Што играте во моментов

[DaedaIus]

Нешто од игри што ги играв периодов у коронишче изолација, можда ќе ви фати око. Нема да шибам спојлери за приказните, ама ќе давам описи и мислења што може да им влијаат на некои луѓе, па за секој случај ќе ги стаам у „Спојлер“.

Dragon's Dogma: Dark Arisen 7/10

Спојлер

Супер забавна игра. Напраена од Хидеаки Итсуно, издавачи се Капком. Комбатот е интерактивен, има чудовишта со различни комбоа, ја користиш цела околина. Имаш следачи (Pawns) што идат по тебе и левелираат со тебе, можеш да ги мењаш како што качуеш ниво, а главниот „pawn“ качува нивоа со играчот. AI-то е добро. Естетиката е уникатна. Причата не е нешо најбоље, се осеќа дека јапонци имитираат западна епска фантастика, ама јапонскиот удел на чудовишта со тентаклс, многу сумњиви дијалози у кои имитираат средновековен англиски и плотот што е на раб на најсмешното нешто во универзумот даваат посебен шмек на играта, барем мене ми ја направија мега забавна. Отворен свет, има доста квестови, има 50-60 саата гејмплеј.

Four Last Things и The procession to Calvary 8/10

Спојлер

Ако ви се свиѓаа шпиците на Тери Гилијам у „Monty Python's Flying Circus“, сакате црн хумор и сатира, ова е за вас. „The Procession to Calvary“ е sequel на „Four Last Things“. Point and click, puzzle, кратки игрички, секоја е гејмплеј од 3-10 саати. Има милион заебанции и пародија на ренесансното доба, а и индиректно може да се научат доста работи од уметност и религија. Загатките се лесно накај средно ниво на комплексност.

The Council 8/10

Спојлер

Комбинација од Шерлок Холмс, Лаврафт и Ден Браун. Многу јака естетика и атмосфера. Во детективски стил е, ако сте ги играле игрите со загатки „Шерлок Холмс“, таков муабет. Интерактивна графичка авантура во пет епизоди. Во играта има многу информации за визуелна уметност (барок, ренесанса, класицизам, неокласицизам итн.), политика, окултизам, митологија и религија. Многу од изборите се важни и има едно 5-6 завршетоци. Причата е супер. Има и неколку загатки од кои едната е доста комплицирана.

Red Strings Club 6/10

Спојлер

Point and click авантура. Ќе ѝ дадев 9/10, ама во еден момент блатантно го крши четвртиот ѕид и му промовира социјална пропаганда на играчот, со што го казнува ако не се сложува со наративот на играта и нејзините креатори. Toa e самоубиство од уметничка и етичка перспектива. Киберпанк, обработува филозофски теми од трансхуманизмот, визуелната естетика е многу добра, исто и музиката. Приказната е солидна, освен тоа што го спомнав погоре, што ја крши задлабоченоста на играчот. Но ал женерал, океј игра. Кратко трае (5-12 саата гејмплеј)

Technobabylon 10/10

Спојлер

Најбоље, заедно со „Kingdoms of Amalur: Reckoning“ од све што сум играл периодов. Pixel, point and click авантура, исто така киберпанк што чепка во трансхуманизмот. Puzzle е, а загатките се средно накај тешко ниво. Приказната е добра, атмосферата е прва класа. Ако имате време за една киберпанк авантура, обавезно „Technobabylon“ пред „Red Strings Club“. Времетарењето зависи од времето потребно да ги решите загатките. Атмосферата повеќе потсеќа на ретро киберпанк естетиката од 80-ти и 90-ти отколку новата киберпанк уметност.

Kingdoms of Amalur: Reckoning 10/10

Спојлер

Сега ја играм и чинам дека ќе биде чиста десетка. Ако ви се свиѓа WoW естетиката и тој свет, сакате игра со многу содржина, отворен свет, добар интерактивен комбат, интересни класи со опција за хибридизирање, многу ајтеми и практично сакате да живеете у некој свет на епска фантастика, ова е строго препорачано. Изгледа многу добро, има добри гласовни актери, најблиску до Warcraft шмек што имам сретнато. Сѐ уште ја играм, но чинам дека има многу саати гејмплеј и планирам да поживеам у играва.

