Епа вакви работи се случуваат кога се трга со наратив "уште името да го смениме и готово", кога се игнорираат извештаи за недостаток на владеење на правото, кога се игнорираат апели за реформи...
Каква само аверзија се создава према нас, отпор и тоа за нешто формално како давање датум за преговори, па што ќе биде кога да речеме дека во некој паралелен универзум успееме да ги завршиме преговорите и да дојдеме до момент за добивање на датум за членство.
Па уште и патетични закани за дестабилизација и реверзибилност на реформските процеси, ко божем тие некогаш и серизозно се зафатија за некакви реформи кои што не беа типично за нив мачкање на очи, чист популизам.
За каква реформска иднина говориме кога единствен адут пред светот ни е фактот што сме го промениле името и сме потпишале некаков си смешен капитулански договор. Во такви околности кој би не сфатил сериозно? Е*бени циркузанити одат и се резилат и себе си и државата под изговор дека нешто лобираат.