Да се надоврзам со друга теорија која се води од практично политичко потекло на овој термин:
It is precisely at that time that the Latin word
Sclavus (
Slav) began taking on a
new meaning, namely that of
slave.34
This, however,
did not become an established meaning until the
tenth century.Before that,
Sclaui could be
both liberi and
servi...
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.0963-9462.2004.00133.x/abstract
После востанието на Готите, кое што било запишано од Прокопиј, се пренело влијанието во Византија, поделувајќи го населението на апсолутистичните лојалисти - Ромеи/Римјани и сепаратистите кои се залагале за рамноправност - Склавените, кои како револт на тогашниот систем, се уредуват во архонтии - административен автономен територијален систем кој ја одбивал Римската надлежност.
Римјаните таквото уредување, кое не можеле да го контролираат го нарекле Склавини - енклави.
Тие Склавинии за нив се наоѓале и внатре и секако надвор од империјата.
Особыј вид административној области, признајуштеј зависимость от империи, но сохранјајуштеј автономију. Архонтии, как правило,
лежали на границах империи и были населены
инојазычными по отношенију к грекам народами (Ferluga J. L'amministraziont Р. 87-164).
Архонтија – административнаја единица византијској империи в VII – X вв., в эпоху перехода от муниципального управленија провинцијами к фемној системе. Правитель архонтии (архонт) возглавлјал местнују власть, в известној степени автономнују, но был одновременно и представителем центральној власти.
Чаште всего архонтии образовывались на пограничных территоријах империи, населенных не греками. В первој половине X в. византијскими архонтијами, например, были итальјанские города Амальфи и Гаэта.
http://www.byzantion.ru/theatron/pri...m=11&topic=275
Да видиме како си играле латините со зборовите. како со додавање на предна буква А (незнам зошто) донело до губење на првата самогласка во некои зборови и тоа ги прави тотално непознати, но сепак се приметуваат, доколку се увиди тоа правило. Примерите ќе разјаснат многу.
Раб = Arba
Рода = Аrdea
Рамо = Аrmus
Лом = Almus
Радгост = Ardagastos
Ратомир = Artameres
Козари = Acazziri
Каменица = Acumincum
Расина = Arsena
Стан = Аstu
Штип = Astibo
Лаб = Alba
Од тука малку ќе забегам, Дали династијата наша која започнала следејки
рогати говеда започнале со кралството
АРГОС = РОГ
АРГЕАДИ = РОГАТИ
Првиот град бил
Aigai, на елински коза, но ако го видиме етимолошки зборот ке не донесе до говедо,
from PIE *ghaidos "young goat, веднаш се забележува дека се работи за општ термин
гоедо, на санскритски е само
ГО, кога ќе ја употребиме елинската варијанта со додавање
А, добиваме
АиГА.
--- надополнето ---
Држи вода и таа теорија, меѓутоа тешко е да се потврди, исто како и останатите.
Факт е дека и Самоил се нарекува
РОБ БОЖЈИ, можеби така луѓето во средновековието ја истакнувале својата христијанска подреденост.
Како утврди кој суфикс е поновиот?
Мислам дека овде на слепо ловиш.
Има многу теории, запишано е како т.н. Словени се нарекувале себе си, тоа биле Берзити, Војунити и сл.
Меѓутоа ме стави на мисла, кога веќе почнавме да теоретизираме во офтопик, има веројатност Слав - Слов да произлегуваат од Сло - Сал - Сол = Сонце
С - оЛ - аЛ
Ил - Ел - Ол
Богот Еле - Или - Оле
Еле = Хелиос = Сонце
http://books.google.pl/books?id=yCk...&ved=0CDAQ6AEwBA#v=onepage&q=Solnitse&f=false
С = од
т.е. Од Сонцето
http://www.google.pl/images?hl=pl&q...le&resnum=11&ved=0CE0QsAQwCg&biw=1276&bih=823
Theories have been proposed that
Sól, as a goddess, may represent an extension of an earlier
Proto-Indo-European deity due to
Indo-European linguistic connections between Norse
Sól,
Sanskrit Surya,
Gaulish Sulis,
Lithuanian Saulė, and
Slavic Tsar Solnitse
http://en.wikipedia.org/wiki/Sól_(sun)
http://books.google.pl/books?id=JwG...&ved=0CDUQ6AEwBQ#v=onepage&q=Solnitse&f=false
Затоа според ова ништо не ми преостанува освен да заклучам дека Словени произлегуваат од Сончеви односно поклоници на Богот на Сонцето.
The PIE element -*el- in the root originally was a suffix
Sol "the sun," c.1450, from L. sol "the sun," from PIE *s(e)wol-, from base *saewel- "to shine, the sun" (cf. Skt. suryah, Avestan hvar "sun, light, heavens;" Gk. helios; Lith. saule; O.C.S. slunice; Goth. sauil, O.E. sol "sun," swegl "sky, heavens, the sun;" Welsh haul, O.Cornish heuul, Breton heol "sun;" O.Ir. suil "eye"). The PIE element -*el- in the root originally was a suffix and had an alternate form -*en-, yielding *s(u)wen-, source of Eng. sun (q.v.).
ʾĒl (written aleph-lamed, i.e. אל, , etc.) is the Northwest Semitic word for "deity", cognate to Akkadian ilum.
In the Canaanite religion, or Levantine religion as a whole, Eli or Il was the supreme god,[2] the father of humankind and all creatures and the husband of the goddess Asherah as recorded in the tablets of Ugarit.[2]
The word El was found at the top of a list of gods as the Ancient of gods or the Father of all gods, in the ruins of the Royal Library of the Ebla civilization, in the archaeological site of Tell Mardikh in Syria dated to 2300 BC. He may have been a desert god at some point, as the myths say that he had two wives and built a sanctuary with them and his new children in the desert.
El had fathered many gods, but most important were Hadad, Yam, and Mot.
http://en.wikipedia.org/wiki/El_(deity)
El = Illy = Elias = Ili-ja = Сончев Бог
За Св. Илија = Хелиос имавме посевбна тема.
Буквите се достапни и на интернет, со напомена дека грчките букви се превземени од феникијската азбука која пак е многу слична ортографски со денешната словенска-македонска:
Beta (uppercase
Β, lowercase
β, internal
ϐ;
Greek: Βήτα
/ˈvita/; English pronunciation:
/ˈbeɪtə/ (US) or
/ˈbiːtə/ (UK)) is the second letter of the
Greek alphabet. In the system of
Greek numerals it has a value of 2. It was derived from the
Phoenician letter Beth 
. Letters that arose from Beta include the Roman
B and the
Cyrillic letters Б and В.
Фактички нашето превртено Б одговара на феникијското.
http://en.wikipedia.org/wiki/Beta
. Letters that arose from Beta include the Roman B and the Cyrillic letters Б and В.