Југоисточна Романија, да учествувале во формирањето на керамиката во северните региони на Бугарија.

Гавската Култура влијаела врз формирањето на некои карактеристики на Чернолеската Култура.

Етничката припадност на населението е трако-илирска.



Потеклото на групата Кишињев-Корлатени може да се објасни со движењето на населението од културата Гава кон југ и југоисток.

Потеклото на населението и културата на Раниот Халштат од меѓуречието Дњестар-Сирет вклучувало племиња поврзани со Гава-Голиград.

Источната граница на групата Гава-Голиград поминувала покрај реката Збруч, зад која во југоисточен правец следела областа на Чернолеската Култура. Од север и северозапад е тесно ограничена со територијата на Височката Култура, чија рана фаза е синхронизирана со раниот Гава-Голиград.

Во Молдавија и Романија, нема глатка еволуција на Културата на раниот тракиски Халштат. Спомениците од типот Кишињев и Корлатени се датирани во рамките на XI-VIII век п.н.е.

Околу средината на VIII век п.н.е. или нешто подоцна, тие се заменети со споменици кои припаѓаат на културата Басараби, која била широко распространета во втората половина на VIII до VI век п.н.е. во поголемиот дел од Романија, во Североисточна Југославија, во Северна Бугарија и дел од Унгарија.

Прекинувањето на блиските контакти меѓу населението на Карпатско-Дњестарскиот регион и жителите на степите на Северниот црноморски регион, толку силно во ерата на Ноа-Сабатиновка, е особено јасно видливо во металниот инвентар. Огромните бронзени предмети од раната тракиска халштатска ера не содржат предмети од источно потекло, туку се состојат од предмети од трансилвански и средноевропски модели. Само во населбите од типот Кишињев-Корлатени е пронајден еден бронзен нож - кама од белозерски тип (населба Кишињев) и неколку тридупчени коскени наставци со подправоаголно-овални дупки (населби: Кишињев, Миндрешти, Костешти, Данчени, Кавадинешти).

Во доцните споменици на групата Гавско-Голиградска група и Културата Басараби, како и во богатството на метални производи, пронајдени се бронзени парчиња и јаболчници од кимериски тип или нивни имитации. А во гробиштата од VI век п.н.е. во близина на селото Селиште во Молдавија, пронајдени се два пара железни парчиња од раниот скитски тип. Сепак, треба да се напомене дека дистрибуцијата на таканаречените кимериски и раноскитски метални производи оди далеку надвор од границите на територијата на Kултурата на тракиски Халштат.

Живеалиштата се претставени со полуземуници и куќи, со помошни јами во близина. Главните пронајдени артефакти се леани црно-полирани садови од различни форми, изобилно украсени со геометриски орнаменти во форма на широки, продлабочени линии, како и алатки и накит изработен од бронза.

Гробиштата се земјени, при што се практикува трупоположение и сохранување на пепел во урни. Погребните предмети укажуваат на почетната диференцијација на општеството.

Наодите на поединечни фрагменти од садови од Ноа Културата на локалитетите од Гавско-Голиградски и Кишињев-Корлатени тип се само механичка мешавина на керамиката од раната фаза на тракискиот Халштат и не ја потврдуваат кимерската трага во нивната култура.




https://indo-european.eu/wp-content/uploads/2021/05/14-bronze-age-late.jpg

 

[121314]

Инсула Банулуи Kултура

Култура Инсула Банулуи.
Исто така, Островска Култура.
Доцно Бронзено Доба.
Датирање: 12-4 век п.н.е.
Синхронизирано со периодот Халштат А2 и Б1.

Културата се развила во областа покрај Дунав, испод Железните Врати. Нејзиното потекло било под влијание на елементи од културата Гирла-Маре.

Нејзиното подрачје на распространетост ги опфаќало островите на Дунав, југозападна Олтенија, достигнувајќи до Србија на десниот брег на Дунав до Ниш и Бугарија до селото Долни Лом.

Група населби од типот Инсула Банулуи во областа на Железните Врати е идентификувана на двата брега на Дунав во Југозападна Романија, Северозападна Бугарија и Југоисточна Југославија.

Клучниот споменик е некропола во близина на Крајова во Романија, каде што се пронајдени кремирани остатоци, поставени во мали садови на нозе, со конвексен орнамент и во четириаголни чинии. Оваа некропола датира од Халштат А, по што се издвојува посебна група Исалница.

Заедно со културата Бабадаг (Добруџа) и културата Козија (Молдавија), како и локалните групи во Бугарија, таа формира заеднички културен круг.

Носители на културата се Илири и Тракијци.


Населението од културата Инсула Банулуи живеело во населби со четириаголни куќи со столбови и рамки и вкопани јами внатре. Покрај тоа, понекогаш живееле во пештери.

Вообичаени форми се амфори, чинии, мали садови украсени со ленти, чаши и лажички. Керамиката од оваа култура е доминирана од жлебови и испакнати орнаменти, кои потсетуваат на орнаментот од Гавската Култура. Покрај тоа, постои и печатен орнамент во форма на концентрични кругови и дупки, псевдо-жичен орнамент и ленти во форма на буквата „s“.

Полираната керамика од оваа група се одликува со богатство и разновидност на орнаментите, изработени со разни печати, а понекогаш и со резба. Некои елементи на орнаментот овде се слични на оние од Бабадаг, но најтипичниот модел на кругови поврзани со тангенти за керамиката од групата Бабадаг отсуствува од керамиката од Инсула Банулуи.

За возврат, на садовите од населбите на групата Бабадаг, многу ретко се среќава шема направена со печат во форма на буквата S, типична за орнаментите на садовите од Инсула Банулуи. Истражувачите со сигурност го поврзуваат потеклото на групата Инсула Банулуи со културата Гирла-Маре-Жуто Брдо од Доцното Бронзено Доба, широко распространета на истата територија, и сметаат дека оваа група е синхрона со средниот слој на Бабадаг (X-IX век п.н.е.).

Во Источна Европа, повеќето наоди на железни секири со крилја од ист тип како во Инсула Банулуи датираат од времето не порано од VIII век п.н.е.

Потеклото на спомениците од типот Сахарна-Солоичени, а во Романија и типот Стојкани-Козија, е предизвикано од движењето кон север и исток на носителите на културите претставени со спомениците од типот Бабадаг во Добруџа и Инсула-Банулуи на Долен Дунав во регионот Железни Врати, кои, според голем број истражувачи, припаѓале на јужната група Тракијци.

 

[121314]

 

[121314]

 

[121314]

 

[121314]