Dumbledore
...
- Член од
- 24 октомври 2013
- Мислења
- 12.192
- Поени од реакции
- 26.997
Со оглед на тоа дека има доста штури информации на македонски јазик за оваа награда, сем Кафе и книги, од каде и ја преземав кратката содржина на насловите и направив една хронолошка подреденост на книгите, се решив да отворам тема која може да предизвика и извесна дискусија. Убаво е да има теми за сите поголеми книжевни односно литературни награди, а со оглед на тоа дека има само за Нобеловата, во скоро иднина ќе се обидам да отворам и за дел од останатите престижни награди како Гонкур, Букеровата и за Сервантес.
Пулицеровата награда ја воспоставил Џозеф Пулицер, која се издава во 21 категорија во областите на новинастрово, литературата и музиката. Мислам дека има само тројца добитници кои оваа награда ја добиле повеќе од еднаш односно по два пати, а тоа се Таркингтон, Фокнер и Вајтхед. Оваа награда не е доделена во годните: 1920, 1941, 1946, 1954, 1957, 1964, 1971, 1974, 1977, 2012.
Сега, може да има одредени варијации во преводите на насловите (како на пример “Доба на невиност“ и “Години на невиност“). Потоа, целта на водечкиот линк ми е за систематизација на преведената литература, оние наслови кои нема да имаат водечки линк не значи дека не се преведени, туку дека не се во продажба или не сум можел да најдам соодветни информации.
Неговото семејство- Ернст Пул (1918)
„Се прашувам дали ќе биде исто со нашите деца како што беше и со нас. Без разлика колку долго ќе живее секое од нив, зарем тие нема да чувствуваат дека нивните животи, за разлика од нашите, се незавршени и дека се само на почетокот? Се прашувам колку далеку ќе одат. И кога нивните деца ќе пораснат, ќе биде исто и за нив. Незавршени животи. О, драга, какви деца сме сите ние…“
Ова е првата книга која ја добива Пулицеровата награда за новела т.е фикција. Иако Пулицеровата награда започнува да се доделува во 1917 година, сепак првата книга која го добива Пулицерот е „Неговата фамилија“ во 1918 година. Ова е приказна која ни го доловува ликот на Роџер Гејл, вдовец кој се обидува да се справи со начинот на кој неговите деца и внуци се прилагодуваат на општеството кое постојано се менува.
„Неговата фамилија“ е приказна за 60-годишен човек од Њујорк кој прави ретроспектива на својот живот и животот на неговите три ќерки. Секоја од ќерките претставува различен тип: едната е материјалистка, другата е посветена на општествените движења, а третата живее среќен и безгрижен живот. Роџер Гејл се препознава себеси во секоја од нив. Приказна за фамилијата, за тоа како се справуваме со општеството и книга за родителот и неговите бескрајни грижи за своите деца.
Велинчествените Амберсонови- Бут Таркингон (1919)
„Озборувањето никогаш не е фатално, се додека не е негирано. Озборувањето постојано кружи околу секое живо човечко суштество и за сите мртви кои се’ уште не се заборавени и речиси ниту едно озборување не прави штета, се додека некој кој се брани од него не создаде контроверзија околу тоа.“
Добитникот на Пулицерова награда во 1919 година, „Величествените Амберсонови“ ги следи среќите и несреќите на три генерации на една американска династија. Главниот лик во оваа книга е Џорџ Амберсон Минафер, разгалениот внук на основачот на богатството и величината на семејството.
Кога ќе се спомне „Величествените Амберсонови“, поновите генерации се сеќаваат на филмот на Орсон Велс од 1942 година кој е всушност екранизација на книгата, а често можете да наидете на мислења од типот дека е време да се врати оваа книга назад на читателите.
Доба на невиност- Едит Вартон (1921)
Едит Вартон за своето дело „Доба на невиност“ ја доби Пулицеровата награда во 1921 година. Ова ремек дело е одличен портрет на желбата, страста и предавството за време на Златното доба на стариот Њујорк, време кога луѓето кои се движеле во општествените кругови „повеќе се плашеле и се ужаснувале од скандал отколку од зараза“.
