Jerome Rothen
Додека играше за Монако, личеше на Алиоски сега.
Супер брзо крило, дриблинг, центаршут. Беше еден од главните играчи во Монако во златната за нив 2003-04 заедно со Мориентес , Дадо Пршо и Лудовик Жили.
Mehmet Scholl
Мехмет Шол беше за Баерн Минхен порано она што денес е Томас Милер.
Знаеше да издрибла цела одбрана и да даде некој пацерски гол кога највеќе требаше.
Заедно со Ефенберг, Салихамиџиќ, Елбер и Куфур незаменливи во Баерн на почетокот од 2000те.
Roy Makaay
До ден денес не добива никакво внимание во медиумите напаѓач како овој. Еднакво опасен како Нистелрој и други елитни центарфори.
Да игра денеска, сигурно би чинел најмалку 60 милиони. Беше еднакво успешен во три лиги. Откако ја доби златната копачка во Ла Коруња 2002-03, Баерн го купи како замена за Елбер кој тоа лето отиде во Лион.
Diego Tristan
Еднакво добар и како Мориентес. Сепак, Тристан и покрај повредите секако беше третата или четвртата опција во шпанската репрезентација тој период затоа што Раул и Мориентес беа тандемот на Камачо.
Уште еден напаѓач кој играше за Ла Коруња, која тој период беше на ниво на Атлетико Мадрид денес.
Покрај Макај и Тристан, за Ла Коруња тој период настапуваа и играчи како Пандиани и Луке, но сепак сметам дека Макај и Тристан беа на многу повисоко ниво.
Luis Garcia
Отсекогаш сум фаворизирал крила и ми биле омилени играчи, ама овој ми беше еден од поомилените.
Чудно како Ливерпул се ослободи толку лесно иако беше еден од позаслужните за титулата во ЛШ.
Од голманите морам да ги споменам Толдо и Валдес.
Не сметам дека беа потценети, но бидејќи е таква голманската позиција, не добија многу шанса за докажување на своите квалитети.
Т.е. Толдо доби шанса, и го докажа тоа, ама Буфон отсекогаш бил опција број 1 во Италија без разлика што и во 2000та Толдо буквално сам ги однесе Италија во финалето на ЕП.
