Самоубиство!

[zmej gorjanin]

Самоубиството може да се ооправда само во случај на тешка, неизлечива болест, во момент кога не постои никаква надеж за подобрување на состојбата ами напротив на човека му се избројани деновите или неделите кои ке мора да ги помине во страшни маки, тешки болки.....Во тој случај можеби е подобро човек да си ги скрати тие маки и може би и да им олесни на блиските кои ке треба да го гледаат во таква состојба... Во таква состојба квалитетот на животот е 0 и човекот фактички е мртов и тој и сите околу него го чекаат само формалниот крај а болките и маките се неиздржливи.... во таков безнадежен случај може би и јас би си свирнал еден куршум и би го прекинал измачувањето.... Ова има доста допирни точки со еутаназијата т.е убиството од милосрдие кога некого ке убиеме за да му ги прекратиме маките и неговите и на неговите блиски, нешто што мислам дека во некои земји се практикува...
Во никој друг случај не го оправдувам самоубиството.

Болеста не мора да е само физичка, може и душевна да биде.

 

[dzesika]

Самоубиството може да се ооправда само во случај на тешка, неизлечива болест, во момент кога не постои никаква надеж за подобрување на состојбата ами напротив на човека му се избројани деновите или неделите кои ке мора да ги помине во страшни маки, тешки болки.....Во тој случај можеби е подобро човек да си ги скрати тие маки и може би и да им олесни на блиските кои ке треба да го гледаат во таква состојба... Во таква состојба квалитетот на животот е 0 и човекот фактички е мртов и тој и сите околу него го чекаат само формалниот крај а болките и маките се неиздржливи.... во таков безнадежен случај може би и јас би си свирнал еден куршум и би го прекинал измачувањето.... Ова има доста допирни точки со еутаназијата т.е убиството од милосрдие кога некого ке убиеме за да му ги прекратиме маките и неговите и на неговите блиски, нешто што мислам дека во некои земји се практикува...
Во никој друг случај не го оправдувам самоубиството.

Не прашувам за тоа дали ти го оправдуваш или не, него пробај да се прашаш зошто?
Зошто некој би сакал да се самоубие? Причината не лежи само во „случувањата“ во животот на тие луѓе.
Има примери кога цело семејство запаѓа во финанскиска криза. Тогаш, еден од нив одлучува да се самоубие.
Дали имал најголема одговорност за тоа? Дали смета дека погрешил нешто? Дали не можел да издржи да биде сиромашен? Дали решава дека подобро ќе им биде на останатите без него?
Или две деца, нивните се разведуваат, а само едното решава да се самоубие.
Секој различно реагира на многу работи, не можеш да очекуваш од секој да изреагира на една ствар, „нормално“ т.е. онака како што би изреагирал ти при здрав разум.
И дали навистина ти е здрав разумот, ако реагираш онака како што реагираш? Дали избегнувањето дури и на мислите од одземање на својот живот те прави бесчуствителен, без разлика на околностите?
--- надополнето: 15 март 2012 во 15:03 ---

Па најчеста причина за самоубиство се бесчувствителните, тие го вртат светот многу се, и насекаде околу тебе. Ако си хиперсензитивен си наебал...

Знаеш дека истото си го заклучив?
Онака, баш онаа изрека што ја цитираат "What doesn't kill you, makes you stronger".
Во превод „Ако сеа не се самоубиеш, нареден пат нема ни да осетиш коа ќе ти се деси“.
И така, кој има повеќе искуство во животот, тоа побесчуствителен станал (нормално, не во буквална смисла).
--- надополнето: 15 март 2012 во 15:06 ---

"Jas" isto taka mozhe i da "chita" shto saka "toj" da kazhe so "umri pred da umresh" ama toa neznachi i deka e protolkuvano onaka kako shto e zamisleno od "pishuvachot"

"umri pred da umresh" - ne znachi nitu ramnodushnost nitu samoubistvo, no shto jas tuka mozham ako nekoj taka si protolkuva .... ama ete shto se nema da prochitame....

