- Член од
- 15 јуни 2013
- Мислења
- 1.687
- Поени од реакции
- 2.534
Нели сега е сезона на гледање серии и филмови. Така да, штом завршам со гледање на некој ептен добар филм или серија, ми доаѓа некое ептен бедно чувство, налик депресија.
Некој друг соживува со мене?
Зошто е тоа така? Дали соживуваме со ликовите во истите? Дали ја мешаме реалноста (нашиот досаден eat, work, sleep, reapeat) живот со тој бурен изгланцан во сериите и филмовите? Приказ на скоро совршени моменти кои се невозможни во реален живот? Големи љубови, достоинство, почит, морал, кои ден за ден се повеќе и повеќе бледеат и се губат во материјалното. итн. итн.
Навистина интересно.
Последно го гледав Титаник кој што го имам гледано 3664147 пати, на крај кога заврши се осеќав како гомно, literally.
Некој друг соживува со мене?
Зошто е тоа така? Дали соживуваме со ликовите во истите? Дали ја мешаме реалноста (нашиот досаден eat, work, sleep, reapeat) живот со тој бурен изгланцан во сериите и филмовите? Приказ на скоро совршени моменти кои се невозможни во реален живот? Големи љубови, достоинство, почит, морал, кои ден за ден се повеќе и повеќе бледеат и се губат во материјалното. итн. итн.
Навистина интересно.
Последно го гледав Титаник кој што го имам гледано 3664147 пати, на крај кога заврши се осеќав како гомно, literally.