 

[mr wednesday]

Ептен профи игра, супер приказна со милион сајд квестови.

 

[Raziel]

Kingdoms of Amalur: Reckoning 10/10

Спојлер

Сега ја играм и чинам дека ќе биде чиста десетка. Ако ви се свиѓа WoW естетиката и тој свет, сакате игра со многу содржина, отворен свет, добар интерактивен комбат, интересни класи со опција за хибридизирање, многу ајтеми и практично сакате да живеете у некој свет на епска фантастика, ова е строго препорачано. Изгледа многу добро, има добри гласовни актери, најблиску до Warcraft шмек што имам сретнато. Сѐ уште ја играм, но чинам дека има многу саати гејмплеј и планирам да поживеам у играва.

Исто мислев и јас кога ја почнав. Невиден дотогаш гејмплеј, пристојна графика, страшен sales pitch дека е базирана на 10 000 години фиктивна историја напишана од автор прославен како Forgotten Realms loremaster. Првите 10тина часа бев in awe. После почнав да приметувам некои ствари.
Worldbuilding-от е клише, имаш пустина, шума, мислам имаше и област со снег...не памтам, 10тина години поминаа. Ама ништо особено немаше во тие области. Ништо од тоа не памтам, не ми оставило впечаток како, на пример, Anor Londo во DS.
Лошо е балансирана. Не знам дали откако ја превземаа ЕА извадија пачови, ама кога ја играв имаше страшен difficulty curve и мораше да грајндаш константно. Додека грајндаш, се среќаваш со десетина различни противници, копија еден на друг, некои малку појаки од тие пред нив, ама милион пати. Ги знаеш „како дишат“ после некое време и почнува да ти смета цел тој busywork.
Квестовите се неимагинативни. Fetch quest-ови или „оди утепај го оној, собери 10 од овие“. Тоа е затоа шо скелетот на таа игра не е сингл плеер, туку MMO. Газдата на компанијата, Курт Шилинг, инаку екс бејзбол играч и WoW фанатик, сакал да прави WoW клон, видел дека е малку преамбициозен и нема толку пари, па негде на пола сменил курс, ама голем дел од тие ММО срања останале.
Останале и голем дел од NPC-јата такви. Како од ММО. Еден селанец во Witcher има повеќе карактер, повеќе знаеш за него од главните протагонисти/антагонисти во Амалур.
Loremaster-от, таткото на приказната на Амалур е R.A. Salvatore. Имам читано и други ствари од него. Изгледа не знае шо е тоа трета димензија, прашуе луѓе дали се јаде тоа со зеленчук.

Офтопик е ова малку, не е темава за рецензии, ама јебига. За мене Амалур е 5/10
Имаше најави дека ќе извадат конечно и MMO, имаше и трејлер...

...ама банкротираа и се отиде у курац.

 

[DaedaIus]

Исто мислев и јас кога ја почнав. Невиден дотогаш гејмплеј, пристојна графика, страшен sales pitch дека е базирана на 10 000 години фиктивна историја напишана од автор прославен како Forgotten Realms loremaster. Првите 10тина часа бев in awe. После почнав да приметувам некои ствари.
Worldbuilding-от е клише, имаш пустина, шума, мислам имаше и област со снег...не памтам, 10тина години поминаа. Ама ништо особено немаше во тие области. Ништо од тоа не памтам, не ми оставило впечаток како, на пример, Anor Londo во DS.
Лошо е балансирана. Не знам дали откако ја превземаа ЕА извадија пачови, ама кога ја играв имаше страшен difficulty curve и мораше да грајндаш константно. Додека грајндаш, се среќаваш со десетина различни противници, копија еден на друг, некои малку појаки од тие пред нив, ама милион пати. Ги знаеш „како дишат“ после некое време и почнува да ти смета цел тој busywork.
Квестовите се неимагинативни. Fetch quest-ови или „оди утепај го оној, собери 10 од овие“. Тоа е затоа шо скелетот на таа игра не е сингл плеер, туку MMO. Газдата на компанијата, Курт Шилинг, инаку екс бејзбол играч и WoW фанатик, сакал да прави WoW клон, видел дека е малку преамбициозен и нема толку пари, па негде на пола сменил курс, ама голем дел од тие ММО срања останале.
Останале и голем дел од NPC-јата такви. Како од ММО. Еден селанец во Witcher има повеќе карактер, повеќе знаеш за него од главните протагонисти/антагонисти во Амалур.
Loremaster-от, таткото на приказната на Амалур е R.A. Salvatore. Имам читано и други ствари од него. Изгледа не знае шо е тоа трета димензија, прашуе луѓе дали се јаде тоа со зеленчук.