Вартон ни го доловува светот на Њујланд Арчер додека тој се подготвува да се ожени со прекрасната и сосема конвенционална Меј Веланд. Во меѓувреме, мистериозната контеса Елен Оленска се враќа во Њујорк по распадот на нејзиниот ужасен брак, а Арчер лудо се заљубува во неа. Растргнат помеѓу должноста и страста, Арчер мора да донесе одлука која ќе ја дефинира неговата судбина и текот на неговиот живот.
Алис Адамс- Бут Таркингтон (1922)
„Дали животот е создаден за да го трошиш своето време замислувајќи работи кои не постојат и никогаш нема да постојат? Убави работи секогаш им се случуваат на другите луѓе; зошто јас да бидам една од оние на кои никогаш не им се случуваат?“
Бут Таркингтон секогаш знаел како да избере и да опише интересна приказна, со многу чувство и на многу убав начин. Заради тоа, два пати ја добива Пулицеровата награда. Еднаш во 1919 година за книгата „Величествените Амберсонови“(книга која беше предлог минатата недела) и еднаш во 1922 година за книгата „Алис Адамс“, која е овонеделен предлог за читање.
Алис Адамс е ќерка на брачен пар од средна класа, но очајно сака да влезе во елитните друштва и високото општество кое живее во нејзиниот град. Сепак, нејзините амбиции се ограничени од реалноста и нејзината финансиска ситуација, а кое таа го прифаќа со многу стил и елеганција. Критичарите велат дека Алис Адамс е најдобриот лик кој Бут Таркингтон некогаш го развил и напишал на хартија.
Еден од нашите- Вила Картер (1923)
„Животот беше толку краток што не значеше ништо, освен ако не бeше постојано засилуван со нешто коешто трае; освен кога сенките на човековото постоење доаѓаа и си одеа спроти позадината која ги држеше заедно.“
„Еден од нашите“ е добитник Пулицеровата награда во 1923 година за создавањето на американскиот војник. Клод Вилер, чувствителниот, но амбициозниот протагонист добива пристап до богатството на неговата фамилија, но одбива да живее на тој начин.
Отуѓен од својот незаинтересиран татко и побожна мајка, одбиен од жена чија единствена љубов е мисионерската работа, Клод е идеалист без идеали за кои би се борел. Кога Америка влегува во Големата војна, тогаш тој ја наоѓа смислата на неговиот живот.
Способните МекЛафлинсови- Маргарет Вилсон (1924)
Книгата која е добитник на Пулицеровата награда во 1924 година е емотивна приказна за еден човек, Вили МекЛафлин кој се пријавува и се бори во американската Ѓраѓанска војна. По сите трагедии и работи кои се соочува на бојното поле, се враќа назад само за да ја најде својата љубена бремена од друг човек. Приказна за животот, за неговата непредвидливост и како човекот се справува со сите разочарувања кои му наидуваат на патот.
Многу големо- Една Фербер (1925)
„Тие се фини, но тие не знаат да се забавуваат. Сите се трудат да бидат нешто што не се. А тоа е толку напорна работа. Жените секогаш објаснуваат како живеат во Чикаго затоа што нивниот маж имал бизнис тука. На сите им оди прилично добро – танцуваат, сликаат, јаваат или пеат – но, тоа не го прават доволно добро. Тие се професионални аматери, обидувајќи се да изразат чувства кои ги немаат или дека немаат доволно силни чувства кои би биле доволно вредни за изразување.“
„Многу големо“ е една од книгите кои се сметаат за класиците на американската литература. Дејствието во книгата се одвива во Чикако пред крајот на векот. Се обработува приказната на Селина Пик ДеЏонг, ќерка на еден коцкар и нејзината борба да опстане во животот и да го задржи нејзиното достоинство и нејзиниот здрав разум во својот брак, во периодот кога останува вдовица и во периодот кога е самохрана мајка. Таа мора да се грижи за себе и својот син. Книга кој допира многу важни општествени теми и заради тоа ја добива Пулицеровата награда во 1925 година.
Ероусмит- Синклер Луис (1926)
„Една од најголемите трагедии е тоа што ништо не е поболно од љубовта на старите пријатели кои всушност никогаш не биле пријатели.“
Книгата која ја доби Пулицеровата награда во 1926 година го следи животот на Мартин Ероусмит, обично момче кое прв пат се запознава со медицината на 14 години, кога во неговиот роден град станал асистен на еден доктор кој бил пијаница.
