- Член од
- 5 април 2013
- Мислења
- 3.311
- Поени од реакции
- 6.533
Обично ова е времето кога на СП сме почнувале фантазии за медали и калкулации кој кого треба да тепа а од кого да изгуби за полуфинале. Овој пат за жал ќе ја немаме таа можност, ќе мора да се задоволиме со пласман меѓу 13 и 16, што всушност е и во ранг на просекот од нашите настапи на СП.
Малку е претрагично сфатен овој "непласман" ми се чини. Дека не е успех тоа секако, ама не е ни трагедија. Ова беше предвидливо дека може да се случи уште кога го сменија системот и кога излезе ждрепката. Минување на прва фаза не е исто како што било на минатите СП иако тоа некој разбирливо ќе сака да го сфати, а некој нема да сака.
Како и да е најлошото што можат нашите да направат е сега да плачат и да се откажат. Секоја натпревар на СП влегува во ракометната "историја" на државата. Секое место плус е подобрен рејтинг. Треба максимално да се одиграат и останатите 2 средби. Вака секако е подобро отколку по гол разлики против случајни екипи само да не распоредеа и да си одеше нашиот тим дома по 5 средби.
13-16 место на СП, не е мала работа. Тука повторно ќе имаме многу сериозни противници, не се ова слаби екипи воопшто, туку екипи кои се за нијанса под најслабите од оние што минаа во втора фаза.
Прво не очекува Русија, па потоа зависно од исходот Катар или Чиле.
Русите ни се на менито денес. На ова СП играат доста сериозен ракомет. На прв поглед имаа лимитиран тим на бековските позиции, каде се очекуваше цел товар да падне на Житников, Кисељев и Шкурински, но со вметнувањето во сериозна улога на Косоротов успеаа да добијат каква таква ширина, а за по некоја минута опции се и релативно коректно одиграа и Деревен и Комогоров. Крилата им се најјака страна од тимот, играат солиден модерен ракомет русите, Киреев е фантастичен на голот. Јака, сериозна екипа, но не и екипа од која треба пред време да се уплашиме и да ги "спуштиме гаќите". Можеме да играме. Последен натпревар ни е од Април 2018та, пријателски во Скопје. Загубивме 32-27 но со доста изменет состав, без Кире, без Столе, а и без сега отсутните Миркуловски и Прибак. Русите беа во посилен и поискусен состав и од овој сега (со Атман, Горбок, Санталов итн.). Во превод, екипи кои добро се познаваат и може да се очекува изедначена борба.
Да се надеваме дека ќе можеме да врземе уште некој триумф, па зошто да не и да имаме подобар пласман во однос на минатото СП кога бевме 15ти со 2 победи, 1 реми и 3 порази.
Малку е претрагично сфатен овој "непласман" ми се чини. Дека не е успех тоа секако, ама не е ни трагедија. Ова беше предвидливо дека може да се случи уште кога го сменија системот и кога излезе ждрепката. Минување на прва фаза не е исто како што било на минатите СП иако тоа некој разбирливо ќе сака да го сфати, а некој нема да сака.
Како и да е најлошото што можат нашите да направат е сега да плачат и да се откажат. Секоја натпревар на СП влегува во ракометната "историја" на државата. Секое место плус е подобрен рејтинг. Треба максимално да се одиграат и останатите 2 средби. Вака секако е подобро отколку по гол разлики против случајни екипи само да не распоредеа и да си одеше нашиот тим дома по 5 средби.
13-16 место на СП, не е мала работа. Тука повторно ќе имаме многу сериозни противници, не се ова слаби екипи воопшто, туку екипи кои се за нијанса под најслабите од оние што минаа во втора фаза.
Прво не очекува Русија, па потоа зависно од исходот Катар или Чиле.
Русите ни се на менито денес. На ова СП играат доста сериозен ракомет. На прв поглед имаа лимитиран тим на бековските позиции, каде се очекуваше цел товар да падне на Житников, Кисељев и Шкурински, но со вметнувањето во сериозна улога на Косоротов успеаа да добијат каква таква ширина, а за по некоја минута опции се и релативно коректно одиграа и Деревен и Комогоров. Крилата им се најјака страна од тимот, играат солиден модерен ракомет русите, Киреев е фантастичен на голот. Јака, сериозна екипа, но не и екипа од која треба пред време да се уплашиме и да ги "спуштиме гаќите". Можеме да играме. Последен натпревар ни е од Април 2018та, пријателски во Скопје. Загубивме 32-27 но со доста изменет состав, без Кире, без Столе, а и без сега отсутните Миркуловски и Прибак. Русите беа во посилен и поискусен состав и од овој сега (со Атман, Горбок, Санталов итн.). Во превод, екипи кои добро се познаваат и може да се очекува изедначена борба.
Да се надеваме дека ќе можеме да врземе уште некој триумф, па зошто да не и да имаме подобар пласман во однос на минатото СП кога бевме 15ти со 2 победи, 1 реми и 3 порази.