Офтопик е ова малку, не е темава за рецензии, ама јебига. За мене Амалур е 5/10
Имаше најави дека ќе извадат конечно и MMO, имаше и трејлер...

...ама банкротираа и се отиде у курац.

Спојлер

Ја уште не сум излегол од првото село, не сум фатил да ја играм од тогаш кога пишав, не знам како ќе иде понатака. Еден другар и брат му што играат по 300 игри дневно цел живот, ептен хард кор гикови, оваа ми ја фалат како екстремно добра игра.

Не знам дали ЕА поправиле нешто и/или можда покасно монстерите ќе бидат ептен заебани, ама сеа за сеа, не е воопшто фрустрирачки комбатот, има цело време добри ајтем дропови и све тоа. Знам дека е за ММО планирана, а и се осеќа. НПЦ-та до сеа беа океј, имаше еден калуѓер што сакаше авантура и беше наивен, една ФАЕ со која имав добри дијалози и уште 6-7 нпц што ми изгледаа добро дизајнирани, боље од многу други етаблирани игри ко Елдер Скролс.
Тоа шума, пустина, снег, јада јада, е мислам клише мап билдинг у многу игри. Од Диабло до Готик.
Али треба да поиграм поише, да видам шо ќе каже светот после.

 

[Raziel]

Спојлер

Ја уште не сум излегол од првото село, не сум фатил да ја играм од тогаш кога пишав, не знам како ќе иде понатака. Еден другар и брат му што играат по 300 игри дневно цел живот, ептен хард кор гикови, оваа ми ја фалат како екстремно добра игра.

Не знам дали ЕА поправиле нешто и/или можда покасно нпцињата ќе бидат ептен заебани, ама сеа за сеа, не е воопшто фрустрирачки комбатот, има цело време добри ајтем дропови и све тоа. Знам дека е за ММО планирана, а и се осеќа. НПЦ-та до сеа беа океј, имаше еден калуѓер што сакаше авантура и беше наивен, една ФАЕ со која имав добри дијалози и уште 6-7 нпц што ми изгледаа добро дизајнирани, боље од многу други етаблирани игри ко Елдер Скролс.
Тоа шума, пустина, снег, јада јада, е мислам клише мап билдинг у многу игри. Од Диабло до Готик.
Али треба да поиграм поише, да видам шо ќе каже светот после.

Пишав горе, супер е на почеток. Тоа како во овие полуаматерски филмови, кога цел буџет го истураат у први 15мин CGI, тоа го кондензираат у трејлер и кинези се лажат.
Ќе видиш. NPC се истото срање, огромен дел. Има неколку за кои се гледа дека пробале да им дадат карактер, ама џабе кога стојат како здрвени, гласот е ист како претходното NPC, а приказната е „сама останав, маж ми бил зоофил, избега со кучката“.
Од мапите, еве сеа пробував да се потсетам, има една, со едно огре на еден мост, у пустината, му мавав sneak од позади, му вртев за да имам attack of opportunity, Тоа беше ок дизајн. Друго не памтам. Од Диабло Tristram не може да не го памтиш, катедралата, Lachdanan...у 96-та напраена игра. Или планината, Red Mountain кај Dagoth Ur од Elder Scrolls. Нема ништо такво во Амалур, билив ми.