Леора Тозер е таа која му го прави животот прекрасен и исклучителен. Со љубов и ажурност, таа му помага да ги надмине сите пречки и стравот од ризик со цел да го следи она за кое е роден – да биде истражувач и научник. Дури и нејзината трагична смрт не може да го намали нејзиното влијание врз животот на Мартин.
По години работење како доктор од мал град и научник, Ероусмит тргнува на пат со серум кој треба да спречи епидемија. По сите трагични настани, тој ќе почне да си го преиспитува животот.
Рана есен- Луиз Бромфилд (1927)
„Таа беше како жена на којашто ништо повторно не може да и се случи.“
Луис Бромфилд кој ја добива Пулицеровата награда за оваа книга во 1927 година, навлегува во приказната на семејството Пентландс – богато семејство во Њу Ингланд. Тој ги анализира ликовите и семејството и на многу интересен начин го открива нивното лицемерие и незнаење кое се крие зад нивната луксузна фасада.
Интересна анализа на борбата на една жена да избега од влијанието на нејзиниот сопруг и неговото семејство. Бромфилд е мајстор да навлезе во најкомплицираните емоции и секогаш изгледа како премногу добро да ја познава човековата душа.
Мостот Сан Луис Реј- Торнтон Вајлдер (1928)
„Сега тој ја откри тајната од која никој никогаш целосно не се опоравува. Дозна дека дури и во најсовршената љубов, едниот секогаш сака помалку од другиот. Може да постојат двајца еднакво добри, еднакво талентирани, еднакво убави, но не може да постојат двајца кои сакаат еднакво.“
Оваа книга го доби Пулицерот во 1928 година. „На 20-ти јули, 1714 година, во петок напладне, најдобриот мост во Перу се сруши и трагично зема со себе 5 патници во заливот под него.“ Со оваа прославена реченица, Вајлдер ја почнува оваа книга, која денес има статус на култна книга и е преведена на многу јазици ширум светот.
Сосема случајно, еден свештеник сведочи на трагедијата. Отецот Џунипер си дава задача да докаже дека рушењето на мостот кој водеше до смртта на патниците кои исчезнаа во трагедијата е дело на Божја сила, а не случајност. Неговата потрага го води кон сопствената смрт и до безвременската фантазија на авторот за природата на љубовта и постоењето на човекот.
Чесната сестра Мери- Јулија Петеркин (1929)
„Се’ што е вредно за кажување има свој начин на изразување.“
Добитникот на Пулицеровата награда во 1929 година, преку низа приказни и раскази успева да ни долови животот на афро-американската култура од тој период. Ослободена од стереотипи, Јулија Петеркин на многу софистициран, трогателен и прекрасен начин успева да ни’ ја долови афро-американската заедница и луѓето во неа.
Момчето кое се смее- Оливер Ла Фарџ (1930)
Доловувајќи ја магијата на југоистокот на Америка во 1915 година, оваа книга којашто ја доби Пулицеровата награда во 1930 година е вистински американски класик. На еден ритиуален танц, младиот и искрен Момче кое се смее се заљубува во Слаба девојка, прекрасна, но заводлива девојка, образована по американскиот систем од племето Навахо.
Додека ги искусуваат сите задоволства и непредвидливости на првата љубов, младиот пар мора да најде начин како да го смени својот начин на живот и трагичните последици кои тој го носи со себе.
Години на милоста- Маргарет Ајес Барнс (1931)
„Проблемот со образованието е тоа што ние секогаш читаме за работите кога сме премногу млади за да знаеме што значи. А проблемот со животот е тоа што секогаш сме премногу зафатени за подоцна да ги прочитаме повторно.
Има многу повеќе смисла во книгите, многу повеќе отколку што веруваш. Иако, секако, тие не те учат за ништо витално што не можеш сама да го научиш.“ ~
Добитничката на Пулицеровата награда во 1931 година е книга за жената страствено ја води борбата на генерациите и се обидува да го намали јазот на генерациите, бидејќи ги разбира и годините на милоста и годините на џезот. Нејзината приказна ја открива убавината, драмата и страста која може да лежи скриена под тивката надворешност.
