Пријателе без вреѓање, си се приспособуваат на околностите за кои што они се најмалку криви што се такви. Кога системот и државате те продале, што да правиш освен да гледаш да се приспособиш за новонастанатата ситуација. Не за да профитираш, туку за да преживееш.
Ќе ти кажам најбален пример, јас не зборувам албански. Пред некој ден факс чекав бус на битпазар за накај дома, неколку млади албанци со сомнителни фаци стоеја во моја близина и нешто збореа гледајќи накај мене, врска немав што ми зборат и ми мислат. Може сакаа да ме збрцаат. Да знаев албански и те како ќе ми се најдеше во таа ситуација, не за друго туку да ги разберам дали навистина за мене збореа како што се сомневав и нормално да можам да се извлечам а не да дремам ко теле збунет со прашалници. Среќа одма ми дојде автобус и се качив во него и продолжив безбедно накај дома.
Така што мој совет, немојте да имате стереотипи кон изучување на албанскиот или турскиот. Затоа што во иднина тие два јазици ќе бидат доминантни на просторот каде што ние живееме.