Паписти во Македонија?

[sardaukar]

Па не е баш точно дека сте согласни поради тоа ,,испитување на духовите". Еве не одиме подалеку, овде на форумов имаш православни како Берик на пример, кои преку ,,испитување на духовите" дознале дека кабалата е потврда за тројството. Но имаш и православни како Невски според кои кабалата е демонска. Потоа имаш православни според кои Исус проповедал ислам а Мухамед бил светец - Спирос, потоа имаш православни според кои земјата е плоча а небото купола - ZOTE, итн, итн.
Твојата сигурност е на стаклени нозе.

Не се познавам лично со наведените форумџии и не можам да кажам колку се влезени во соборниот дух на вистината. И посебно не би одговарал поради очигледното тенденциозно извртување на нивните гледишта.

внатрешно спознание маат и пагани и католици и муслимани и протестанти и будисти и хиндуисти
Некои и подолго време некои и побројно.
Твоето вантрешно спознание по шо е различно од спознание на некој врач, шаман, имам или на папата?

Прашањето е непотребно, веќе беше укажано. Иако осознаеното има своја внатрешна спознателна потврда, за избегнување на опрелестеност, неопходно е и надворешно да има ускладеност со концептот. Тоа се две страни на кружен тек. Осетот е изворот, разумното концептуално складирање е потврда и повратно помагач за развивање на осетот.
Единствено вистината има целосна конзистентност на концептот.
Бидејќи не може да се зборува за нечиј внатрешен осет, затоа мерило за погрешноста на нечиј осет е погрешноста на концептот. Концептите на наброените (пагани, католици, муслимани, протестанти) се противречни, хаотични, шизофренични. Еден став, еден однос се судира е противречен со друг став, однос.

Не може да се зборува за „католичка“ (соборна) црква, а која е раководена со најголема можна инокосност, со безпоговорна власт на поединец. Тоа е целосно нарушување на соборноста, а сепак сеуште сака, односно мора, да се изјаснува за соборна, бидејќи без тоа не би била, и не е, Црква.
Паганизмот и Хиндуизмот зборуваат за многубоштво. Не може да постојат еден бог покрај друг бог. Тоа би било меѓусебно ограничување на моќта што значи не се богови. Затоа многубоштвото од ниеден попаметен мислител не се смета за сериозен богословски концепт.
Можно ли е христијанството да има празнина од 15 и повеќе векови според она кое може да се заклучи од протестантизмот. Тие прескокнуваат/отфрлаат најмалку 15 векови верување, создаваат некои убедувања кои биле непознати (освен кај старите секти чие се продолжение) и велат со тоа се враќаат на изворното верување (онака како што тие го замислиле) од првиот век. Ова е отворено против Христовото ветување дека: Новозаветната Црква вратите на пеколот никогаш нема да ја надвладеат.
Или за Исламот кој го прави Бог немоќен. Тие со сила го исламизираат светот. Зарем Бог не е моќен ако сака со сила да ги принуди сите да го признаваат за Бог. Зарем Авраамовиот Бог се разочарал од евреите и сега на арапите им го пренел благословот.

Неколку први кои ми идат на ум од неброени противречности.

 

[Let 3]

Прашањето е непотребно, веќе беше укажано. Иако осознаеното има своја внатрешна спознателна потврда, за избегнување на опрелестеност, неопходно е и надворешно да има ускладеност со концептот. Тоа се две страни на кружен тек. Осетот е изворот, разумното концептуално складирање е потврда и повратно помагач за развивање на осетот.

внатрешно спознание со надворешно усогласување имаат и пагани и католици и муслимани и протестанти и будисти и хиндуисти
Некои и подолго време некои и побројно.
Твоето вантрешно спознание со надворешно усогласување по шо е различно од спознание и надворешно усогласувањена некој врач, шаман, имам или на папата?

 

[Ipsissimus]

Не се познавам лично со наведените форумџии и не можам да кажам колку се влезени во соборниот дух на вистината. И посебно не би одговарал поради очигледното тенденциозно извртување на нивните гледишта.