Добрата земја- Перл С. Бак (1932)
„Пет години не се ништо во животот на еден човек, освен кога тој е млад или стар…“ ~
Добитникот на Пулицеровата награда во 1932 година, „Добрата земја“ е приказна за стар кинески фармер и неговата фамилија во рурална Кина. Скромниот Ванг Лунг ја обожава земјата на која работи грижејќи се за неа исто како што се грижи за своето семејство и за себе. Во близина, семејството Хванг мисли дека е над земјата и нејзините работници, но наскоро ќе го доживеат својот пад и пропаст.
Тешки времиња доаѓаат за Ванг Лунг и неговата фамилија кога заради природни непогоди се приморани да бараат работа во градот. Работниците протестираат, упаѓајќи во домовите на богатите и ги тераат да си одат. Кога Ванг Лунг покажува милост кон еден благородник и е награден за тоа, животот почнува да му се менува на подобро, за разлика од семејството Хванг.
Продавницата- Т.С. Стриблинг (1933)
Добитникот на Пулицеровата награда во 1933 година е втората книга од трилогијата на Т.С. Стриблинг чие дејство е сместено во родното место на авторот: Долината Тенеси на северот на Алабама. Книгата започнува во 1884 година, кога Гровер Кливленд станува првиот претседател од редот на Демократите по Граѓанската војна.
Воедно книгата го истражува и издигнувањето на генералот Вајден во моќна и богата фигура во Фиренца. Книга полна со пресврти и едноставен и лесен стил на пишување кој нема да ви дозволи да ја оставите книгата ни за секунда.
Развивањето на јагнето- каролин Милер (1934)
Оваа книга е првата книга од јужниот дел на Америка која добила Пулицерова награда. Наградата ја добива во 1934 година и го отвора патот за другите писатели од тој регион на Америка. Каролин Милер била фасцинирана од југот, особено се интересирала за сиромашните луѓе од јужна Џорџија, кои никогаш не поседувале робови, ниту пак планирале да влезат во војна.
Прикзната се врти околу еден млад пар кој го започнува својот брачен живот две декади пред Граѓанската војна. Оваа книга фасцинантно сведоштво на општествените норми и обичаи, како и за материјалната реалност помеѓу оние кои се бореле на фронтот.
Сега во ноември- Џозефин Винслоу (1935)
Добитник на Пулицеровата награда во 1935 година, оваа книга е прекрасна приказна за урбано семејство од средната класа кое поради Големата депресија и големите суши кои ги зафатиле 30-тите години на 20-тиот век губат се што имаат и стануваат сиромашни фармери.
Книгата се движи низ дејствo од една година, а истовремено покрива временски период од 10 години; од пролетта кога семејството пристигнува на нивната фарма која е под хипотека, до зимата 10 години подоцна кога разорувањата на сушата, пожарите и личните страдања водат кон смртта на двајца од семјеството.
Релативно кратката, интензивна приказна навлегува во мачењето и страдањето кое може да се јави кај луѓето кои се изолирани и кои се водени од многу силни чувства како љубов и омраза и кои ако не се искажани можат да водат кон пропаст.
Во времето кога е издадена, критичарите ја обожавале оваа книга, давајќи коментари како „длабоко потресна музика“ и „зрел стил на пишување и зрело размислување“, како и дека оваа книга „го има реткиот квалитет на безвременост кој е показател за книга од прва класа.“
Мед во рогот- Харолд Ленор Дејвис (1936)
Оваа книга ја доби Пулицеровата награда во 1936 година. Книга која ги опфаќа фармерските денови во Орегон, во периодот од 1906 до 1908 година. Зборува за растењето на еден сирак, Клеј Калверт, но и за судењата на пионерите кои дошле во Орегон во потрага по американскиот сон. Низ ликовите кои Клеј ги среќава, авторот нe’ запознава со различни професии на луѓето од тој период.
Одвеано од виорот- Маргарет Мичел (1937)
Една од најславните и најпознатите книги во американската литература, „Одвеано со виорот“ ја добива Пулицеровата награда во 1937 година. Единствениот роман на Маргарет Мичел го опфаќа периодот на Граѓанската војна во Америка и Реконструкцијата на Југот по завршување на војната, кој е длабоко уништен и разорен.
Главна хероина е разгалената Скарлет О’Хара која се наоѓа на средиште на сите овие настани и мора да најде начин за да се снајде и да го надмине тој период. Главната романса во книгата е комплицираниот однос помеѓу Скарлет и Ред Батлер.
