Eliza
EliXiR
- Член од
- 10 ноември 2008
- Мислења
- 129
- Поени од реакции
- 3
Оцрнувањето на бивши партери нема ама баш никаква врска со врвот на етичките и моралните принципи(не се непостоечки,познавам неколкумина(2-3))Обично сознанието за вредноста на бившиот партнер, не е присутно баш во моментот кога ќе раскинеме.
Одма се јавуваат механизмите за рационализација и одбрана, кои преку оцрнувањето не штитат од фактот дека не оставиле/сме раскинале.
Да, некои тоа го контролираат и не го експонираат особено. Но, да речат дека никогаш, буквално никогаш не оцрниле бивш партнер, ни во моменти на афект или додека цмиздрат врз рамото на најдобрата пријателка...Е, тоа не ми држи верба.
Освен ако не е во прашање особа која го живее врвот на етичките и морални принципи. Али такви луѓе ипак се бројат на прстите од една рака. И во тој случај збориме за ретки, ако не и непостоечки, исклучоци.
Некогаш се раскинува на начин каде што и двајцата партнери се сложни за прекинот на нивната врска.