Заради голема инспирација од темава, изработив една песна што сите ја знает а прв пат ја слушет
Поема на
Лешански-Велгошки (Охридско-селски) диалект
Тажа за југ
Орелски криља ја да си метна
во наше село ја да си летна.
Во наши села ја да си ида
Да бида фсело, а град да вида.
Да вида дали сонцено таму
мрачно угревјат како и ваму.
Ако пак вград сонце ме стретнит
ако пак мрачно вочи ми светит,
на долг пат ја ке се стегна
во наше село ке побегна.
Кај што сонцено светло угреват
кајшто, што и да посадиш- се успеват.
Вград е мрачно и мрак ме обвиват
пљус и магла све покриват
Мрагој , снегој, све пепелници
силни ветрој да не реча виулици.
Насекаде мрагој и мразуљци тврди
да падниш негде, г'з ке сркшиш!
Не, ја не можа овде да седа
Не, ја не можа мразој да гледа.
Дајте ми криља ја да си метна
Фсело кај нас да прелетна
во наши села ја да си ида
да вида Ботун, а Велмеј да бида.
Таму зорана светит вдуша
Да седна на стол вдвор,
и трева да пуша.
Таму снегон е паганска клима
Ко шо кажвет на море,
ги фаќало плима.
Поле гледа , фрла поглед фпланина
шо да реча, освен божа убавина.
Таму на офцине со кавал,
одсрце ке им свира
Никој освен Џоко Танески, несмејт да речит
дек ја го копира.
Ај после ова, нек речит некој дек не сум Националист