Инаку, „Одвеано со виорот“ има свое филмско остварување, кое денес се смета за еден од најдобрите филмски класици на сите времиња, каде главните улоги ги толкуваат Кларк Гејбл и Вивиен Ли. Речиси и нема човек кој не слушнал за легендарната реплика: „Frankly my dear, I don’t give a damn.“
1/6
Пулицеровата награда ја воспоставил Џозеф Пулицер, која се издава во 21 категорија во областите на новинастрово, литературата и музиката. Мислам дека има само тројца добитници кои оваа награда ја добиле повеќе од еднаш односно по два пати, а тоа се Таркингтон, Фокнер и Вајтхед. Оваа награда не е доделена во годните: 1920, 1941, 1946, 1954, 1957, 1964, 1971, 1974, 1977, 2012.
Сега, може да има одредени варијации во преводите на насловите (како на пример “Доба на невиност“ и “Години на невиност“). Потоа, целта на водечкиот линк ми е за систематизација на преведената литература, оние наслови кои нема да имаат водечки линк не значи дека не се преведени, туку дека не се во продажба или не сум можел да најдам соодветни информации.
Неговото семејство- Ернст Пул (1918)
„Се прашувам дали ќе биде исто со нашите деца како што беше и со нас. Без разлика колку долго ќе живее секое од нив, зарем тие нема да чувствуваат дека нивните животи, за разлика од нашите, се незавршени и дека се само на почетокот? Се прашувам колку далеку ќе одат. И кога нивните деца ќе пораснат, ќе биде исто и за нив. Незавршени животи. О, драга, какви деца сме сите ние…“
Ова е првата книга која ја добива Пулицеровата награда за новела т.е фикција. Иако Пулицеровата награда започнува да се доделува во 1917 година, сепак првата книга која го добива Пулицерот е „Неговата фамилија“ во 1918 година. Ова е приказна која ни го доловува ликот на Роџер Гејл, вдовец кој се обидува да се справи со начинот на кој неговите деца и внуци се прилагодуваат на општеството кое постојано се менува.
„Неговата фамилија“ е приказна за 60-годишен човек од Њујорк кој прави ретроспектива на својот живот и животот на неговите три ќерки. Секоја од ќерките претставува различен тип: едната е материјалистка, другата е посветена на општествените движења, а третата живее среќен и безгрижен живот. Роџер Гејл се препознава себеси во секоја од нив. Приказна за фамилијата, за тоа како се справуваме со општеството и книга за родителот и неговите бескрајни грижи за своите деца.
Велинчествените Амберсонови- Бут Таркингон (1919)
„Озборувањето никогаш не е фатално, се додека не е негирано. Озборувањето постојано кружи околу секое живо човечко суштество и за сите мртви кои се’ уште не се заборавени и речиси ниту едно озборување не прави штета, се додека некој кој се брани од него не создаде контроверзија околу тоа.“
Добитникот на Пулицерова награда во 1919 година, „Величествените Амберсонови“ ги следи среќите и несреќите на три генерации на една американска династија. Главниот лик во оваа книга е Џорџ Амберсон Минафер, разгалениот внук на основачот на богатството и величината на семејството.
Кога ќе се спомне „Величествените Амберсонови“, поновите генерации се сеќаваат на филмот на Орсон Велс од 1942 година кој е всушност екранизација на книгата, а често можете да наидете на мислења од типот дека е време да се врати оваа книга назад на читателите.
Доба на невиност- Едит Вартон (1921)
Едит Вартон за своето дело „Доба на невиност“ ја доби Пулицеровата награда во 1921 година. Ова ремек дело е одличен портрет на желбата, страста и предавството за време на Златното доба на стариот Њујорк, време кога луѓето кои се движеле во општествените кругови „повеќе се плашеле и се ужаснувале од скандал отколку од зараза“.
Вартон ни го доловува светот на Њујланд Арчер додека тој се подготвува да се ожени со прекрасната и сосема конвенционална Меј Веланд. Во меѓувреме, мистериозната контеса Елен Оленска се враќа во Њујорк по распадот на нејзиниот ужасен брак, а Арчер лудо се заљубува во неа. Растргнат помеѓу должноста и страста, Арчер мора да донесе одлука која ќе ја дефинира неговата судбина и текот на неговиот живот.
