- Член од
- 3 септември 2010
- Мислења
- 5.709
- Поени од реакции
- 7.843
Бидејќи многу луѓе веруваат дека Бог Е Еден и сметаат дека Бог не може да има син, сакам да ја разјаснам нивната недоумица.
Пресвета Троица, Света Троица (грч. Αγία Τριάδα) е Единиот Бог во Три Лица. Православното учење за Света Троица не е само догматскиканон или теолошка област за разгледување, туку и основното изрично учење за неискажливата и несфатлива љубов на Трите Ипостаси: Отец, Син и Свет Дух, Кои се творечка сепричина, извир, темел и центар на постоењето на сѐ што постои. Догмата за божеството на Троица е дефиниран на Вториот вселенски собор (Константинопол, 381 година) во првиот член (Отец), од вториот до осмиот член (Син) и во осмиот (Светиот Дух) член на Никео-Цариградскиот Символ на верата
Во Стариот Завет Бог, покрај својата исклучиво монотеистичка појава и објава, Се откривал и како Троица, но не директно и очигледно, туку нејасно, повеќе како сенка и праслика, праобраз на троичноста која на човештвото му се открива со Воплотувањето на втората Ипостас на Пресвета Троица. Тие нејасни сведоштва се запишани во Стариот Завет преку следните праслики:
Но Бог е Еден, Бог е Жив и Тој како Жив Бог поседува Промисла за светот. Во Божјата Промисла постои Реч. Така, во Самиот Бог постои Божја Реч. Тоа е Бог во Својата Реч. Тоа не се двајца богови, туку Еден.
Бог е исполнет со Својата Реч. Тој Ја носи Речта како што жената го носи детето во својата утроба.
А потоа Божјата Реч се пројавува на човекот.
Кога нешто се раѓа, кое се содржи во самото себе, бидејќи е оплодено со самото себе, пројавува, за тоа нешто се вика дека се родило од својата суштина.
Ете зошто Божјата Реч Ја нарекуваат Син.
Таа Се родила од самата Божја суштина, но вон времето. Затоа Единиот Бог се нарекува Отец и во Него е Речта, Која е родена од Него и се нарекува Син.
Значи, Отецот и Синот не се два бога. Отецот е Бог, Синот-Божјата Реч.
Муслиманите веруваат дека Бог го создал светот со помош на речта. Она што муслиманите веруваат дека е реч, христијаните Го нарекуваат Син. Така Бог нема син кој е физички одвоен од Него Самиот.
Бог е наречен Отец зашто Он од Самиот себе Ја раѓа Својата Реч, а таа Реч е Синот.
Доколку Бог е Живиот Бог, тогаш во Него Самиот мора да постои некаква животна сила. Таа сила е Духот Божји. Тој се нарекува Светиот Дух. Светиот Дух е Животодавец кој ѝ дава живот на секоја жива творба, тоа е сила Која делува внатре во самиот Бог.
Единиот Бог е наречен Отец зашто Он ја раѓа од Самиот Себе Божјата Реч, наречена Син.
И Речта Божја е наречена Син, зашто се раѓа од Отецот, предвечно, беспочетно и безгранично.
Тој Единиот Жив Бог содржи во Себе Дух (Духот Божји).
Така, Отецот, Синот и Светиот Дух - тоа е Единиот Бог.
Пресвета Троица, Света Троица (грч. Αγία Τριάδα) е Единиот Бог во Три Лица. Православното учење за Света Троица не е само догматскиканон или теолошка област за разгледување, туку и основното изрично учење за неискажливата и несфатлива љубов на Трите Ипостаси: Отец, Син и Свет Дух, Кои се творечка сепричина, извир, темел и центар на постоењето на сѐ што постои. Догмата за божеството на Троица е дефиниран на Вториот вселенски собор (Константинопол, 381 година) во првиот член (Отец), од вториот до осмиот член (Син) и во осмиот (Светиот Дух) член на Никео-Цариградскиот Символ на верата
Во Стариот Завет Бог, покрај својата исклучиво монотеистичка појава и објава, Се откривал и како Троица, но не директно и очигледно, туку нејасно, повеќе како сенка и праслика, праобраз на троичноста која на човештвото му се открива со Воплотувањето на втората Ипостас на Пресвета Троица. Тие нејасни сведоштва се запишани во Стариот Завет преку следните праслики:
- Советот на Света Троица при создавањето на човекот: „Да создадеме човек според Нашиот образ и подобие како што сме Ние“ (1 Мој 1,26)
- Тројното ангелско воздигнување на славата на Света Троица: „Свет, Свет, Свет Господ Саваот“ (Исаија 6,3)
- Доаѓањето на троица луѓе кај дабот Мамвре, и Гостопримството Авраамово (1 Мој 18,1-2)
- Споменувањето на Логосот Божји во Псалмите (Пс 106/107,20; Пс 118/119,89)
- Споменувањето на Духот Божји (Пс 32/33,6; Пс 103/104,30-31; Јов 33,4)
Но Бог е Еден, Бог е Жив и Тој како Жив Бог поседува Промисла за светот. Во Божјата Промисла постои Реч. Така, во Самиот Бог постои Божја Реч. Тоа е Бог во Својата Реч. Тоа не се двајца богови, туку Еден.
Бог е исполнет со Својата Реч. Тој Ја носи Речта како што жената го носи детето во својата утроба.
А потоа Божјата Реч се пројавува на човекот.
Кога нешто се раѓа, кое се содржи во самото себе, бидејќи е оплодено со самото себе, пројавува, за тоа нешто се вика дека се родило од својата суштина.
Ете зошто Божјата Реч Ја нарекуваат Син.
Таа Се родила од самата Божја суштина, но вон времето. Затоа Единиот Бог се нарекува Отец и во Него е Речта, Која е родена од Него и се нарекува Син.
Значи, Отецот и Синот не се два бога. Отецот е Бог, Синот-Божјата Реч.
Муслиманите веруваат дека Бог го создал светот со помош на речта. Она што муслиманите веруваат дека е реч, христијаните Го нарекуваат Син. Така Бог нема син кој е физички одвоен од Него Самиот.
Бог е наречен Отец зашто Он од Самиот себе Ја раѓа Својата Реч, а таа Реч е Синот.
Доколку Бог е Живиот Бог, тогаш во Него Самиот мора да постои некаква животна сила. Таа сила е Духот Божји. Тој се нарекува Светиот Дух. Светиот Дух е Животодавец кој ѝ дава живот на секоја жива творба, тоа е сила Која делува внатре во самиот Бог.
Единиот Бог е наречен Отец зашто Он ја раѓа од Самиот Себе Божјата Реч, наречена Син.
И Речта Божја е наречена Син, зашто се раѓа од Отецот, предвечно, беспочетно и безгранично.
Тој Единиот Жив Бог содржи во Себе Дух (Духот Божји).
Така, Отецот, Синот и Светиот Дух - тоа е Единиот Бог.
Последно уредено:
