- Член од
- 15 јуни 2009
- Мислења
- 86
- Поени од реакции
- 8
Apsolutno tocno, prvo odlucuva mozokot a posle i srceto.Ехеее, и те како се согласувам.
Едноставно ја гледаш само убавата страна на тој човек, а она што не ти се свиѓа го прифаќаш како такво и со тоа го балансираш, не хејташ . Одреден период ја запознаваш личноста и на крај колку повеќе сте заедно- толку повеќе вистински го засакуваш и вистински се заљубуваш.
Ова секогаш резултира со хармонична врска и убавивот.
Она другото срцето бира... хмм, ако го слушавме срцето теоријата на машките дека трчаме само по наркомани, насилници или обични смртници кои не третираат како ѓубре, мислам дека ќе беше апсолутна вистина.
И на крај краева одамна расчистивме со тоа "од љубов не се живее " . Накратко кажано, целосно се согласувам со напишаното.
--- надополнето: 29 февруари 2012 во 09:36 ---
I so ova se soglasuvam. Koga veke ke mu dozvolis na srceto da zavladee otide glavata.Верувам и се согласувам. Човечкиот мозок е способен и за далеку понапредни и понеизгледни работи. Колку по опен-мајнд сме и колку подлабоко ни е развиено нивото на свест (не мислам на некаков општествено-социјален термин), толку повеќе сме господари на својот мозок. Така да ако се сака, се може, а мислам дека дури ми се има случено еднаш такво форсирано заљубување... а да... и ела после убеди го мозокот дека не е тоа тоа, дека не е вистинското
значи предупредување: обратниот процес е далеку потежок!