Алис Адамс- Бут Таркингтон (1922)
„Дали животот е создаден за да го трошиш своето време замислувајќи работи кои не постојат и никогаш нема да постојат? Убави работи секогаш им се случуваат на другите луѓе; зошто јас да бидам една од оние на кои никогаш не им се случуваат?“
Бут Таркингтон секогаш знаел како да избере и да опише интересна приказна, со многу чувство и на многу убав начин. Заради тоа, два пати ја добива Пулицеровата награда. Еднаш во 1919 година за книгата „Величествените Амберсонови“(книга која беше предлог минатата недела) и еднаш во 1922 година за книгата „Алис Адамс“, која е овонеделен предлог за читање.
Алис Адамс е ќерка на брачен пар од средна класа, но очајно сака да влезе во елитните друштва и високото општество кое живее во нејзиниот град. Сепак, нејзините амбиции се ограничени од реалноста и нејзината финансиска ситуација, а кое таа го прифаќа со многу стил и елеганција. Критичарите велат дека Алис Адамс е најдобриот лик кој Бут Таркингтон некогаш го развил и напишал на хартија.
Еден од нашите- Вила Картер (1923)
„Животот беше толку краток што не значеше ништо, освен ако не бeше постојано засилуван со нешто коешто трае; освен кога сенките на човековото постоење доаѓаа и си одеа спроти позадината која ги држеше заедно.“
„Еден од нашите“ е добитник Пулицеровата награда во 1923 година за создавањето на американскиот војник. Клод Вилер, чувствителниот, но амбициозниот протагонист добива пристап до богатството на неговата фамилија, но одбива да живее на тој начин.
Отуѓен од својот незаинтересиран татко и побожна мајка, одбиен од жена чија единствена љубов е мисионерската работа, Клод е идеалист без идеали за кои би се борел. Кога Америка влегува во Големата војна, тогаш тој ја наоѓа смислата на неговиот живот.
Способните МекЛафлинсови- Маргарет Вилсон (1924)
Книгата која е добитник на Пулицеровата награда во 1924 година е емотивна приказна за еден човек, Вили МекЛафлин кој се пријавува и се бори во американската Ѓраѓанска војна. По сите трагедии и работи кои се соочува на бојното поле, се враќа назад само за да ја најде својата љубена бремена од друг човек. Приказна за животот, за неговата непредвидливост и како човекот се справува со сите разочарувања кои му наидуваат на патот.
Многу големо- Една Фербер (1925)
„Тие се фини, но тие не знаат да се забавуваат. Сите се трудат да бидат нешто што не се. А тоа е толку напорна работа. Жените секогаш објаснуваат како живеат во Чикаго затоа што нивниот маж имал бизнис тука. На сите им оди прилично добро – танцуваат, сликаат, јаваат или пеат – но, тоа не го прават доволно добро. Тие се професионални аматери, обидувајќи се да изразат чувства кои ги немаат или дека немаат доволно силни чувства кои би биле доволно вредни за изразување.“
„Многу големо“ е една од книгите кои се сметаат за класиците на американската литература. Дејствието во книгата се одвива во Чикако пред крајот на векот. Се обработува приказната на Селина Пик ДеЏонг, ќерка на еден коцкар и нејзината борба да опстане во животот и да го задржи нејзиното достоинство и нејзиниот здрав разум во својот брак, во периодот кога останува вдовица и во периодот кога е самохрана мајка. Таа мора да се грижи за себе и својот син. Книга кој допира многу важни општествени теми и заради тоа ја добива Пулицеровата награда во 1925 година.
Ероусмит- Синклер Луис (1926)
„Една од најголемите трагедии е тоа што ништо не е поболно од љубовта на старите пријатели кои всушност никогаш не биле пријатели.“
Книгата која ја доби Пулицеровата награда во 1926 година го следи животот на Мартин Ероусмит, обично момче кое прв пат се запознава со медицината на 14 години, кога во неговиот роден град станал асистен на еден доктор кој бил пијаница.
Леора Тозер е таа која му го прави животот прекрасен и исклучителен. Со љубов и ажурност, таа му помага да ги надмине сите пречки и стравот од ризик со цел да го следи она за кое е роден – да биде истражувач и научник. Дури и нејзината трагична смрт не може да го намали нејзиното влијание врз животот на Мартин.
