Општа тема за ЕУ, вести, анализи, промени...

[Pane-G]

Литванија одамна е влезено туку сега влезе во еврозоната што значи нема да користат домашната валута туку еврото.
Така разбрав нешто слично како гејција користат еврото.

Sent from my iPhone 5s using Tapatalk

 

[mordekaj]

Арно тоа шо сега ќе почне, туку дај кажите кога ќе заврше тоа распаѓањето.

 

[AntiSpamMaster]

Македонија е почната да се распаѓа уште од ко е прогласена независност and no one bats an eye.
ЕУ почнува да се распаѓа сега(иако се знаеше 10 години уназад дека ова ќе се деси)and everyone loses their minds.

 

[Xibalba]

туку дај кажите кога ќе заврше тоа распаѓањето.

31-ви Ноември оваа година, ако дочекаме.

Точно така ниската вредност на еврото е добродојдено за германската извозна индустрија но едно е ниска вредност а друго е нестабилна валута. Патем интересно е да се каже иако еврото такво какво што е и оди во прилог на германската индустрија која е многу силен глобален играч воопшто не е добродојдено кај обичниот граѓанин кој во време на силната марка имаше многу појака куповна моќ за разлика од денес. Од муабети со Германци повеќето обични граѓани веднаш би гласале за враќање на марката што всушност се манифестира преку силната подршка за АФД (alternative für Deutschland) кои изникнаа од никаде и единствено со политика базирана против ервото и проширувањето на ЕУ победија некој традиционални парии како ФДП.

Еврото не е нестабилна валута, само како и останатите солидни валути варираaт во опсег којшто не е изразито голем. Спореди со рубљата или турската лира и ќе сфатиш што е нестабилна валута.
Германиците ја сакаат марката заради куповната моќ што им ја даваше, ама таа куповна моќ им се одбиваше од глава кога е конкурентноста и извозот во прашање. Преценета валута води кон помала конкурентност и кон помал извоз, а тоа на крај води кон затворање работни места. Во економијата нема магично стапче, ако беше така Гујо до сега сто пати ќе направеше еден денар да биде едно евро и сите ќе бевме цареви.

 

[dzonyb]

31-ви Ноември оваа година, ако дочекаме.



Еврото не е нестабилна валута, само како и останатите солидни валути варираaт во опсег којшто не е изразито голем. Спореди со рубљата или турската лира и ќе сфатиш што е нестабилна валута.
Германиците ја сакаат марката заради куповната моќ што им ја даваше, ама таа куповна моќ им се одбиваше од глава кога е конкурентноста и извозот во прашање. Преценета валута води кон помала конкурентност и кон помал извоз, а тоа на крај води кон затворање работни места. Во економијата нема магично стапче, ако беше така Гујо до сега сто пати ќе направеше еден денар да биде едно евро и сите ќе бевме цареви.

За Германија тоа што го пишуваш апсолутно си во право сум го пишал и јас истото. Нестабилноста на Еврото според мене е можна ако некој држави како Јужните или Италија на пример ја напуштат евро зоната.

 

[MIKI1]

Колку и да ја држи Германија европската унија на купче очигледно е пукањето по сите шавови. Фактот дека во Германија како и во другите земји од ЕУ антиевропски настроените партии зимат се поголем замав е повеќе од јасен индикатор за горе кажаното. Незадоволството е огромно и кај високозадолжените земји кои најчесто вината ја гледат во големите играчи. Мое лично мислење е дека распаѓањето ќе почне со излегувањето на некој држави од Ерво Зоната а тоа ќе биде огромен удар за поголемите економии како Германија за која нестабилното Евро ќе биде опасен удар со оглед дека се работи за извозно ориентирана земја. Згора на се последните случувања со Русија не и одат во прилог на ранливата ЕУ економија а особено се погодени некој држави кои се спремни и при најмали нестабилности да го напуштат ембаргото кон Русија. Се на се Еворпа е концепт кој се базира исклучиво на интереси и економија ако овие две компоненти ослабнат тоа ќе значи и крај.
Why 2015 could be the year Europe starts to unravel
By Robin Oakley, Special to CNN
January 1, 2015 -- Updated 1209 GMT (2009 HKT)

The European Union is facing threats from far-right and Eurosceptic parties across the continent, Robin Oakley says

Editor's note: Robin Oakley was political editor and columnist for The Times newspaper in London from 1986 to 1992, the BBC's political editor from 1992 to 2000, and CNN's European Political Editor between 2000 and 2008. The opinions expressed in this commentary are solely his.

