Не сум стручњак, ама ќе пробам да одговорам по мое видување на ДДВ-то.
ДДВ се плаќа на секоја стока, услуга итн, и ја плаќа крајниот корисник. Ако ти купиш од продавница производ од 100 денари (со ДДВ), ти го плаќаш ДДВ-то, а сопственикот на фирмата е должен да го уплати на државата. Значи, ти си платил 100 денари, сопственикот од тие земал 82 а и дал на државата 18 денари. (затоа е битно да ти дадат фискална, за да бидеш сигурен дека парите ќе отидат на вистинското место)
Поврат на ДДВ прави фирма која е регистрирана како ДДВ обврзник, (по закон мислам автоматски станува ДДВ обврзник ако прави промет над 3.000.000 ден годишно, а може и доброволно да се пријави ако прави помал промет од 3те милиони). ДДВ обврзник значи дека на секоја услуга или производ продаден, мора да уплатиш ДДВ (тримесечно или годишно зависи во која категорија си). Но исто така значи дека сите услуги кои ти ги плаќаш, или сите производи кои ги купуваш, ти пошто си платил ДДВ, имаш право да бараш поврат на ДДВ. Тоа е привилегијата која ја имаш пошто си ДДВ обврзник. Обично место поврат, фирмите прават пребивање на ДДВ, тоа е кога има и да плати ДДВ и да направи поврат, па пребива од ДДВто и ја плаќа или ја добива разликата.
А физичко лице не може да прави поврат, затоа што како такво не е регистрирано за да биде ДДВ обврзник, (освен ако не се регистрира како Трговец Поединец, или нешто слично) и како краен корисник на работите, мора да плаќа ДДВ.