F.E.A.R.
The Harem King
- Член од
- 11 јуни 2015
- Мислења
- 775
- Поени од реакции
- 1.160
Ја отворам темава од интерес дали на многу како и мене, му е смачено да бидиме надвор од црквата? Оваа глупост шо се води од 1964 нема никогаш да се реши, односно заради Грција ние нема никогаш да бидиме признанени како афтокефална црква под името „Македонска“, то е реалноста. Нема околу одење ова, бидејчи не е ова политика. Никоја од црквите нема да отвори проблем со Грција само заради нас. Имавме шанса да го решиме проблемов дур беше Патријархот Павле, како шо поминаја годиниве сè потешко и потешко да се реши проблемов. Односно за нас е тешко, на Србија ѝ е гајле едноставно, а пак на другите ич. Мене не ми е гајле за афтокефалност, бидејчи нема то никогаш да биди, најубо че беше да си останиме како „Македонска“ под Српската патријаршија, досега немаше да имаме никаков проблем. Она шо не можа да го сфатат тие шо не веруваат, е то дека сме всушност надвор од црквата, а надвор од црквата нема спасение. Забрането ни е да се причестуваме во другите цркви, и обратно. Нема да добијаме такво нешто како Украина, иако УПЦ не е призната. Не можиме да си ја признајме вината и инсистираме да бидиме признати, а знајме дека то нема никогаш да се случи. Единствениот начин е да се вратиме, под автономија на Српската црква, како „Македонска“. А да бараме после то афтокефалност само би можело под името „Православна Охридска Архиепискпоија“, пак не би дозволиле да биди „Македонска“, не Србите, туку Грците, пак тие на крајо се проблемо. Јас сум разговарал со ајде да речам учени лујџе (не сакам да ги кажувам кој се), го делиме истото мислење, ние сме најмногу криви за ситуацијава, не дека и Србите не се ама за то детално немам чепнато. Така да јас сум за Македонска автономна црква под Српкската патријаршија, сè додека го задржува името „Македонска“. Али не гледам ова нешто да се реши, а не мислам да останувам и јас во раскол, односно во блиска иднина че се префрлам во друга црква.