(CNN) -- Few European Union politicians will have raised a New Year glass in expectation of a brighter future. Many fear that 2015 could be the year in which both the euro and the European Union itself begin to unravel.

Once again the troubles will begin early in Greece, a country carelessly admitted to the euro before its finances were properly in shape, and which has twice had to be bailed out and bullied into efforts to get its economy onto a sound footing.

Once again the Greek economy is at the heart of a euro crisis. The failure of the Greek government led by Antonis Samaras to win a majority vote for its favored presidential candidate means that Greece faces a snap general election on January 25, news that saw the Greek stock market fall 5% in one day.

Polls suggest that the likely winner in the Greek general election will be Alexis Tsipras and his left-wing populist party, Syriza. The problem with that for the EU is that with more than a quarter of the Greek population unemployed, despite some signs of recovery in the economy, Syriza is winning wide support for its pledge to dump most of the pledges attached to its bailouts by the rest of Europe.

Tsipras wants to end the austerity program imposed largely at Germany's insistence, reverse cuts in the minimum wage and repudiate much of Greece's debts. Although Tsipras has toned down his previous rhetoric and says he wants Greece to remain in the euro, it is hard to see how it could if he wins and holds to his election promises.

Greece's departure would be the first major blow for the euro, and the wider EU. But Greece is not alone in having euroskeptic parties riding high in the opinion polls. Both Spain and Portugal have elections scheduled in 2015.

In Spain, Podemos, a party strongly opposed to austerity programs designed to keep the country within euro rules is currently heading the polls.

Portugal, facing the consequences of a 78 billion euro bailout ($97 billion) is racked by uncertainty following the arrest of government officials and leading politicians in both major parties over financial scandals.

While "eurocrats" in Brussels hope that the likely turmoil in Greece will lead voters in Spain and Portugal to play for safety, it could have the opposite effect, emboldening voters to swing behind populist parties without coherent financial programs.

In Italy too, three of the four biggest parties -- Forza Italia, the Northern League and comedian Beppe Grillo's Five Star Movement -- are making increasingly euroskeptic noises.

The biggest threat to Europe's future, though, comes from the general election in the United Kingdom, a country which has stayed outside the euro.

Political scientists acknowledge that the UK election, due in May, is the hardest to call in living memory. The euroskeptic United Kingdom Independence Party (UKIP) has proven both by victory in the 2014 European Parliament elections and by success in recent by-elections for the Westminster Parliament, that it can take votes from both major parties, the Conservatives and the Labour Party.

Participation in the coalition government has badly damaged the Liberal Democrats, the Conservatives' partners, and in the aftermath of the referendum on independence for Scotland, the Scottish National Party is polling at a level that suggests it could wrest at least 20 Westminster seats from Labour, which has always depended on a hefty contingent of MPs in Scottish seats to win national elections.

Neither major party looks capable of winning a UK election in its own right, but who the partners would be in any coalition formed to govern after May is totally uncertain. Already the administration likely to be formed then is being dubbed "The Government of Losers."

Should the Conservatives led by David Cameron again emerge as the largest single party and form part of another coalition government, he would have to implement his pledge to stage an "In or Out" referendum on continued UK membership of the EU, after he has sought to renegotiate the terms of that membership with other leaders in Brussels.

The danger for the EU is that in countering the appeal of UKIP, Cameron has been led into ever more vigorous vows to curb the numbers coming in, or to deny them welfare benefits if they do.

If Europe fails to agree a compromise on the principle of free movement across borders within the EU then the expectations Cameron has aroused will be disappointed and many Conservatives will be likely to join UKIP supporters in voting against Britain's continued membership of the EU if the referendum is staged in 2017.

That possibility poses a dilemma for other European leaders like Angela Merkel, who has long insisted that the principle of free movement is sacrosanct.