Апсолутно ништо не е извртено во нивните гледишта, ама баш ништо. А дали ги познаваш или не лично, воопшто нема врска со твојот став, бидејќи ти кажа дека вие сте ги ,,испитувале духовите" и сте доаѓале до идентични сознанија за се. Но тоа очигледно не е случај.[DOUBLEPOST=1475162901][/DOUBLEPOST]

Бидејќи не може да се зборува за нечиј внатрешен осет, затоа мерило за погрешноста на нечиј осет е погрешноста на концептот. Концептите на наброените (пагани, католици, муслимани, протестанти) се противречни, хаотични, шизофренични. Еден став, еден однос се судира е противречен со друг став, однос.

Што правиме со концепт каде Бог е семоќен, сезнаен и творец на се што постои, се е според неговата промисла, а сепак е судија?!
Судењето е класифицирање на нештата на соодветни и несоодветни, на погрешни и исправни, добри и зли. Е сега, ако Бог ги има атрибутите што ги нагласив, тогаш што и да прогласи за зло, непотребно, погрешно....истото ќе биде создадено или допуштено од него! Што автоматски исфрла еден од неговите атрибути! Или не е сезнаен, или не е семоќен или не е се во согласност со неговата промисла! Тоа би значело дека не е Господ туку демијург. Со тоа што би осудил било што, би се осудил себе си дека не е апсолутен, дека неговата перцепција не е совршена и дека перцепира нешта како погрешни иако истите нели, самиот ги создал или допуштил.

 

[sardaukar]

Апсолутно ништо не е извртено во нивните гледишта, ама баш ништо. А дали ги познаваш или не лично, воопшто нема врска со твојот став, бидејќи ти кажа дека вие сте ги ,,испитувале духовите" и сте доаѓале до идентични сознанија за се. Но тоа очигледно не е случај.

Реков дека тоа НЕ важи за секој верник, само за оние кои влегле во соборниот Дух на Црквата. На овој свет Соборниот Дух на Црквата е единствено непогрешлив. Доколку верникот престојува во тој Дух тогаш постои истоветност на ставовите, без никакво усогласување. Такво нешто не постои никаде во ниедно друго учење.[DOUBLEPOST=1475163126][/DOUBLEPOST]

внатрешно спознание со надворешно усогласување имаат и пагани и католици и муслимани и протестанти и будисти и хиндуисти
Некои и подолго време некои и побројно.
Твоето вантрешно спознание со надворешно усогласување по шо е различно од спознание и надворешно усогласувањена некој врач, шаман, имам или на папата?

Од што не знајш што да прашаш, само се вртиш во круг.

 

[Ipsissimus]

Реков дека тоа НЕ важи за секој верник, само за оние кои влегле во соборниот Дух на Црквата. На овој свет Соборниот Дух на Црквата е единствено непогрешлив. Доколку верникот престојува во тој Дух тогаш постои истоветност на ставовите, без никакво усогласување. Такво нешто не постои никаде во ниедно друго учење.

Како да провериме дали влегле во соборниот дух или не?

 

[sardaukar]

Како да провериме дали влегле во соборниот дух или не?

Тоа сакав да пишам. Низ неколку прашања можи да се утврди дали има вероНАУЧЕН поглед на Бог, тогаш тој верник е влезен во соборниот Дух на верата. Ако има мистицизиран и религиски поглед тогаш се работи за религиски верник (независно дали православен, римокатолик, протестант). Штом верникот има веронаучен поглед тогаш значи како богослов има отворен пристап за учење, примање и пренесување. Така што со него нема проблем да се разговара, заеднички да се проучува, пренесува и да се прима меѓу нас или на други. А ускладеноста си доаѓа само од себе, при склопување на мозаикот од двете страни поради вистинитоста на православното христијанско учење. Верата е сеопфатен научен пат во откривање на безброј светотаинства, секој ден, со години.
Зошто ти или Лет тоа го немате. Затоа што сте заслепени со тенденциозноста. Чувствено навивачки сте настроени кон одредени предрасуди, кон одредени претходни убедувања и не сакате да размислувате објективно.

