КиреМали 1911
Модератор Неимар
- Член од
- 23 јуни 2007
- Мислења
- 1.313
- Поени од реакции
- 223
Темава ја отворам поттикнат од денешните вести, на кои повторно еден од ударните наслови во најавата беше родосквернавење и насилен инцест помеѓу 37 годишниот татко и 16 годишната ќерка. Случај, досега последен од низата слични кои во последно време ни ги „декорираат“ информативните програми.
Поентата на темава не ми е да кажуваме колку сме сите згрозени од тоа, како го осудуваме и како таткото би го пратиле на бесилка. Сакам да подразмислиме, да ја оцениме ситуација од сите аспекти... Од една страна, психичките состојби на насилникот, потеклото на неговите пориви, негирањето на својата крв поради некое моментално телесно задоволство; и од друга страна, жртвата, нејзините трауми во текот и после непријатните ситуации, нејзиниот страв од прекинување и јавно покажување со прст на насилникот, нејзината подредена состојба...
Која е причината поради која ваквите случаи се ненавремено пријавени?
Дали во Македонија постојат доволно добро организирани институции за заштита на жртвите од понатамони последици? (ова не го поставувам за да критикувате власт, туку за објективни гледишта)
Кои потребни мерки треба да се превземат за намалувањето или искоренувањето на ваквите случаи? И што треба да се превземе за психичко преродување на жртвите, и нивно правилно функционирање во понатамошниот живот?
Многу прашања, голема, и болна тема. Се надевам на некои издржани размислувања.
Благодарам.
едит: И најтешкото прашање... што со последиците од инцестот? Која е судбината на тоа дете, зачнато помеѓу родител и дете?
Поентата на темава не ми е да кажуваме колку сме сите згрозени од тоа, како го осудуваме и како таткото би го пратиле на бесилка. Сакам да подразмислиме, да ја оцениме ситуација од сите аспекти... Од една страна, психичките состојби на насилникот, потеклото на неговите пориви, негирањето на својата крв поради некое моментално телесно задоволство; и од друга страна, жртвата, нејзините трауми во текот и после непријатните ситуации, нејзиниот страв од прекинување и јавно покажување со прст на насилникот, нејзината подредена состојба...
Која е причината поради која ваквите случаи се ненавремено пријавени?
Дали во Македонија постојат доволно добро организирани институции за заштита на жртвите од понатамони последици? (ова не го поставувам за да критикувате власт, туку за објективни гледишта)
Кои потребни мерки треба да се превземат за намалувањето или искоренувањето на ваквите случаи? И што треба да се превземе за психичко преродување на жртвите, и нивно правилно функционирање во понатамошниот живот?
Многу прашања, голема, и болна тема. Се надевам на некои издржани размислувања.
Благодарам.
едит: И најтешкото прашање... што со последиците од инцестот? Која е судбината на тоа дете, зачнато помеѓу родител и дете?