On January 1, 2015, EU leaders were able to celebrate one measure of progress: Lithuania became the last of the three Baltic states which entered the Union in 2004 to ditch its old currency, the litas, and to become a fully-fledged member of the euro club.

It may be the last thing those EU leaders have to celebrate for quite some while.
http://edition.cnn.com/2015/01/01/opinion/european-union-eu-future-robin-oakley/

dzonyb,


анализи, аналитичари и „аналитичари„ кои тврдат дека ЕУ-ропската фашизоидна творенива само што не се распаднала, имало, има и ќе има. ЕУ нема да се распадне, затоа што ЕУ е сторена за да постои а не за да не постои/се распадне. Многу е просто, не?...

Тековната „криза„ во ЕУ не е ЕУ производ, туку кризата е увезена од САД, увезена на буквално истиот начин ка кој беше створена „големата депресија„ во САД на преодот од 20-ти во 30-ти години од претходниот век и истата беше узвезена во тогашна сеуште неизлечена Европа, ради кој „увоз„, последично, се појавија Хитлер, Мусолини и Франко и ним слични „месии„. Буквално истото се слушува и денес: растот на популарноста од „десните„ партии не е раст ради нивната способност, туку е последица од кризата, каде „пучанството„ пак и пак бара нов „месија„, кој ќе ја извлече ЕУ од шитот во кој е западната.

Како и да е‘, ЕУ ќе продолжи да постоти, како што и капитализмот што продолжува да постои веќе 4 векови, кој, иако запаѓа во периодични кризи, не се (за)менува со друг општествен поредок, туку истиот тој капитализам, суштински непроменет, но преку формални реформи, наоѓа начин за натамошно постоење. Така ќе биде и со ЕУ, која ќе најде начин на вантрешно реформирање, кое ќе и‘ овозможи постоење а не распад, кој (распад) могумина радо би го виделе.

 

[Sungerot Bob]

Порано или подоцна ЕУ ќе се распадне. Се што вештачки функционира, прикрепено со лицемерие и мучки, на крајот ќе потоне во сопствените .

А и да се распадне и да не се распадне, многу ни е гајле, битниот фактор, па ќе му се секираме...

 

[Fringe]

Европа е вештачка творба на стаклени нозе и прашање на време е кога ќе се распадне.
Корист од неа највеќе имаат гејците.

 

[gjoko-mkd]

Денес долар/евро дојде на најниска вредност и моментно е 1.2002

Ова доаѓа најмногу поради Сириза и грција,но тиа самите по себе немаше да значат нешто доколку во меѓувреме немаше и други проблеми во унијата.

малку сум и среќен поради ова,малку и европејците да видат како е да си на мака,а не само да солат памет и да `повикуваат на дијалог`.Сега и тие нека го решат проблемот `низ дијалог`

 

[leandra]

Секогаш во овие дискусии заборавате денарот за што е врзан. И што посакувате. А не би требало нели

 

[fmi]

Само не разбрав,ако ЕУ ке се разпада, зашто една Литваниja одлучи да се приклучи ком jaдрото-еврозоната?! Дали тиja не са свестни,дека ке се разпаднела ЕУ или глумат?

 

[MIKI1]

Барем излегува и кажува вистина и сработено не е како оној лопов,пијаница и наркоман

Го гледам твојов потпис и све ми е јасно како д‘н...[DOUBLEPOST=1420287671][/DOUBLEPOST]

Само не разбрав,ако ЕУ ке се разпада, зашто една Литваниja одлучи да се приклучи ком jaдрото-еврозоната?! Дали тиja не са свестни,дека ке се разпаднела ЕУ или глумат?

Литванија е минијатурна држава, која не е фактор кој одлучува дали треба или не треба да влезе во ЕУ. За Литванија, како и за било која друга минијатура, која по население и територија е само еден просечен европски град, одлучуваат силните, пред се‘ САД преку НАТО, затоа што со припојувањето на Литванија или на било која друга земја која се граничи со руската федерација, значи приближување на НАТО до Русија, а тоа значи дека наредната војна не треба да се води на американска територија, туку на било која туѓа земја, само не во САД.