Ако умреш пред да умреш ќе нема да остане ништо за умирање. Ова е по дифолт точно, потпишувам со две раце.

Тоа значи да ти умрат чуствата (душата), пред телото = рамнодушност.
Дај, појаснете, ако не е рамнодушност, бесчуствителност или w/e.

 

[831]

Знаеш дека истото си го заклучив?
Онака, баш онаа изрека што ја цитираат "What doesn't kill you, makes you stronger".
Во превод „Ако сеа не се самоубиеш, нареден пат нема ни да осетиш коа ќе ти се деси“.
И така, кој има повеќе искуство во животот, тоа побесчуствителен станал (нормално, не во буквална смисла).

Изреката според мене е "What doesn't kill you, makes you insane and AssHole"
Животот тотално нема смисла и нема потреба од оправдувања и причини за да се прекине. Едни сакаат да трпат срања а други не тоа е...
Што е животот освен континуиран склоп на роботски навики, ако не си ги надминал за кој кур да се велича и издигнува освен ако не си мазохист.

 

[dzesika]

Изреката според мене е "What doesn't kill you, makes you insane and AssHole"
Животот тотално нема смисла и нема потреба од оправдувања и причини за да се прекине. Едни сакаат да трпат срања а други не тоа е...
Што е животот освен континуиран склоп на роботски навики, ако не си ги надминал за кој кур да се велича и издигнува освен ако не си мазохист.

I agree completely.

 

[Bodhidharma]

Тоа значи да ти умрат чуствата (душата), пред телото = рамнодушност.
Дај, појаснете, ако не е рамнодушност, бесчуствителност или w/e.

Ај прво кажи што се чуствата?
Што е душата, дали е = на чуствата?
Оперираш со поими кои најверојатно немаш блага претстава што се. ............................те натерав сега да мислиш за да ми одговориш, нели?

 

[dzesika]

Ај прво кажи што се чуствата?
Што е душата, дали е = на чуствата?
Оперираш со поими кои најверојатно немаш блага претстава што се. ............................те натерав сега да мислиш за да ми одговориш, нели?

Не ми поставувај прашања, дискутирај како нормален човек, а не да се понашаш како кретенски професор у школо.
Ако немам блага претстава, објасни се, а не да ми одговараш ко да си исфрустриран заради твоите ставови од некој.

Душата е свеста на еден човек, способноста да чувствува, мисли и рассудува.
Кога ние би ја немале таа свест, не би чуствувале работи, не би можеле да размислуваме за нашите постапки и тоа какви чуства тие ќе пробудат кај нас и кај останатите.

Ако „умри пред да умреш“ не е убивање на таа душа што ја носиме во себе, што е?

 

[saman]

Долго размислував на темава and I have something to ask.

До пред некое време имав став на темава дека тоа е страшен егоизам и при ваквиот чин се отслика тоа колку е голема уствари човековата суета. Толку многу, што своите емоции и чуства ги става пред себеси.
Сега, имам став дека таквите личности се всушност најчуствителните лица на планетата земја, дека емоциите што сите ги чуствуваме, они ги доживуваат 500пати подраматично и дека болката им причинува толкава пречка што ако нема со кого заеднички да ја издржат, попуштаат.
Воопшто не мислам дека е храброст. Во тој момент, човек не мисли на тоа што неговата постапка ќе предизвика кај другите и мислам дека не трпи психичка припрема ваквата состојба, сите тие луѓе пред да го направат чинот, се онака како у некоја dreamy фаза, каде емоциите владеат со нивното тело.

