Јас сум пиел ептен, мислам ич не е за фалење ама брат сум локал, ма не ми е битно вкус кој вкус јеботе,вино- кисело, пиво- горчи, ракија... све од лошо полошо, него за ефектот после, е затоа сум пиел, ама видов една ствар (од стварноста) дека пијам без усул, мислам, ич за две чаши не почињам боље боза али вода ќе се напијам ако е за две чаши, значи не пијам ко некои нон стоп али никад флека, него не пијам кога не пијам а кога пијам пијам до нирвана (читај бесвест ) и сеа видов не ја бива, а со тек на време и више не ми праи мерак пиењето пошто после трезнење треба, башка све ќе ти испомеша, јас викам, ми ги распламтува спомените, и батали си викам али пак, некад пијам од досада, од досада се пие, нели Буковски рекол ,,Кога ништо не се случува, пиеш за да нешто се случува,,.Оригиналот му е,, Кога ќе се случи нешто убаво - пиеш за да прославиш, кога ќе се случи нешто лошо - пиеш за да заборавиш, а кога ништо не се случува пиеш за да нешто се случува!,,