 

[DaedaIus]

Пишав горе, супер е на почеток. Тоа како во овие полуаматерски филмови, кога цел буџет го истураат у први 15мин CGI, тоа го кондензираат у трејлер и кинези се лажат.
Ќе видиш. NPC се истото срање, огромен дел. Има неколку за кои се гледа дека пробале да им дадат карактер, ама џабе кога стојат како здрвени, гласот е ист како претходното NPC, а приказната е „сама останав, маж ми бил зоофил, избега со кучката“.
Од мапите, еве сеа пробував да се потсетам, има една, со едно огре на еден мост, у пустината, му мавав sneak од позади, му вртев за да имам attack of opportunity, Тоа беше ок дизајн. Друго не памтам. Од Диабло Tristram не може да не го памтиш, катедралата, Lachdanan...у 96-та напраена игра. Или планината, Red Mountain кај Dagoth Ur од Elder Scrolls. Нема ништо такво во Амалур, билив ми.

Добро, Тристам е Тристам, реално, не се споредуе тоа, ја за двојката и тројката зборуев.
Ја имав пет-шес години кога излезе и се плашев да влезам у Црквата. Мајка ми ја сврте, јас ја гледав и ѝ асистирав. <3 Тој саундтракот сум го учел на гитара!

 

[Raziel]

Добро, Тристам е Тристам, реално, не се споредуе тоа, ја за двојката и тројката зборуев.
Ја имав пет-шес години кога излезе и се плашев да влезам у Црквата. Мајка ми ја сврте, јас ја гледав и ѝ асистирав. <3 Тој саундтракот сум го учел на гитара!

Имам пишувано за почетоците со Диабло на друга тема.

Диабло кецот ја играв кај еден поп, пријател на моиве, кога одеа на гости кај него. Сум ги молел да одиме „кај тој попот“ за да ја играм. Инаку распопен е сега, не знам дали оти го фатиле дека игра Диабло или оти се разведе...

Брат ми, многу помал од мене, кога излезе двојката ми вика „сакам и ја“. Му викам е како сеа и ти, глеаш дека за еден е оваа. Упорен, вика не, сакам и ја да играм. Добро, седи до мене, стај по едно прсте од кецот до четворката и кога ќе викнам ЛЕЧИ, стискај кец, кога ќе викнам МАНА - двојка. Така ли асистираше и ти?

 

[DaedaIus]

Имам пишувано за почетоците со Диабло на друга тема.


Брат ми, многу помал од мене, кога излезе двојката ми вика „сакам и ја“. Му викам е како сеа и ти, глеаш дека за еден е оваа. Упорен, вика не, сакам и ја да играм. Добро, седи до мене, стај по едно прсте од кецот до четворката и кога ќе викнам ЛЕЧИ, стискај кец, кога ќе викнам МАНА - двојка. Така ли асистираше и ти?

Јас комплетно зимав контрола у деловите кајшто не ми беше страв, ќе убиев неколку скелетона и ќе го земев лутот (многу јако визуелно ми изгледаше голдот). А ќе се појавеше зомби, мајка ми фаќаше да игра пошто им се плашев на тие спорите срања со сумњиво „АААА“. Али, ал женерал, она играше 90% од времето и ја сврте. Какви све гејмања сме ги мавале со мајка ми.
На Дум кецот, броев со секое оружје колку пати ми треба да го убијам тој демонот што личеше на минотаур и мајка ми се јадеше со мене кој ќе го убие со помалце пукање. Ги има жената свртено Дјук Нукем, Волфенштајн, Аутлоус (ова беше легендарно срање на две цедеа), Кептн Кло, Дејв, Харт оф Даркнес и тристо други игри.

 

[Raziel]

Јас комплетно зимав контрола у деловите кајшто не ми беше страв, ќе убиев неколку скелетона и ќе го земев лутот (многу јако визуелно ми изгледаше голдот). А ќе се појавеше зомби, мајка ми фаќаше да игра пошто им се плашев на тие спорите срања со сумњиво „АААА“. Али, ал женерал, она играше 90% од времето и ја сврте. Какви све гејмања сме ги мавале со мајка ми.
На Дум кецот, броев со секое оружје колку пати ми треба да го убијам тој демонот што личеше на минотаур и мајка ми се јадеше со мене кој ќе го убие со помалце пукање. Ги има жената свртено Дјук Нукем, Волфенштајн, Аутлоус (ова беше легендарно срање на две цедеа), Кептн Кло, Дејв, Харт оф Даркнес и тристо други игри.

