До сега рекорд ми е 159 bpm
Атријална тахикардија (+ аритмија) имам сeкоја недела барем по два пати, најнезгодно е кога ќе ме фати некаде надвор или од мирно седење, гледање филм или тв.
Консултациите оддамна ми завршија, на редовна терапија сум Verapamil retard 240mg 1x1 или во краен случај 1 и 1/2 и Lexilium od 6mg 3x1.
Инаку
Тахикардија, може да биде од преткоморите, т.н атријална тахикардија (АТ), или од коморите, т.н. вентрикуларна тахикардија (ВТ). Како најчести форми на АТ се јавуваат: синусна тахикардија, преткоморна тахикардија, преткоморни екстрасистоли, пароксизмална преткоморна тахикардија (ПСВТ), атриовентрикуларна тахикардија и други форми. Пароксизмална суправентрикуларна тахикардија (ПСВТ) е најчеста аритмија кај луѓето од сите видови тахикардии. Се сретнува кај пет отсто од населението и е многу чест клинички, дијагностички и терапевтски проблем за лекарите по општа практика и за кардиолозите. Во последните години е постигнат голем прогрес во сознанијата за причините, механизмот на појава, формите, дијагностиката и за терапијата на тахикардијата. Причините за појава на оваа тахикардија се многубројни и до денеска не се целосно познати. Таа може многу често да се појави и кај луѓе што се со здраво срце, кај деца, возрасни и кај постари луѓе. Понекогаш се појавува по поголемо физичко оптоварување или по стресна состојба, кај лица што прекумерно консумираат алкохол и кај пушачи, но и без посебна причина. Нападот на тахикардија почнува нагло и нагло престанува, а обично трае неколку часови. Брзината на срцевата работа се движи од 140 до 240/мин, а обично 170 до 220/мин, при што срцевиот ритам е сосема регуларен или може да варира 1 до 2 удара во минута. Меѓутоа, пристапи на атријална тахикардија често се јавуваат и кај лица што имаат структурни промени на срцето, воспалителни промени на срцевиот мускул, коронарна артериска болест, кардиопатии и кај други болести. Може да се јави и како последица на токсично дејство на дигиталис и под дејство на други лекови. Во механизмот на појава на ПСВТ има повеќе фактори. Најчест механизам на ПСВТ е воспоставување скратен пат (кружен тек) на влез на импулсите, кои може да потекнуваат од прекубројни удари, т.н. екстрасистоли од преткоморите, кои во коморите поминуваат преку атриовентрикуларниот јазол, како и во комбинација со блокада на соседните спроводни патишта. Алтернативен механизам за појава на ПСВТ е абнормален автоматизам, а поретко и електрични импулси што иницираат брз ритам. Во создавањето на кружниот тек на брз ритам може да биде вклучен и главниот водител на срцевиот ритам, т.н синусниот јазол и преткоморите, со некои помошни патишта, кои се среќаваат кај 1/3 од пациентите што имаат ПСВТ. Секоја година во САД се раѓаат 2 до 3 живородени деца, на 1.000 новородени, со помошни патишта што се одвоени од нормалните патишта за спроведување на импулсите кои предизвикуваат тахикардија. Околу 90 отсто од болните што имаат пристапи на тахикардија имаат еден од гореопишаните механизми. Постојат повеќе форми на преткоморни тахикардии. Синоатријална тахикардија, која се јавува постепено и постепено се губи и прекинува, со брзина до 120/мин, а ретко се јавува кај деца; интраатријална тахикардија, која нагло се јавува и нагло престанува; АВ нодална тахикардија, која е предизвикана од постоење на два пата на движење на импулсите, брз и бавен пат, која често се појавува и кај деца. Пациенти што имаат пристап на АТ може да имаат појава на симптоми во вид на палпитации - срцебиење, вртоглавица, градна болка, отежнато дишење, општа премаленост, вознемиреност, но ако нападот трае подолго време, со часови или со денови, кај пациентите се појавува чувство на отежнато дишење, менување на температурата (покачување и снижување) глад за воздух, стегање во градите, а често се појавуваат и знаци на срцева слабост, кога е потребно итно запирање на тахикардијата со примена на антиартимични лекови или електротерапија.