По години работење како доктор од мал град и научник, Ероусмит тргнува на пат со серум кој треба да спречи епидемија. По сите трагични настани, тој ќе почне да си го преиспитува животот.
Рана есен- Луиз Бромфилд (1927)
„Таа беше како жена на којашто ништо повторно не може да и се случи.“
Луис Бромфилд кој ја добива Пулицеровата награда за оваа книга во 1927 година, навлегува во приказната на семејството Пентландс – богато семејство во Њу Ингланд. Тој ги анализира ликовите и семејството и на многу интересен начин го открива нивното лицемерие и незнаење кое се крие зад нивната луксузна фасада.
Интересна анализа на борбата на една жена да избега од влијанието на нејзиниот сопруг и неговото семејство. Бромфилд е мајстор да навлезе во најкомплицираните емоции и секогаш изгледа како премногу добро да ја познава човековата душа.
Мостот Сан Луис Реј- Торнтон Вајлдер (1928)
„Сега тој ја откри тајната од која никој никогаш целосно не се опоравува. Дозна дека дури и во најсовршената љубов, едниот секогаш сака помалку од другиот. Може да постојат двајца еднакво добри, еднакво талентирани, еднакво убави, но не може да постојат двајца кои сакаат еднакво.“
Оваа книга го доби Пулицерот во 1928 година. „На 20-ти јули, 1714 година, во петок напладне, најдобриот мост во Перу се сруши и трагично зема со себе 5 патници во заливот под него.“ Со оваа прославена реченица, Вајлдер ја почнува оваа книга, која денес има статус на култна книга и е преведена на многу јазици ширум светот.
Сосема случајно, еден свештеник сведочи на трагедијата. Отецот Џунипер си дава задача да докаже дека рушењето на мостот кој водеше до смртта на патниците кои исчезнаа во трагедијата е дело на Божја сила, а не случајност. Неговата потрага го води кон сопствената смрт и до безвременската фантазија на авторот за природата на љубовта и постоењето на човекот.
Чесната сестра Мери- Јулија Петеркин (1929)
„Се’ што е вредно за кажување има свој начин на изразување.“
Добитникот на Пулицеровата награда во 1929 година, преку низа приказни и раскази успева да ни долови животот на афро-американската култура од тој период. Ослободена од стереотипи, Јулија Петеркин на многу софистициран, трогателен и прекрасен начин успева да ни’ ја долови афро-американската заедница и луѓето во неа.
Момчето кое се смее- Оливер Ла Фарџ (1930)
Доловувајќи ја магијата на југоистокот на Америка во 1915 година, оваа книга којашто ја доби Пулицеровата награда во 1930 година е вистински американски класик. На еден ритиуален танц, младиот и искрен Момче кое се смее се заљубува во Слаба девојка, прекрасна, но заводлива девојка, образована по американскиот систем од племето Навахо.
Додека ги искусуваат сите задоволства и непредвидливости на првата љубов, младиот пар мора да најде начин како да го смени својот начин на живот и трагичните последици кои тој го носи со себе.
Години на милоста- Маргарет Ајес Барнс (1931)
„Проблемот со образованието е тоа што ние секогаш читаме за работите кога сме премногу млади за да знаеме што значи. А проблемот со животот е тоа што секогаш сме премногу зафатени за подоцна да ги прочитаме повторно.
Има многу повеќе смисла во книгите, многу повеќе отколку што веруваш. Иако, секако, тие не те учат за ништо витално што не можеш сама да го научиш.“ ~
Добитничката на Пулицеровата награда во 1931 година е книга за жената страствено ја води борбата на генерациите и се обидува да го намали јазот на генерациите, бидејќи ги разбира и годините на милоста и годините на џезот. Нејзината приказна ја открива убавината, драмата и страста која може да лежи скриена под тивката надворешност.
Добрата земја- Перл С. Бак (1932)
„Пет години не се ништо во животот на еден човек, освен кога тој е млад или стар…“ ~
Добитникот на Пулицеровата награда во 1932 година, „Добрата земја“ е приказна за стар кинески фармер и неговата фамилија во рурална Кина. Скромниот Ванг Лунг ја обожава земјата на која работи грижејќи се за неа исто како што се грижи за своето семејство и за себе. Во близина, семејството Хванг мисли дека е над земјата и нејзините работници, но наскоро ќе го доживеат својот пад и пропаст.
