Пошто ја отворив темава прв ќе ја прокоментирам и ќе го изнесам мојот став.
Во нашава мала држава ситуацијата со религиите е многу ранлива, претставуваме мултирелигиска и мултиетничка држава, држава во која многу често се мешаат овие два термини еден со друг.
Етникумот е етничка припадност и според тоа можете да бидете Македонци, Албанци, Турци, Власи, Роми, Срби, Бошњаци, Американци, Англичани, Французи, Етиопјани па дури и марсовци ако така во едреден момент се почуствувате.
Религиска припадност е нешто сосема поинакво, тука можете да бидете припадник на Христијанската религија, Исламот, Католичката религија.
Поради мешањето на овие два поими се јавува недоразбирање и нетолеранција меѓу граѓаните, поготово во средини каде што се живее во послаба врска едни со други, во средини кои се поприлично еднорелигиски средини, места каде што нема голем контакт помеѓу едните кон другите, поради што како резултат на недоволното познавање на едните кон другите се донесуваат погрешни заклучоци.
Исто така како пречка во религискиот соживот го сметам и фактот кој говори дека едните(Христијаните) носени од фактот дека се мнозинство, иако не убедливо, се во страв дека доколку вториот ги претекне, ќе изгубат некојси доминантен статус, поради што се појавува одбивност, а вторите (Муслиманите) водени од помислата дека доколку станат мнозинство они ќе добијат некој си статус на доминација, а другите (Останатите религии) поради ваквиот ривалитет чуствуваат запоставеност, кај сите се создава чуство на ривалитет, што го намалува меѓурелигискиот дијалог во државата.
Мој заклучок е дека сето ова треба да се избрише од менталитетот на граѓаните и да се постави темелното и основно правило, никој не може да ни наштети онолку колку што самите себеси си наштетуваме, нам ни е дадено да делиме едно парче земја, кое никој не може да ни го земе, треба да живееме по него, секој по своето верско убедување, секој следејќи ја својата култура, визија и принцип, не само религиско определените, туку и оние кои себеси се сметаат како религиозно неопределени.
За крај, нели ние сме дел од одредена религија со цел да го најдеме о да го постигнеме најдобриот рецепт за добар Живот?? Зашто тогаш тоа да ни пречи да си попречуваме во спроведување во она што не учат религиите, или здравиот разум кј го поседуваме??
--- надополнето: 8 септември 2013 во 09:43 ---
другар, меѓурелигиските односи во Македонија би се вратиле во нормално ниво кога партиите ќе престанат да се мешаат во нашите животи.
Дуи и Вмро се тие кои ја прават националната и верската нетрпеливост, а не ивз и мпц.
Во добра насока ја начна дебатава, токму тоа е проблемот, каде е религиозното во политиката? каква врска има и ВМРО и ДУИ со религијата??
