Сега еден поконкретен одговор:
Работникот има право на годишен одмор во траење од 20 до 26
работни дена.Траењето на годишниот одмор определен со
Законот за работни односи се определува според времето поминато во работен однос, условите
за работа и други критериуми утврдени со колективниот договор.
Празниците, саботите и неделите и слободните денови, отсуствата
поради боледување, како и другите случаи на оправдано отсуство од
работа не се пресметуваат во деновите на годишниот одмор.
Како ден на годишен одмор се смета секој работен ден кој е според
распоредот на работното време кај работодавачот за конкретниот работник
одреден како работен ден.
Стекнување право на годишен одмор
Работникот се стекнува со правото на цел годишен одмор, кога ќе оствари
непрекината работа од најмалку шест месеца, без оглед на тоа дали
работникот работи полно работно време или пократко работно време од
полното.
Работникот има право на користење на пропорционален дел на
годишниот одмор во вкупен износ од по 1/12 од годишниот одмор од секој
месец работа, ако:
1) во календарската година во која склучил работен однос не се
стекнал со правото на целосен годишен одмор;
2) му престанал работниот однос пред изминувањето на рокот, по
истекувањето на кој би добил право на целосен годишен одмор и
3) работниот однос во тековната календарска година му престанал
пред први јули.
При пресметувањето на пропорционалниот дел на годишниот одмор
најмалку половина од денот се заокружува на цел ден од годишниот
одмор.
Користење на годишниот одмор
Годишниот одмор по правило се користи во текот на календарската
година. Годишниот одмор може да се користи и во два дела, со тоа што
првиот дел мора да трае најмалку 12 работни дена.
Работодавачот е должен на работникот да му обезбеди
искористување на 12 работни дена годишен одмор до крајот на тековната
календарска година, а остатокот до 30 јуни идната година.
Годишниот одмор кој што не бил искористен во тековната
календарска година , работникот има право да го искористи до 30 јуни идната календарска година, ако во календарската година, во која што му бил одреден одморот, работел најмалку шест месеца.
Ако годишниот одмор не е искористен во целост, за преостанатите денови работодавачот е должен да исплати регрес за годишен одмор, пропорционално на преостанатите денови. Како основица за пресметување на регресот се зема 60% од просечната плата на вработениот во последните 6 месеци, ако со договорот за вработување или со Колективниот договор не е предвидено друго.
Колегите се потполно во право, дека во приватниот сектор овие одредби не се применуваат стриктно, али за жал веќе и во државниот забораваат на нив. Моја пријателка, која работи во детска градинка е присилена од директорката да се врати на вториот месец од породилното отсуство, кое по закон трае 9 месеци:nenene:
А нели живеевме во правна држава.....