Дали ти тука пишуваш за човек роден у 60ти? Преку сила почеток на 70ти? Тоа е неверојатно, шокантно дури. За првото нинтендо морав латиница да учам, затоа шо „у наша фамилија неписмен у школо не се тргнува“. За атари-то, пред тоа, морав на одмор мирен да бидам, да не одам у длабокото, да не досаѓам. Плејстејшн не ми купија. Ќе сум бегал од школо, кецови ќе сум редел...Компјутерот прв, имаше графичка NVIDIA Vanta, шо не можеше да врти 3D модели, намерно лупната, оти компјутер бил за школо. Кабловска нејќеа да стават долго време, доцна ќе сме седеле цртани да гледаме.
Колку е само глуп и погрешен тој пристап. Уствари, не знаеш ти, ама погрешен е. You mom is cool. That's the way to go.

 

[DaedaIus]

Дали ти тука пишуваш за човек роден у 60ти? Преку сила почеток на 70ти? Тоа е неверојатно, шокантно дури. За првото нинтендо морав латиница да учам, затоа шо „у наша фамилија неписмен у школо не се тргнува“. За атари-то, пред тоа, морав на одмор мирен да бидам, да не одам у длабокото, да не досаѓам. Плејстејшн не ми купија. Ќе сум бегал од школо, кецови ќе сум редел...Компјутерот прв, имаше графичка NVIDIA Vanta, шо не можеше да врти 3D модели, намерно лупната, оти компјутер бил за школо. Кабловска нејќеа да стават долго време, доцна ќе сме седеле цртани да гледаме.
Колку е само глуп и погрешен тој пристап. Уствари, не знаеш ти, ама погрешен е. You mom is cool. That's the way to go.

Да бе, 63-та. Има уште боље муабет. Дедо ми е лик роден 1939-та, беше дипломат у Југославија, од оние што читале Шопенхауер и руманска поезија во Букурешт. Има една ризница од непознати македонски поети у која има негови поезии. Е таков лик.
И ја имав нинтендо. Кога спиев кај баба ми и дедо ми, овој митски великан ќе станеше у 1 саат сабајле кога ќе заспиеше баба ми и ќе дојдеше у дневна. Ќе го упалевме нинтендото и ми кажуеше „Ќути да не чујат фашистите“ за баба ми.
И гејмавме Бомбермен, Марио Брос, Тетрис, тоа у кое ги пукаш каубојците, Adventure Island итн. до 5-6 сабајле. Дедо ми ги вртеше. Ја плачев пошто на Бомбермен ликот стигаше до крајните левели и можеше да иде преку ѕидови, он да темпира кога ќе пукне бомбата и сл., а ја гинев порано.

 

[Raziel]

Да бе, 63-та. Има уште боље муабет. Дедо ми е лик роден 1939-та, беше дипломат у Југославија, од оние што читале Шопенхауер и руманска поезија во Букурешт. Има една ризница од непознати македонски поети у која има негови поезии. Е таков лик.
И ја имав нинтендо. Кога спиев кај баба ми и дедо ми, овој митски великан ќе станеше у 1 саат сабајле кога ќе заспиеше баба ми и ќе дојдеше у дневна. Ќе го упалевме нинтендото и ми кажуеше „Ќути да не чујат фашистите“ за баба ми.
И гејмавме Бомбермен, Марио Брос, Тетрис, тоа у кое ги пукаш каубојците, Adventure Island итн. до 5-6 сабајле. Дедо ми ги вртеше. Ја плачев пошто на Бомбермен ликот стигаше до крајните левели и можеше да иде преку ѕидови, он да темпира кога ќе пукне бомбата и сл., а ја гинев порано.

Многу мерак ми праат овие муабети, да слушам дека имало вакви луѓе, оти до ден денес не ми е јасно која е поентата на таа ригидна дисциплина. Еве сега, возрасно магаре со милион обврски, пак седнуам навечер да помавам нешто, пак седам до 3-4 сабајле, уште гледам цртани.
Значи прдеж у ветер било цело тоа стап и морков глупирање. Реката си го наоѓа патот.
Знаеш ли само за шо не ти љубоморам? Ја ќе бидам прв во моја фамилија шо од алал ќе купи конзола на подмладокот, ќе бидам прв шо ќе ги учи на поими како grinding и story structure. Ќе бидам пеер, прв шо на прашањето „а добро сеа, оти овој Џон Конор или мајка му не ги отепа овој големиов уште кога биле бебиња?“ нема да одговорам со „ќе ти кажам, за да разбереш, кога ќе пораснеш“ и да вреѓам интелигенција.
Ти не си прв. Ти си трет! Ги имало пред тебе и тоа појаки.

