Мислам дека не можи да има предуслов, бидејки, ако е пишано да бидиш другар со некој ке бидиш, ако не никогаш! Имам една таква замисла што, со некој можеш да станиш другар за еден ден, а со некој да се мачиш и 100 години не можиш! Така да треба само доверба!
Карактер-па барем слични! Ако се сосема исти не би било тоа тоа, се исто ваљда некогаш тоа ке затупи! Ако се малку поралични, ке има нови идеи,мали несогласувања кои дрѕрарството го прават поубаво!
Нема врска работата и професијата! Кој шо сака нека работи, тоа не го мешам со другарството!
Исто како и минатото прашање! Нема врска и иста да е и различна работата сеедно! Макар да има предност ако рАБОтат една иста работа, бидејки можат да менуваам мисења, идеи, доживувања...
Никогаш не сум гледала кој колку пари има! Матерјалноста е последна за мене! Поглупаво од тоа да гледаш кој колку има според мене е нешто грдо! Без разлика кој колку има, на прво место го ставам другарството!
Па, пак би рекла слични! Али има и предности и маани! Предност што и двајцата другари имаат сличен вкус и можат да зборуваат секој за себе, и на крајот да донесесат една иста одлука! Маани-ако двајца другарки/другарки се затрескаат во еден ист/а! После? Но, сепак ако е силно и стабилно другарството ни еден ни друг нема да дозволи да се случи тоа!
Некогаш машките знаат да бидат многу подругари од девојките, но сепак не верувам во другарство помегу машко и женско како што верувам помегу женско и женско/машко и машко!
Не исти, но не различни! Барем слични!
. Материјалната страна на другарите/ките никогаш не ја гледам, ако имаат си имаат за нив, ако па немаат тогаш повторно си немаат за нив не за мене. Кај мене преовладува истото она како и кај Форчн, кога нема другарката, а имам јас тогаш одиме на кафе на мој трошок и обратно. Мене ми е важно да сум во друштво на луѓето што знам дека ме ценат и ме почитуваат поради тоа што сум и каква што сум. А со тие лицемерните после првото кафе прекинува секаков нареден контакт. 
) другари кои ги гледам само како пријатели и ништо повеќе...Ниту еден од наведените критериуми не ми е потребен како предуслов за склопување пријатели. Понатаму некои заеднички карактеристики, интереси, погледи, за да го упатат познанството во правец на пријателство, и на крајот доверба, почитување, разбирање, искреност, лојалност, за да се оддржува тоа пријателство. Може, и тоа многу. Што почесто се гледате, толку повеќе ќе се зближувате. Ако се оддалечите физички, многу веројатно е дека и „душевно“ ќе бидете се помалку блиски, додека конечно на крајот, не се распадне пријателството. Контактите мора да се оддржуваат, зошто доаѓаат нови потенцијални пријатели што може да ги засенат старите.
Е сега, добрата работа кај пријателствата е што, за разлика од врските, оставаат простор за повеќе од еден пријател, ама па и тоа си бара време и посветеност, а и не можеш со секого да бидеш исто близок. А и да се случи, тоа би било моментално само.
Не би се сложила со болдираното, бидејќи моето искуство кажува другоPSYtisfaction напиша:Може, и тоа многу. Што почесто се гледате, толку повеќе ќе се зближувате. Ако се оддалечите физички, многу веројатно е дека и „душевно“ ќе бидете се помалку блиски, додека конечно на крајот, не се распадне пријателството. Контактите мора да се оддржуваат, зошто доаѓаат нови потенцијални пријатели што може да ги засенат старите.
Сум била оддалечена од другарките и со месеци, но никогаш блискоста не ни се намалила, а уште помалку се распаднало другарството. Секогаш сме наоѓале начин како да контактираме и да си се известуваме за новите случки во нашиот живот, едвај сме чекале да се видиме и да надокнадиме за сето време додека не сме биле во близина. 