Прашања што ми се поставија:
Дали ако самиот не помислиш никогаш на самоубиство, значи дека си силен, па можеш да ги издржиш притисоците на општеството?
Или па значи дека твоите чуства се толку отапени, што ништо не те допира? (буквалисти, gtfo)

Емоциите се оние кои раководат со нас, тие се одговорни за сите наши постапки, желби, фантазии, и.т.н. Тие се оние кој не водат во животот. Самоубиството е недостиг на емоционална зрелост, личноста која се одлучила на такво нешто е емоционално нестабилна личност. И да биде емоционално зрела личност, доколку неговиот коефициент е под просекот тие своите одлуки ѓи донесуваат во зависност од чувствата. Тоа што не помислуваш на самоубивство или можеби онака некогаш ти помине на кратко како фикс идеја, која за дел од секундата ја отфрлаш зборува за емоционалната зрелост. Во тој момент колку и да се чувствуваш лошо сепак твојот здрав разум работи, потиснувајќи ги емоциите. Чувствата никогаш неможат да отапат, можат да се потиснат. Но секогаш се тука. Емотивно не реагирајки на случувања на кој другите реагираат не ве прави лоша и бесчуствителна особа.

 

[RocknRolaa]

Самоубиството е недостиг на емоционална зрелост, личноста која се одлучила на такво нешто е емоционално нестабилна личност. И да биде емоционално зрела личност, доколку неговиот коефициент е под просекот тие своите одлуки ѓи донесуваат во зависност од чувствата. Тоа што не помислуваш на самоубивство или можеби онака некогаш ти помине на кратко како фикс идеја, која за дел од секундата ја отфрлаш зборува за емоционалната зрелост. Во тој момент колку и да се чувствуваш лошо сепак твојот здрав разум работи, потиснувајќи ги емоциите. Чувствата никогаш неможат да отапат, можат да се потиснат. Но секогаш се тука. Емотивно не реагирајки на случувања на кој другите реагираат не ве прави лоша и бесчуствителна особа.

Ем контрадикторен пост, ем неточен. Значи според тебе емоционално зрела личност е онаа која при реален проблем со ќорсокак, бега од емоцијата и си замислува рај на земјата? Како може да си емотивно зрел, а да бегаш од емоции? Ти има тебе ова логика? Како оди ова баш ме интересира, ги потиснуваш емоциите и опа ете ти разум?

Вистината е дека секој човек кој е свесен и емотивно зрел помислил на својата смртност повеќе пати во овој живот. Мислам стварно е глупо и речиси невозможно кога смртта е факт да се правиш дека таа не постои и дека ти ќе живееш вечно. Тоа што човек некогаш помислил да стави крај на се, не го прави будала или незрел. Тоа ви е дечки колку и да звучи грубо едно од решенијата за некои луѓе. И тоа е нивно право. Онаа поговорка дека незнаењето е благослов им доаѓа како кец на десетка на луѓе со пониска духовна интелегенција. Човек кој е посветен само на механички навики и така си го тера животот, без ни малку да се нурне духовно во она што се нарекува живот, речиси и да нема шанси да се самоубие. Настрана крајни ситуации од типот, фрли се врз бомба за да не те мачи непријателот, има луѓе кои се самоубиваат од многу посложени причини од обично рацио кои води кон помала штета. Што мислите зошто помеѓу самоубијците има толкав број креативни умови и генијалци? Зашто се емоционално незрели, макар што имаат интелегенција многу повисока од вашата? Помирете се дека има работи кои некои луѓе ги гледаат поинаку од останатите.

 

[bucio]

Па затоа и немам огнено оружје дома носи лоша карма....

 

[Bodhidharma]

Не ми поставувај прашања, дискутирај како нормален човек, а не да се понашаш како кретенски професор у школо.
Ако немам блага претстава, објасни се, а не да ми одговараш ко да си исфрустриран заради твоите ставови од некој.

Душата е свеста на еден човек, способноста да чувствува, мисли и рассудува.
Кога ние би ја немале таа свест, не би чуствувале работи, не би можеле да размислуваме за нашите постапки и тоа какви чуства тие ќе пробудат кај нас и кај останатите.

Ако „умри пред да умреш“ не е убивање на таа душа што ја носиме во себе, што е?