 

[Ipsissimus]

Тоа сакав да пишам. Низ неколку прашања можи да се утврди дали има вероНАУЧЕН поглед на Бог, тогаш тој верник е влезен во соборниот Дух на верата. Ако има мистицизиран и религиски поглед тогаш се работи за религиски верник (независно дали православен, римокатолик, протестант). Штом верникот има веронаучен поглед тогаш значи како богослов има отворен пристап за учење, примање и пренесување. Така што со него нема проблем да се разговара, заеднички да се проучува, пренесува и да се прима меѓу нас или на други. А ускладеноста си доаѓа само од себе, при склопување на мозаикот од двете страни поради вистинитоста на православното христијанско учење. Верата е научен пат во откривање на безброј светотаинства, секој ден, со години.
Зошто ти или Лет тоа го немате. Затоа што сте заслепени со тенденциозноста. Чувствено навивачки сте настроени кон одредени предрасуди, кон одредени претходни убедувања и не сакате да размислувате објективно.

Пообјективно од нашево размислување здравје. Еве, ајде објективно да го разглобиме концептов:

Што правиме со концепт каде Бог е семоќен, сезнаен и творец на се што постои, се е според неговата промисла, а сепак е судија?!
Судењето е класифицирање на нештата на соодветни и несоодветни, на погрешни и исправни, добри и зли. Е сега, ако Бог ги има атрибутите што ги нагласив, тогаш што и да прогласи за зло, непотребно, погрешно....истото ќе биде создадено или допуштено од него! Што автоматски исфрла еден од неговите атрибути! Или не е сезнаен, или не е семоќен или не е се во согласност со неговата промисла! Тоа би значело дека не е Господ туку демијург. Со тоа што би осудил било што, би се осудил себе си дека не е апсолутен, дека неговата перцепција не е совршена и дека перцепира нешта како погрешни иако истите нели, самиот ги создал или допуштил.

 

[sardaukar]

Пообјективно од нашево размислување здравје. Еве, ајде објективно да го разглобиме концептов:

Мислам дека за ова на друго место многу пишувавме. Пишувавме со страници и бидејќи ти само го повторуваш ова што ти влегло в ум не знам дали вреди пак и двајцата да губиме време.

Ова прашање допира до некои од најсложените прашања. Првично и да одговорам ќе завршиме со прашањата за времето, за односот на минатото, сегашноста, иднината. Да го оставиме Бог настрана. Ако постапките бидат предодредени светот е филм, ако се непредодредени тогаш нема наука.
Случувањата, сите настани МОРААТ ДА БИДАТ и предодредени и непредодредени. Можно ли е тоа без Бог. Само Бог можи истовремено поврзување на противречности. Така што само во услови на истовремено присуство и на предодреденост и непредодреденост ни остава можност да правиме постапки кои се навистина наши и слободни. Од ова заклучи и за сѐ што постави во прашањето.
Но и ти одговори на истото прашање: светов е предодреден или непредодреден? Нели човечки не можи да бидат присутни истовремено и двете.

 

[Let 3]

Од што не знајш што да прашаш, само се вртиш во круг.

Ти дали практикуваше некогаш ислам или паганство?

 

[Ipsissimus]

Мислам дека за ова на друго место многу пишувавме. Пишувавме со страници и бидејќи ти само го повторуваш ова што ти влегло в ум не знам дали вреди пак и двајцата да губиме време.

Ова прашање допира до некои од најсложените прашања. Првично и да одговорам ќе завршиме со прашањата за времето, за односот на минатото, сегашноста, иднината. Да го оставиме Бог настрана. Ако постапките бидат предодредени светот е филм, ако се непредодредени тогаш нема наука.
Случувањата, сите настани МОРААТ ДА БИДАТ и предодредени и непредодредени. Можно ли е тоа без Бог. Само Бог можи истовремено поврзување на противречности. Така што само во услови на истовремено присуство и на предодреденост и непредодреденост ни остава можност да правиме постапки кои се навистина наши и слободни. Од ова заклучи и за сѐ што постави во прашањето.
Но и ти одговори на истото прашање: светов е предодреден или непредодреден? Нели човечки не можи да бидат присутни истовремено и двете.

