Интересно интервју со Тања Логвин од пред 5 години, кое сега ми налета да го прочитам.
Да се знае колку луѓето беа гладни за успеси во тој период.
Легендарната ракометарка Тања Логвин, своевремено беше чест гостин на Кометал Ѓорче Петров во Скопје со нејзиниот Хипо Банка. Австрискиот тим, поради блиските релации на сопственикот Гунар Прокоп со челниците на ЕХФ, важеше за најпривилегираните клубови во историјата на Лигата на шампионите.
Кометал се сретна со Хипо во финалниот двобој во 2000 година. На првиот дуел во Виена, Хипо славеше со 32-23, а имаше голема помош од судиите, додека во реваншот издржа во преполното „Кале“ и загуби“ само со два гола разлика, 25-23. Логвин се присетува на моменти од финалето во Скопје и на ривалството со Кометал.
„Проблеми најчесто имаше во Скопје. Кометал беше нашиот најголем ривал. Клубот навистина ме посакуваше да дојдам таму. Во финалето на Лигата на шампионите во 2000 година, можам да кажам дека игравме на 10 квадратни метри. 130 војници ја чуваа салата „Кале“. Јас дури имам фотографија каде што еден новинар ме покрива со своите раце да не настрадам. Насекаде летаа запалки, метални пари, жилети…Хорор, кошмар! Чувствуваш дека милион луѓе те плукаат, па моравме да стоиме на центарот. Публиката дури извади транспарент на кој пишуваше дека мојата колешка Станка Божовиќ е лесна девојка. Кога ја освоивме титулата, ние не останавме на теренот. Веднаш побегнавме со трофејот во соблекувалната. Гледачите беа лути и бесни ни нас, а Кометал беше казнет“, вели Логвин.
Поранешната репрезентативка на Австрија вели дека таа и нејзините колешки од Хипо пред реваншот во Скопје од финалето на ЛШ биле мета на безброј телефонски повици и на поткуп.
„Пред финалето, почнаа да ми се јавуваат странци. Јас дури морав да го исклучам телефонот и да го променам бројот. Ми се јавуваа во еден или два по полноќ, дишеа во слушалка и ме прашуваа чудни прашања: Дали мајка ти спие? Со каков лак се лакира? Тоа беше вистински терор. Пробаа да не поткупат. Јас и Аусра Фридрикаш, како и нашите сопрузи добија непристојни предлози, ни се нудеше голема сума на пари за да не одиме во Скопје или да играме лошо. Ниту Гунар Прокоп не можеше да биде мирен. Тој патуваше со двајца бодигарди во Скопје бидејќи добиваше закани дека ако отиде во Скопје, нема да се врати жив назад. Но тој беше вистински професионалец и дојде на реваншот од финалето“, заврши Логвин.
