Точна забелешка Кариес.
А за улавите од темава бугарската википедија:
Названието
ромеи (от гр'цки език - рωμαίοι и означавашто
римлјани), идва от името на град
Рим (на латински език:
Roma).
Термин'т "Византијска империја" е рожба на по-к'сната
историографија от
17 век, навјарно с цел да се направи известно разграничение на средновековната Римска империја спрјамо античната Римска империја. По-голјамата част от поданиците на източната част от Империјата са гр'коговорјашти, които винаги са се считали за римлјани (ромеи), с'ответно наричајки д'ржавата си от VI-VII в. натат'к —
Βασιλεία τῶν Ρωμαίων, т.е.
„Царство на римлјаните“. Източната Римска империја е имала и сравнително голјам број латиноезично население, но "ромеи" е самоназвание на гр'коезичните поданици.[
източник?] Не може да се установи с'с сигурност, кога точно се е појавил термин'т "ромеи", но при всички случаи тој придобива популјарност в гр'цкија език, оште преди римлјаните да завладејат Източното Средиземноморие.
http://bg.wikipedia.org/wiki/Византијци
или руски:
РОМЕИ
(Romaioi) - самоназвание жителеј Византијској империи.
Советскаја историческаја энциклопедија. — М.: Советскаја энциклопедија . Под ред. Е. М. Жукова. 1973—1982.
Цар Душан ја поделил државата на два дела: Србија, со српско мнозинско население и Романија, каде живееле Романи = Византијци = Грци.
Во големата даровна повелба на Хиландар од 1348 г. Душан пишува дека Романија е целата територија од Полог и Скопје т.е. цела Македонија која ја нарекува „Романија“ односно Византија, а народот на Македонија „Романих“, Византијци.
(Извор:Владимир Ћоровић: “ИСТОРИЈА СРПСКОГ НАРОДА”, наслов „Стварање српског царства“, Прва књига, Издавачи Глас српски, Бања Лука, Ars Libri, Београд, 2001 г.).
Истата поделба се спомнува и во Меѓународниот Договор со Дубровник од 20. септември 1349, каде што Цар Душан Македонците ги нарекува Романи (Византијци) или пак Грци (Византијци).
Неговиот син Rex iunior Урош е прогласен за крал и е задолжен за романските (грчките, византијските) земји, да ги владее по „ромејските“ т.е. византиските закони
(Владимир Ћоровић: ИСТОРИЈА СРПСКОГ НАРОДА, наслов „Стварање српског царства“, Прва књига, Издавачи Глас српски, Бања Лука, Ars Libri, Београд, 2001 г.).
Сочуван е и запис на овчеполски монах од 14 век за српскиот крал Урош Стефан, син на Цар Душан каде се вели „јас слуга божји Станислав, ја завршив оваа книга во деновите на превисокиот крал Урош Стефан, чиј татко го ослепи и го прати кај Ромеите. И оти 7 години минаа, го прими кралството на сите земји српски, поморски и подунавски и ОВЧЕПОЛСКИ ...“
(Lj Stojanovic, Stari srpski zapisi i natpisi, Beograd, 1902, I, zapis 56).
Како што гледаме, средновековната српска држава на Македонците им дала ново политичко име- Ромеи, кој е ист со македонскиот термин Византијци, како и со латинскиот назив Грци. Најверојатно, поради долгогодишната византиска окупација на Македонија и византиската култура која ја имале средновековните Македонци, средновековната српска држава Македонците ги нарекува со име Рoмеи, Византијци, додека цела Македонија е наречена Романија, со спомнати следниве градови: Просек, Штип, Брегалница, Струма, Струмица, Сер, Редина, најверојатно и Скопје.
(Владимир Ћоровић: ИСТОРИЈА СРПСКОГ НАРОДА, наслов „Стварање српског царства“, Прва књига, Издавачи Глас српски, Бања Лука, Ars Libri, Београд, 2001 г.)