Ти сакаш да зборуваме за ,,кровот" кога ,,темелот" не ни постои. Без ова, се останато за Бог е безпредметно. Ти самиот си кажа дека вистинитоста се наоѓа во одржливоста на концептот, бидејќи нели - неможе да влеземе во туѓа кожа и да знаеме какви искуства има некој.
Точно дека пишувавме многу за ова, но ти ништо не кажа за да го оправдаш статусот на судија што би го имал Апсолутот.

 

[sardaukar]

Ти дали практикуваше некогаш ислам или паганство?

Не, ислам и паганство не. Пред да бидам примен од Господ, нешто малку се интересирав за хиндуизам и таоизам, сум „практикувал“ во помала мера и време будизам и протестантизам. Најмногу сум практикувал атеизам.

 

[Let 3]

Не, ислам и паганство не. Пред да бидам примен од Господ, нешто малку се интересирав за хиндуизам и таоизам, сум „практикувал“ во помала мера и време будизам и протестантизам. Најмногу сум практикувал атеизам.

А од христијанство - само православие или си бил и католик или протестант?

 

[sardaukar]

Ти сакаш да зборуваме за ,,кровот" кога ,,темелот" не ни постои. Без ова, се останато за Бог е безпредметно. Ти самиот си кажа дека вистинитоста се наоѓа во одржливоста на концептот, бидејќи нели - неможе да влеземе во туѓа кожа и да знаеме какви искуства има некој.
Точно дека пишувавме многу за ова, но ти ништо не кажа за да го оправдаш статусот на судија што би го имал Апсолутот.

Одговори на прашањето: дали настаните, случувањата, историјата - се предодредени или непредодредени?

 

[Ipsissimus]

Одговори на прашањето: дали настаните, случувањата, историјата - се предодредени или непредодредени?

Јас сметам дека не се предодредени, но тоа нема врска со предходниот дијалог. Ако сметаш дека има, објасни како.

 

[sardaukar]

А од христијанство - само православие или си бил и католик или протестант?

Кога расчистував за христијанството, не тргнав со став дека ако сум роден и крстен како православен дека православието е исправното христијанство. Ме бунеше недостатокот на црковна заедница кај нас православните, она кое е неопходно за да се нарекува Црква. А кое го имаат протестантите. Подоцна сфатив дека ововремската суштинска Црква пати од недостаток на формата посебно како се приближува кон апокалиптичните времиња. Дека несуштинските „цркви“ ќе ги имаат надворешните формалистички црковни заедници заради празнината во недостатокот на суштина. Исто како човек ако нема душевна чистота сака да ја надополни со зголемена физичка чистота.[DOUBLEPOST=1475168826][/DOUBLEPOST]

Јас сметам дека не се предодредени, но тоа нема врска со предходниот дијалог. Ако сметаш дека има, објасни како.

Науката, разумот, проучува законитости, предодредености. Ако настаните се непредодредени, нема простор за разум, нема простор за проучување, за размислување. Ако се настаните случајни, без зависност од претходни настани, немаме моќ да ги предвидиме и нема смисла да ги проучуваме. Така што би немале за што да размислуваме, нема простор ниту за филозофија. Нема да има причина ниту сега за што да разговараме, бидејќи сѐ е поставено врз основа на некои правила, законитости.
Впрочем два неприкосновени закони во физиката на целиот космос е дека сѐ е предодредено и од таму и во светот мора да има една иста количина на енергија. Така што дали сеуште се држиш на твојот став дека настаните се непредодредени и ако е така како ќе го одбраниш ставот на непредодреденост кога очигледно е дека сѐ се случува како последица на нешто претходно?