Aјде од крај да почнам.
Носиш во себе душа, што значи "тука" си Ти и душата.
Ти не си душата, затоа што ја носиш како што кажа.
Нешто не штима...нели?
Ти си душата а во меѓу време си ја носиш со тебе......проста логика употреби, не можеш да носиш нешто што си Ти.
Пак ќе ти кажам дека употребуваш поим душа а немаш никаква претстава што е душата.
Ајде пак од почеток, пробај да раскажеш што е душата.
Имаш мала помош од професорот:

That who you can see, you are not. That which you can observe, you are not, that which you can become aware of, you are NOT.
--- надополнето: 19 март 2012 во 23:08 ---
Некако ми се потрефи баш во овој момент да го прочитам ова.....нека не се зема зборот Бог буквално, иако не е страшно и така.

Footprints In the Sand​

One night I had a dream
I dreamed I was walking along the beach with God,
and across the sky flashed scenes from my life.

For each scene I noticed two sets of footprints in the sand;
One belonged to me, and the other to God.
When the last scene of my life flashed before us,
I looked back at the footprints in the sand.
I noticed that many times along the path of my life,
There was only one set of footprints.

This bothered me because i noticed that
during the low period of my life,
when i was suffering from anguish, sorrow or defeat,
i could see only one set of footprints,

So , i said to God:

"you promised me that if i followed you,
you would walk with me always.
But i have noticed that
during the most suffering periods of my life,
there has only been one set of footprints in the sand.
Why, when i needed you most,
have you not been there for me ?

God replied:
The years when you have seen only one set of footprints,
my child, is when i carried you.

 

[saman]

Ем контрадикторен пост, ем неточен. Значи според тебе емоционално зрела личност е онаа која при реален проблем со ќорсокак, бега од емоцијата и си замислува рај на земјата? Како може да си емотивно зрел, а да бегаш од емоции? Ти има тебе ова логика? Како оди ова баш ме интересира, ги потиснуваш емоциите и опа ете ти разум?

Вистината е дека секој човек кој е свесен и емотивно зрел помислил на својата смртност повеќе пати во овој живот. Мислам стварно е глупо и речиси невозможно кога смртта е факт да се правиш дека таа не постои и дека ти ќе живееш вечно. Тоа што човек некогаш помислил да стави крај на се, не го прави будала или незрел. Тоа ви е дечки колку и да звучи грубо едно од решенијата за некои луѓе. И тоа е нивно право. Онаа поговорка дека незнаењето е благослов им доаѓа како кец на десетка на луѓе со пониска духовна интелегенција. Човек кој е посветен само на механички навики и така си го тера животот, без ни малку да се нурне духовно во она што се нарекува живот, речиси и да нема шанси да се самоубие. Настрана крајни ситуации од типот, фрли се врз бомба за да не те мачи непријателот, има луѓе кои се самоубиваат од многу посложени причини од обично рацио кои води кон помала штета. Што мислите зошто помеѓу самоубијците има толкав број креативни умови и генијалци? Зашто се емоционално незрели, макар што имаат интелегенција многу повисока од вашата? Помирете се дека има работи кои некои луѓе ги гледаат поинаку од останатите.

Доколку твојот заклучок е овој : Значи според тебе емоционално зрела личност е онаа која при реален проблем со ќорсокак, бега од емоцијата и си замислува рај на земјата. Тогаш нема зашто да пишуваме. Во право си самоубиството е решение за некои луге, кои се тие ? Во право си некои луге ги гледаат работите различно од останатите.
Каде е контрадикторен постот, зошто е неточен ?

 

[RocknRolaa]

Доколку твојот заклучок е овој : Значи според тебе емоционално зрела личност е онаа која при реален проблем со ќорсокак, бега од емоцијата и си замислува рај на земјата. Тогаш нема зашто да пишуваме. Во право си самоубиството е решение за некои луге, кои се тие ? Во право си некои луге ги гледаат работите различно од останатите.
Каде е контрадикторен постот, зошто е неточен ?

Мал милион луѓе гледаат решение во самоубиството, што од метафизички или само физички причини.
Ти образолжив зошто е постот неточен. Ти ги нарече сите самоубијци емотивно незрели. А помеѓу милиони самоубијци имаш генијалци и креативни умови кои допринеле за доброто на светот. Не може да си емотивно незрел, а да допринесеш за општото добро. Како е возможно да направиш таква сублимација на толку сложен проблем? Всушност ајде вака, дефинирај што е за тебе емотивно незрела личност, чисто да видам поточно во кој правец размислуваш.