 

[DaedaIus]

Многу мерак ми праат овие муабети, да слушам дека имало вакви луѓе, оти до ден денес не ми е јасно која е поентата на таа ригидна дисциплина. Еве сега, возрасно магаре со милион обврски, пак седнуам навечер да помавам нешто, пак седам до 3-4 сабајле, уште гледам цртани.
Значи прдеж у ветер било цело тоа стап и морков глупирање. Реката си го наоѓа патот.
Знаеш ли само за шо не ти љубоморам? Ја ќе бидам прв во моја фамилија шо од алал ќе купи конзола на подмладокот, ќе бидам прв шо ќе ги учи на поими како grinding и story structure. Ќе бидам пеер, прв шо на прашањето „а добро сеа, оти овој Џон Конор или мајка му не ги отепа овој големиов уште кога биле бебиња?“ нема да одговорам со „ќе ти кажам, за да разбереш, кога ќе пораснеш“ и да вреѓам интелигенција.
Ти не си прв. Ти си трет! Ги имало пред тебе и тоа појаки.

Многу луѓе не контаат дека многу игри се и интерактивна уметност помеѓу другото. Многу се со јак наратив, визуелна естетика, музика, све. Имаш ствари ко Indigo Prophecy, Legacy of Caine, Mass Effect, Bioshock... Ствари со убер добра приказна, говна да носат милион филмови. У Еуропа Универзалис сум научил историја, бе.
Комично е фаци (повеќето и од наша генерација) што зборуваат колку игри се срање, а поштуваат шах, еден од првите борд гејмови. Тоа умно е. Другово за деца. Имаш факинг СтарКрафт. Е-спорт е троа комплицирана работа, бара тактика, стратегија, вештини, тристо чуда.

И ги имаш бумерите (лее колку сум кринџ со муабетов xD) што играат табла, јамб и карти за играње (што е кул, не ги потценуем ко игри), а имаш ненормални борд гејмови и кард гејмови ко МТГ што за нив се глупости. Иди, играј ебан Монопол, Ризик и Не љути се човече.

 

[Raziel]

Legacy of Caine

...ова е више вреѓање на лична основа. Пцуење мајка, семејство, предци...

 

[DaedaIus]

...ова е више вреѓање на лична основа. Пцуење мајки, семејство, предци...

Ова миспелов на Kain е најсилниот удар... XD Абе, ху гивз а фак као се викаше тој напетиот стар вампир и тоа емото, као му беше името, што беше накурчено... Што се хејташе со стариот што психодркаше со некои монолози.

 

[Natan 3.0]

Ja pleskam Diablo II u ime na starata dobra nostalgija, a koja ako si uporen ko magare mozes lesno da ja svrtis, ne e nekoj predizvik, mnogu poteska mi bila svoevremeno kecot, ovaa ja nemam svrteno samo na hel moud, preferirani kategorii mi se normalno, najpederskite i posofisticiranite asasin i paladin, sum probala i so drugite, no ne mi se svigja takov brutalen gradi v gradi kombat so kabasti oruzja, a ne sum probala edinstveno so nekromanser, nitu pak sum istrazuvala mnogu so transmutaciite na ajtemite vo horadrik kjubot, soketirani ajtemi cat-pat upotrebuvam, pretezno instalirajkji dijamanti vo stitovite za djeneral rezistens. Na tie komplementarnite oruzja, armori, ogrlici i slicno im se raduvam ko malo dete koga kje gi kompletiram. Najomilen svet mi e tretiot, so djungli i vegetacii, najteska "kralica" nema, za site ima soodvetna caka kako da se resat.

Trojkata ne sum ja igrala i nesto ne me intreresira mnogu, a cetvorkata so dusa ja cekam, bas me interesira vo koja nasoka kje bide razvien likot na Lilit.