 

[dzonyb]

Литванија е минијатурна држава, која не е фактор кој одлучува дали треба или не треба да влезе во ЕУ. За Литванија, како и за било која друга минијатура, која по население и територија е само еден просечен европски град, одлучуваат силните, пред се‘ САД преку НАТО, затоа што со припојувањето на Литванија или на било која друга земја која се граничи со руската федерација, значи приближување на НАТО до Русија, а тоа значи дека наредната војна не треба да се води на американска територија, туку на било која туѓа земја, само не во САД.

Точно така токму поради истата причина ЕУ многу често ги има прегазено сопствените принципи и критериуми. Водена пред се од интересите на САД на чело со Германија која е потрчко на Америка Европа многу често ги запостави сопствените интереси, поради што најмногу страдаат помалите држави. Затоа со слабеењето на моќта на САД на глобално ниво автоматски слабее и Европа а тоа се гледа по последните кризи кои секогаш почнуваа во САД за веднаш потоа да се префрлат на Европа. Проблемот е во тоа што Германците не се од вчера и затоа префрлија огромен дел од производството во Кина и затоа скоро безболно ги поминаа кризите. Од друга страна повторно кризата најсилно ги удри оние помалите и оние кои не се толку добро глобално позиционирани. Мое мислење е дека другите држави полека ќе ги отворат очите и ќе ја разберат оваа двојна игра на Ангела Меркел. Впрочем и пумпањето на Грција со кредити од германска страна не е пораи љубов туку поради интереси да се зачува еврото и да опстане евроспската унија.

 

[MIKI1]

Точно така токму поради истата причина ЕУ многу често ги има прегазено сопствените принципи и критериуми. Водена пред се од интересите на САД на чело со Германија која е потрчко на Америка Европа многу често ги запостави сопствените интереси, поради што најмногу страдаат помалите држави. Затоа со слабеењето на моќта на САД на глобално ниво автоматски слабее и Европа а тоа се гледа по последните кризи кои секогаш почнуваа во САД за веднаш потоа да се префрлат на Европа. Проблемот е во тоа што Германците не се од вчера и затоа префрлија огромен дел од производството во Кина и затоа скоро безболно ги поминаа кризите. Од друга страна повторно кризата најсилно ги удри оние помалите и оние кои не се толку добро глобално позиционирани. Мое мислење е дека другите држави полека ќе ги отворат очите и ќе ја разберат оваа двојна игра на Ангела Меркел. Впрочем и пумпањето на Грција со кредити од германска страна не е пораи љубов туку поради интереси да се зачува еврото и да опстане евроспската унија.

Дека ЕУ е водена од САД, поточно, од најмрсниот капитал(изам) од САД, тоа е познато уште од 70-тите години од минатиот век. ЕУ е творевина која је апла копија на САД, каде суверени држави, „доброволно„ се откажуваат од (нај)голем дел од својот суверенитет и „доброволно„ стапуваат во наддржавна и наднационална заедница, како што е ЕУ, а притоа е појќе од јасно дека самите народи не мислат „исто„ што и нивните политички „елити„. Така, ЕУ е збирштина од све свашта и нема унисон став по многу прашања па не е чудно што истата таа ЕУ ги погазува своите критериуми.

Што се тиче Грција, појќе е од јасно дека сама Германија, која на елините им го подари првиот крал (Отон I), ќе плаќа дебело за да опстане она кое самата Германија го има ствоено: мислам на Грција. Не случајно грчките демонстранти излегуваа на улица кога Меркел беше во посета на Грција, што значи дека и грците веќе знаат кој ги створил како народ и како држава.

 

[Bratot]

Само не разбрав,ако ЕУ ке се разпада, зашто една Литваниja одлучи да се приклучи ком jaдрото-еврозоната?! Дали тиja не са свестни,дека ке се разпаднела ЕУ или глумат?

Литванија не одлучува дали треба или не треба, туку на тоа се обврзала согласно пристапувањето во ЕУ, која според договорот од Мастрихт бара од сите земји членки да се приклучат на заедничката европска валута.
Единствен исклучок од договорот се Британија и Данска кои се изборија за специјален третман како исклучок (прашање на влијание и корист).

