Acid
Frontman
- Член од
- 22 јануари 2005
- Мислења
- 35.169
- Поени од реакции
- 34.281
Оние што секојдневно возат низ македонските градови, со посебен акцент на Скопје, веројатно веќе имаат бели влакна во косата поради сите стресови предизвикани од идиотите и пациентите со кои мораат секојдневно да се среќаваат низ сообраќајот. Направивме листа на неколку работи што редовно нервираат и за кои посакуваме да има многу повисоки казни.
Поминување на црвено
Семафорот не е комплициран инструмент - има три светла и едноставни правила на функционирање - на зелено се поминува, на жолто се прикочува, а на црвено се стои. Сепак за некои ликови во државава дури и тоа е комплицирано да го разберат. Особено нервираат оние што сакаат да се „шмугнат“ на жолто, но поминуваат толку длабоко во црвеното светло, што кај другите веќе се вклучило зеленото.
Посебна категорија на дебили, се оние што тргнуваат на црвено кога ќе видат дека нема автомобили од другите насоки, а меѓу таквите се оние со спортски автомобили кои мислат дека ако ставиле дреч боја и неколку ленти на хаубата, автоматски се дел од Fast and Furious. Во истата категорија влегуваат и оние бизнисмени со скапи автомобили што едноставно не можат да чекаат безначајни работи како црвено светло.
Пешаците што претрчуваат преку улица
Скопје, пред Градска болница
Ако некогаш сте возеле кај Градска болница или кај Битпазар, веројатно сте ги сретнале камиказите за кои ризикувањето на животот е помалку важно од 30-те секунди што треба да ги поминат за да стигнат до најблискиот пешачки премин. За да биде ситуацијата уште пострашна, тие пешаци се вообичаено пензионери кои и онака се движат бавно, па не е баш дека „претрчуваат“. Очигледно годините искуство не им донеле поголема мудрост, а постојаната опасност од сериозни повреди или пак казна од полицијата се комплетно неважни.
Влечкото во прва лента
Првата лента е позната и како „брза лента“. Тоа значи дека ако 40 километри на час е пребрзо за вас или пак ако само сакате да си уживате во возењето низ градот треба да се тргнете од таа лента. Ваквите редовно се појавуваат пред вас кога го бркате зеленото светло додека брзате за работа - тие ќе се влечкаат, ќе поминат на жолто, а вие ќе мора да застанете на црвено.
Посебен дел од оваа категорија се шоферите на камиони или на автобуси, кои едноставно уживаат да го кочат сообраќајот возејќи во првата лента. Како добро би дошла дополнителна опрема во стилот на Џејмс Бонд за справување со ваквите ликови.
Урбаниот тркач
Комплетната спротивност се урбаните тркачи. Ги знаете овие возачи - ви се лепат одзади, светкаат со долгите светла и свират бидејќи вие сте им застанале на нивната тркачка патека и сега ги кочите и им го спуштате „вајбот“ од возењето со 100 километри на час низ градските улици.
Тие влегуваат во групата на возачи кои мислат дека се најважни и дека нивните обврски се поважни од животот на останатите учесници во сообраќајот. Најдоброто решение за справување со нив е да се претворите во „влечкото“ од претходната точка.
Застанување на сред улица со трепкачи
Низ Македонија има некое општоприфатено мислење дека ако пуштиш трепкачи, тоа автоматски ти дава дозвола да застанеш било каде, дури и на сред улица, во најголемата гужва. Половина град треба да чека бидејќи ти мора да купиш леб и цигари од продавничка, да уплатиш спортска или пак да ја оставиш комшиката пред работа.
Се разбира, ти си најважен, сите ние останатите никаде не брзаме и немаме други обврски освен тоа да те чекаме тебе да си ги завршиш работите.
Мајстори за вакви застанувања се и таксистите бидејќи, нели, мора да застанат таму кај што ќе им каже патникот, а не три метри понапред каде што има проширување.
Паркирање во слободен стил
Ова е уште една активност што е прилично лесна и едноставна за луѓе со барем просечно развиени психички и моторички способности. Сепак, редовно се случува некој да се паркира комплетно спротивно од логиката, да зафати едно или две места повеќе од потребното, веројатно бидејќи неговиот слободен дух не сака да се ограничува во линиите на паркинг местото.
Овие идиоти заслужуваат одземање на возачката и повторно полагање се додека не научат дека не се сами на сопствен приватен паркинг.
Нестрпливиот што не може да чека во колона
Посебно иритантни возачи се оние што не можат да почекаат во колоната како сите останати, туку решаваат дека мора да ги претекнат сите и потоа да се буткаат преку ред. Веројатно овие ликови редовно се меркаат во ретровизорот и си зборуваат дека се најпаметни и најубави, убедени дека сите останати возачи се обични смотковци кои слепо ги следат правилата. Во основа се само обични егоцентрици на чија сметка редовно стигнуваат многу пцовки од останатите возачи.
Вреди да ги спомнеме
Покрај сите овие што ги набројавме досега има и уште некои ликови кои нервираат, но не доволно за да им посветиме целосен пасус. Такви се комшиките од помалите улички кои кога ќе се сретнат на сред раскрсница почнуваат да си ја раскажуваат последната епизода од омилената турска серија или пак пешаците што ги мрзи да се качат на тротоар, па гордо си чекорат на сред улица како да е тоа црвен тепих за нивното шоу. Вреди да ги спомнеме и оние возачи што редовно забораваат да пуштат трепкач, па залудно ги чекате да поминат кога тие веќе си испланирале да свртат непосредно пред вас. Но, кој ви е крив кога не читате мисли. На крајот тука се возачите кои спијат кога ќе се вклучи зеленото светло, но за нив веројатно е резервирано посебно место во пеколот.