Не постои човек кој не би си пресудил во барем еден случај, макар бил екстремен. Има теорија дека самоубијците се кукавици кои така бегаат од проблемите, па се поставува прашањето што со оние луѓе кои се самоубиваат од чисто метафизчки причини? Немаат реални проблеми, значи не се кукавици? Гледаш дека не е така лесно да се опфати една ваква појава.

 

[Wade]

Мал милион луѓе гледаат решение во самоубиството, што од метафизички или само физички причини.
Ти образолжив зошто е постот неточен. Ти ги нарече сите самоубијци емотивно незрели. А помеѓу милиони самоубијци имаш генијалци и креативни умови кои допринеле за доброто на светот. Не може да си емотивно незрел, а да допринесеш за општото добро. Како е возможно да направиш таква сублимација на толку сложен проблем? Всушност ајде вака, дефинирај што е за тебе емотивно незрела личност, чисто да видам поточно во кој правец размислуваш.

Не постои човек кој не би си пресудил во барем еден случај, макар бил екстремен. Има теорија дека самоубијците се кукавици кои така бегаат од проблемите, па се поставува прашањето што со оние луѓе кои се самоубиваат од чисто метафизчки причини? Немаат реални проблеми, значи не се кукавици? Гледаш дека не е така лесно да се опфати една ваква појава.

Зошто генијалец кои допринел за општото добро на луѓето мора да е во сите погледи совршен? Баш напротив, многу голем број од таков вид луѓе завршуваат лошо поради нивната психичка лабилност. Посегнување кон дрога, конзумирање алкохол, самоубиства и.т.н. Не значи дека ако некој е генијалец во област на физика, економија, право, хемија, медицина, дека мора да има и добар карактер, да биде психички стабилен и да не посегнува кон никакви пороци. Ако некој ја има интелегенцијата и голема дарба за да има големо знаење не мора да значи дека е многу стабилна личност во секаков поглед.

 

[RocknRolaa]

Зошто генијалец кои допринел за општото добро на луѓето мора да е во сите погледи совршен? Баш напротив, многу голем број од таков вид луѓе завршуваат лошо поради нивната психичка лабилност. Посегнување кон дрога, конзумирање алкохол, самоубиства и.т.н. Не значи дека ако некој е генијалец во област на физика, економија, право, хемија, медицина, дека мора да има и добар карактер, да биде психички стабилен и да не посегнува кон никакви пороци. Ако некој ја има интелегенцијата и голема дарба за да има големо знаење не мора да значи дека е многу стабилна личност во секаков поглед.

Се согласувам. Никој не е совршен. Не измисливме топла вода со оваа констатација. Тие луѓе завршуваат лошо најчесто заради високо ниво на духовна интелегенција. Тема за која многу малку луѓе знаат да разговараат, зашто прво не знаат што поточно значи, друго зашто ако знаат што значи или не можат да ја достигнат или се плашат од нејзиното влијание. Туку настрана тоа, најискрено сметам дека полесно им е на луѓе кои живеат механички. Нема тука неодгатнати прашања и психоза. Стани, јади, оди на работа или не работи, легни си и се така во круг. Полесно од тоа не може.

 

[831]

Нема тука неодгатнати прашања и психоза. Стани, јади, оди на работа или не работи, легни си и се така во круг. Полесно од тоа не може.

Да, токму така. Секој може на пример тоа да го сфати разумно но моментот е кога ќе ја почувствуваш таа механика, и кога ќе почне полека да те гуши. Кога ќе почнеш да си ги поставуваш чудните прашања без одговор кои ги полуделе или ги одвеле во самоубиство големи луѓе.

Ние сме робови на сетилните задоволства од кои најинтензивно е оргазмот. Ништо повеќе и ништо помалку туку ебено досадно вртење во круг.

Еве фрлете еден поглед тука, ќе ве освежи