Сега ја читам цела Боженствена Комедија, многу многу многу споро. Се согласувам со тие што кажаа дека само така може да се разбере, ако ја прочитате како весник многу грешите и во многу поголема збунетост ќе бидете. Иако не сум ја прочитал на италијански во оригинал можам да претпоставам дека Георги Сталев направил баш препев каков што и доликувa на делото сосе вокабулар, рима и сите стилски фигури што треба да се опфатени, наместо прост и јасен превод што би бил полесен за читање ама се губи на автентичност. Ако ја имате за тест најдобар хинт би бил да уште од одма да пишувате од страна поделеноста на круговите, во кој круг кои грешници се, и која е казната. Седмиот, осмиот и деветиот круг се поделени на подкругови и често човек може да се збрка ако не води евиденција. За подобро разбирање не е лошо да прочитате кратка биографија за Данте како и историските прилики во тоа време затоа што се спомнуваат конкретни имиња и настани од тоа време кои не ви значат ништо иако професионално самиот препев си има фусноти со објаснување на истите. Инаку книгата е крајно субјективна, Данте сам одредувал кој каде припаѓа почнувајќи од идеалот и платонската љубов на Данте-Беатриче која што може била и најрасипана as far as we know, па се до останатите. Личните ставови на Данте, неговата политичка припадност, и неговите симпатии и несимпатии спрема предметите, појавите и процесите од тоа време се рефлектирани и во самата книга. Ако ја земете како литературно дело тогаш е ремек-дело, ако се земе како историско (што не ретко се случувало кај литературните дела пр. Балзак, Толстој и многу други) тогаш е не баш меродавно. Дефинитивно вреди да се прочита, сепак Данте е првиот фотон на литературна светлина после темната доба на средновековието од 10+ векови каде што литературата била исклучиво религиозна.