city
Модератор - технократ!
- Член од
- 1 март 2005
- Мислења
- 2.780
- Поени од реакции
- 276
Дефинитивно, доколку можеме ова да го направиме верувајте дека на многу луѓе ќе им помогнеме.Кајгана Фондација му е мајката. И не само за Стојан, за сите луѓе на кои им треба помош. Според тоа колку не има овде, по 100-че месечно секој месец може да се помага на различни луѓе кои се загрозени.
А кога сме кај неинформираноста на луѓето во врска со оваа проклета болест, сме правеле многу пати муабет на најразлични теми. Јас мислам дека не е толку што не се информирани колку што не сакаат малку да се потрудат да им помогнат на другите во животот, или со други зборови речено им одговара така да се однесуваат.
А и од друга страна има и луѓе кои долго време со бават со оваа проблематика и сеуште немаат расчистено со тоа како точно се пренесува ХИВ вирусот и се плашат да бидат во контакт со вакви луѓе.
Башка еден куп кампањи има спроведено НВО секторот во Македонија, особено во последно време со подршка на глобалниот фонд.Толку ли сме тврдоглави за ништо да не ни влезе во глава и малку со свеста да не тргнеме напред?
Стојан е жртва на овој вирус, но е жртва и на средината која живее. Колку што првиот проблем му создава психички притисок, толку и вториот проблем.
Вие немата поим, колку овој човек на времето беше среќен кога ќе се најде во друштво со луѓе кои го разбираат, луѓе кои не се плашат од неговиот моментален здравствен статус. Буквално во него има ненормално голема желба за дружење, за комуникација за размена на муабет. Тој целосно е изолиран од општеството, кое не се обидува да му помогне. Единствено што знам дека имаше некој човек кој се согласил секој ден да му купува леб и да му го носи дома, затоа што во продавниците во Прилеп не сакале да го услужат затоа што како прво “можел да ги зарази со СИДА’’ а како второ “им ги бркал муштериите“.
Ја поздравувам идејата да му помогнеме не човеков и мислам дека ние сме на потег.