Пристапувањето од друга страна не значи една одлука донесена преку ноќ, туку тоа е неколку годишен процес на реформи и стандарди кои мора да се исполнат со цел пристапувањето да биде одобрено од Централната Европска Банка.
Со оглед на фактот дека нејзините соседи Летонија и Естонија веќе се во Еврозоната, беше за очекување нивната понатамошна интеграција чија примарна цел е продлабочување на врските со ЕУ како превентива на руското евентуално превземање кога-тогаш.
Друга работа е што литванската валута одамна е фиксирана за Еврото, така да не станува збор за реално губење на некаква флексибилност која досега ја имала.

Единствен начин една земја на ЕУ да не пристапи на еврозоната е да симулираат неисполнување на техничките услови со цел да го одложуваат пристапувањето, како Полска и Шведска затоа што се свесни за придобивките од поседувањето сопствена валута.

Бидејќи економскиот стандард во самата ЕУ драстично варира, на пр. споредба на Германија со Романија, од перспектива на далеку посиромашните земји како вашата пристапувањето кон Еврозоната и понатаму означува голем “напредок“.

Ако реално треба да се оценува моменталната економска состојба на ЕУ како целина, нема многу простор за оптимизам, погледни ја невработеноста во периферните членки на унијата, задолжувањето кое расте и внатрешните несогласувања на пр. во врска со најзначајните енергетски политики - јужниот поток и сл.
Доколку погледнеме на растечкиот евроскептицизам во Унгарија, Чешка, Словачка, Германија, Франција или Грција, треба да сигнализира многу поголема загриженост, отколку пост-комунистичко проектирање на западно европскиот сон.[DOUBLEPOST=1420294286][/DOUBLEPOST]

Дека ЕУ е водена од САД, поточно, од најмрсниот капитал(изам) од САД, тоа е познато уште од 70-тите години од минатиот век. ЕУ е творевина која је апла копија на САД, каде суверени држави, „доброволно„ се откажуваат од (нај)голем дел од својот суверенитет и „доброволно„ стапуваат во наддржавна и наднационална заедница, како што е ЕУ, а притоа е појќе од јасно дека самите народи не мислат „исто„ што и нивните политички „елити„. Така, ЕУ е збирштина од све свашта и нема унисон став по многу прашања па не е чудно што истата таа ЕУ ги погазува своите критериуми.
Што се тиче Грција, појќе е од јасно дека сама Германија, која на елините им го подари првиот крал (Отон I), ќе плаќа дебело за да опстане она кое самата Германија го има ствоено: мислам на Грција. Не случајно грчките демонстранти излегуваа на улица кога Меркел беше во посета на Грција, што значи дека и грците веќе знаат кој ги створил како народ и како држава.

Делумно точно, потребата од една ЕУ била многу поголема после војните кои ја уништиле цела Европа, со цел повторно воскресување.
Денеска потреба од ЕУ реално постои во земјите кои и понатаму имаат видливи недостатоци од поранешните источно-политички блокови. Нивното интегрирање беше вистинска терапија за тие земји.
Затоа и влезот во Унијата за земјите од Балканот после Југословенскиот конфликт, после Косово и пред било што повторно да се случи е од најголем приоритет.
Меѓутоа, никој не го поставуваше ова меѓу приоритетите кога СФРЈ просперираше и напротив, се инсистираше на таа политичко-економска независност и слобода.

Нам како Македонци не ни одговара распад на ЕУ, бидејќи тоа ќе ги ополномошти силите кои денес заговараат поделба на граници и етнички раскусурувања. Потребно е постоењето на ЕУ како наша цел, насока во која мораме да се придвижуваме.

Моментално политиката на ЕУ кон Македонија не е праведна, но тоа не значи дека проблемот ќе се реши со распад на ЕУ, тој само ќе се влоши.
Затоа имаме тешка улога да бидеме една од земјите иницијатори на промени во ЕУ, за враќање кон старите принципи за еднаквост и почитување на разликите, со кои унијата вообичаено сака да се карактеризира. Мора да создаваме внатрешни сојузници во ЕУ и постојано да притискаме за нашето интегрирање, како придобивка за ЕУ и потврда за нејзините вредности.

Од друга страна, доколку се случи некаков “распад“, тоа според мене ќе биде само внатрешно преструктуирање на Унијата, можеби во поинаква форма од денес или создавање на нова унија на нејзино место. Веќе постојат чинам такви неофицијални предлози.