Тешки времиња доаѓаат за Ванг Лунг и неговата фамилија кога заради природни непогоди се приморани да бараат работа во градот. Работниците протестираат, упаѓајќи во домовите на богатите и ги тераат да си одат. Кога Ванг Лунг покажува милост кон еден благородник и е награден за тоа, животот почнува да му се менува на подобро, за разлика од семејството Хванг.
Продавницата- Т.С. Стриблинг (1933)
Добитникот на Пулицеровата награда во 1933 година е втората книга од трилогијата на Т.С. Стриблинг чие дејство е сместено во родното место на авторот: Долината Тенеси на северот на Алабама. Книгата започнува во 1884 година, кога Гровер Кливленд станува првиот претседател од редот на Демократите по Граѓанската војна.
Воедно книгата го истражува и издигнувањето на генералот Вајден во моќна и богата фигура во Фиренца. Книга полна со пресврти и едноставен и лесен стил на пишување кој нема да ви дозволи да ја оставите книгата ни за секунда.
Развивањето на јагнето- каролин Милер (1934)
Оваа книга е првата книга од јужниот дел на Америка која добила Пулицерова награда. Наградата ја добива во 1934 година и го отвора патот за другите писатели од тој регион на Америка. Каролин Милер била фасцинирана од југот, особено се интересирала за сиромашните луѓе од јужна Џорџија, кои никогаш не поседувале робови, ниту пак планирале да влезат во војна.
Прикзната се врти околу еден млад пар кој го започнува својот брачен живот две декади пред Граѓанската војна. Оваа книга фасцинантно сведоштво на општествените норми и обичаи, како и за материјалната реалност помеѓу оние кои се бореле на фронтот.
Сега во ноември- Џозефин Винслоу (1935)
Добитник на Пулицеровата награда во 1935 година, оваа книга е прекрасна приказна за урбано семејство од средната класа кое поради Големата депресија и големите суши кои ги зафатиле 30-тите години на 20-тиот век губат се што имаат и стануваат сиромашни фармери.
Книгата се движи низ дејствo од една година, а истовремено покрива временски период од 10 години; од пролетта кога семејството пристигнува на нивната фарма која е под хипотека, до зимата 10 години подоцна кога разорувањата на сушата, пожарите и личните страдања водат кон смртта на двајца од семјеството.
Релативно кратката, интензивна приказна навлегува во мачењето и страдањето кое може да се јави кај луѓето кои се изолирани и кои се водени од многу силни чувства како љубов и омраза и кои ако не се искажани можат да водат кон пропаст.
Во времето кога е издадена, критичарите ја обожавале оваа книга, давајќи коментари како „длабоко потресна музика“ и „зрел стил на пишување и зрело размислување“, како и дека оваа книга „го има реткиот квалитет на безвременост кој е показател за книга од прва класа.“
Мед во рогот- Харолд Ленор Дејвис (1936)
Оваа книга ја доби Пулицеровата награда во 1936 година. Книга која ги опфаќа фармерските денови во Орегон, во периодот од 1906 до 1908 година. Зборува за растењето на еден сирак, Клеј Калверт, но и за судењата на пионерите кои дошле во Орегон во потрага по американскиот сон. Низ ликовите кои Клеј ги среќава, авторот нe’ запознава со различни професии на луѓето од тој период.
Одвеано од виорот- Маргарет Мичел (1937)
Една од најславните и најпознатите книги во американската литература, „Одвеано со виорот“ ја добива Пулицеровата награда во 1937 година. Единствениот роман на Маргарет Мичел го опфаќа периодот на Граѓанската војна во Америка и Реконструкцијата на Југот по завршување на војната, кој е длабоко уништен и разорен.
Главна хероина е разгалената Скарлет О’Хара која се наоѓа на средиште на сите овие настани и мора да најде начин за да се снајде и да го надмине тој период. Главната романса во книгата е комплицираниот однос помеѓу Скарлет и Ред Батлер.
Инаку, „Одвеано со виорот“ има свое филмско остварување, кое денес се смета за еден од најдобрите филмски класици на сите времиња, каде главните улоги ги толкуваат Кларк Гејбл и Вивиен Ли. Речиси и нема човек кој не слушнал за легендарната реплика: „Frankly my dear, I don’t give a damn.“
1/6