Друго?
Поминување на црвено
Семафорот не е комплициран инструмент - има три светла и едноставни правила на функционирање - на зелено се поминува, на жолто се прикочува, а на црвено се стои. Сепак за некои ликови во државава дури и тоа е комплицирано да го разберат. Особено нервираат оние што сакаат да се „шмугнат“ на жолто, но поминуваат толку длабоко во црвеното светло, што кај другите веќе се вклучило зеленото.
Посебна категорија на дебили, се оние што тргнуваат на црвено кога ќе видат дека нема автомобили од другите насоки, а меѓу таквите се оние со спортски автомобили кои мислат дека ако ставиле дреч боја и неколку ленти на хаубата, автоматски се дел од Fast and Furious. Во истата категорија влегуваат и оние бизнисмени со скапи автомобили што едноставно не можат да чекаат безначајни работи како црвено светло.
Пешаците што претрчуваат преку улица
Скопје, пред Градска болница
Ако некогаш сте возеле кај Градска болница или кај Битпазар, веројатно сте ги сретнале камиказите за кои ризикувањето на животот е помалку важно од 30-те секунди што треба да ги поминат за да стигнат до најблискиот пешачки премин. За да биде ситуацијата уште пострашна, тие пешаци се вообичаено пензионери кои и онака се движат бавно, па не е баш дека „претрчуваат“. Очигледно годините искуство не им донеле поголема мудрост, а постојаната опасност од сериозни повреди или пак казна од полицијата се комплетно неважни.
Влечкото во прва лента
Првата лента е позната и како „брза лента“. Тоа значи дека ако 40 километри на час е пребрзо за вас или пак ако само сакате да си уживате во возењето низ градот треба да се тргнете од таа лента. Ваквите редовно се појавуваат пред вас кога го бркате зеленото светло додека брзате за работа - тие ќе се влечкаат, ќе поминат на жолто, а вие ќе мора да застанете на црвено.
Посебен дел од оваа категорија се шоферите на камиони или на автобуси, кои едноставно уживаат да го кочат сообраќајот возејќи во првата лента. Како добро би дошла дополнителна опрема во стилот на Џејмс Бонд за справување со ваквите ликови.
Урбаниот тркач
Комплетната спротивност се урбаните тркачи. Ги знаете овие возачи - ви се лепат одзади, светкаат со долгите светла и свират бидејќи вие сте им застанале на нивната тркачка патека и сега ги кочите и им го спуштате „вајбот“ од возењето со 100 километри на час низ градските улици.
Тие влегуваат во групата на возачи кои мислат дека се најважни и дека нивните обврски се поважни од животот на останатите учесници во сообраќајот. Најдоброто решение за справување со нив е да се претворите во „влечкото“ од претходната точка.
Застанување на сред улица со трепкачи
Низ Македонија има некое општоприфатено мислење дека ако пуштиш трепкачи, тоа автоматски ти дава дозвола да застанеш било каде, дури и на сред улица, во најголемата гужва. Половина град треба да чека бидејќи ти мора да купиш леб и цигари од продавничка, да уплатиш спортска или пак да ја оставиш комшиката пред работа.
Се разбира, ти си најважен, сите ние останатите никаде не брзаме и немаме други обврски освен тоа да те чекаме тебе да си ги завршиш работите.
Мајстори за вакви застанувања се и таксистите бидејќи, нели, мора да застанат таму кај што ќе им каже патникот, а не три метри понапред каде што има проширување.
Паркирање во слободен стил
Ова е уште една активност што е прилично лесна и едноставна за луѓе со барем просечно развиени психички и моторички способности. Сепак, редовно се случува некој да се паркира комплетно спротивно од логиката, да зафати едно или две места повеќе од потребното, веројатно бидејќи неговиот слободен дух не сака да се ограничува во линиите на паркинг местото.
Овие идиоти заслужуваат одземање на возачката и повторно полагање се додека не научат дека не се сами на сопствен приватен паркинг.
Нестрпливиот што не може да чека во колона
Посебно иритантни возачи се оние што не можат да почекаат во колоната како сите останати, туку решаваат дека мора да ги претекнат сите и потоа да се буткаат преку ред. Веројатно овие ликови редовно се меркаат во ретровизорот и си зборуваат дека се најпаметни и најубави, убедени дека сите останати возачи се обични смотковци кои слепо ги следат правилата. Во основа се само обични егоцентрици на чија сметка редовно стигнуваат многу пцовки од останатите возачи.
Вреди да ги спомнеме
Покрај сите овие што ги набројавме досега има и уште некои ликови кои нервираат, но не доволно за да им посветиме целосен пасус. Такви се комшиките од помалите улички кои кога ќе се сретнат на сред раскрсница почнуваат да си ја раскажуваат последната епизода од омилената турска серија или пак пешаците што ги мрзи да се качат на тротоар, па гордо си чекорат на сред улица како да е тоа црвен тепих за нивното шоу. Вреди да ги спомнеме и оние возачи што редовно забораваат да пуштат трепкач, па залудно ги чекате да поминат кога тие веќе си испланирале да свртат непосредно пред вас. Но, кој ви е крив кога не читате мисли. На крајот тука се возачите кои спијат кога ќе се вклучи зеленото светло, но за нив веројатно е резервирано посебно место во пеколот.
Друго?