), туку контактите со пријателот да ме поттикнуваат на размислување, да ми раѓаат интерес...кратко кажано да направат да имам желба да разговарам со него/неа. Потоа тука е и чувството дека можам да се ослонам на него/неа и да се осеќам опуштено во негово/нејзино присуство, затоа што во спротивно би останале само познаници. Инаку, нештата како општествен статус, пол, физички карактеристики и сл. ми се тотално неважни. А, од карактерните особини, апсолутно не поднесувам егоцентричност и особи со "комплекс на виша вредност".
Абе фала богу, напредни времиња се, дадено ни е и телефон и месинџер и брза пошта и мејл и што ни душа сака што ќе ни овозможи да држиме контакт со некого.Fortune напиша:Не би се сложила со болдираното, бидејќи моето искуство кажува друго
Се сложувам со тоа дека контактите мора да се одржуваат, но не се сложувам и со тоа дека потенцијални пријатели можат да ги засенат старите
Ама не е тоа тоа сепак, не е исто како во живо. Тоа ти е слично како врските на далечина- ти можеш и по 5 саата дневно да разговараш со личноста, а сепак полека ќе се оддалечувате и ќе си недостигате и нема да функционира како во живо. 
Ако со еден пријател си поминувал заедно голем дел од денот секојдневно, кога ќе си замине пријателот, нормално е дека ќе почувствуваш потреба да стекнеш друг пријател кој ќе ти биде исто близок, или спонтано ќе запознаеш некого, кој со тек на време ќе го засени стариот... Не викам дека ќе го избрише од твојата меморија де, ама ќе го зазема негово место и полека ќе станува повеќе „значаен“ од стариот.
Сега се такви времиња, порано поинаку комунициравмеPSYtisfaction напиша:Абе фала богу, напредни времиња се, дадено ни е и телефон и месинџер и брза пошта и мејл и што ни душа сака што ќе ни овозможи да држиме контакт со некого.
Кога се работи за врска (пример=) може да те мачи нешто (кое го нема во другарството) и тоа да те оддалечува.Ма немам намера да те разубедувам во ништоPSYtisfaction напиша:А дека новите пријателства можат да ги засенат старите, тоа не можеш да ме разубедиш.
Не мора секогаш да значи де, ама по мое искуство, така е обично.
И празнината која би останала, никогаш друга личност не може да ја пополни, таа личност ќе си најде ново место
Ali razlikata e u toa sto ona e malce postara pa ja sum pozeleno i pogolemo beljadzi4e a ona se smiruva POPOLEKA Sepak nemozam da kazam kakfi luge baram za prijateli.. Zatoa sto ete.. Sekad mislef deka treba da se nadopolnuvam so lugeto.. A so nea mi e super druzenjeto iako sme ISTI.. Nemoze tuku taka da se donese vakov zaklucok.. Mozebi toa sto najmn go mrzis kaj nekoj za prijatel.. Na pr ko so spomna nekoj MN ZBORENJE.. Bas toa moze mn slatko da izgleda kaj nekoj i da ti odgovara na nekoj nacin.. Taka da.. :baeh:
Компатибилност на личностите. Не мора да значи дека се што сакаме е исто, но размислувањата да се во ист правец.
Она фамозно спротивностите се привлекуваат би го оставила за љубовните врски. За другарство, барем јас гледам колку-толку да ни се поклопуваат карактерите. Што повеќе заеднички работи-толку повеќе теми за разговор.
Ова не е битен фактор. Општите размислувања не зависат директно од професијата. Се додека можеме да се најдеме во муабет, професијата не ја сметам за релевантна.
Немам обичај да ги прашувам другарките колку се богати и слично
. Така да-не ми е битна материјалната состојба. Не е проблем ако некогаш нема пари, на сите ни се случува тоа.Различен!
Не е толку битен, иако полесно можам да се доверам на женско. И нели, при решавање на проблеми (особено љубовни) поубаво е да чуеш исто размислување како сопственото (секогаш ТОЈ е крив
).Исти погледи не постојат. Слични може.
факт е дека многу ретко се наоѓа вистински пријател. Таа врска треба да се темели на искреност, цврстина и взаемно помагање. Едноставно, тоа треба да е личност на која можам да се потпрам кога сите други ќе ми го свртат грбот.
