Мене ми се свиѓаше моментот кога Милена му кажуваше на Виктор зошто го сака, му рече дека има нешто скршено и кај него, како и кај неа. Тоа беше интересно. Иако, доколку навистина го сакаше, немаше да биде во врска со Владо или со било кој друг. Тука може да се надоврзаме на тоа што го зборуваше Вера дека никогаш не престанала да го сака сопругот иако ја варал, тоа исто така беа доста јаки моменти. Милена е нетрпелива во љубовта, и можеби затоа (можеби, претпоставувам само) нема да бидат вистински заедно со Виктор. Истото се покажа и во нејзината релација со Владо, на кого требаше да му покаже љубов и разбирање, а таа само го проценуваше. На Владо му требаше некој/а кој ќе му влее повеќе сигурност, за жал тој моделот на жена си го избрал според моделот на неговиот татко, строг и непопуслив, нормално, за да го држи на права линија, понастрана од неговите вистински желби поврзани со самосталност и слобода (од било каков аспект, и (хомо)сексуален). Добар беше заклучокот на Вера дека жената на Виктор, со самото тоа што станала независна, престанала да биде интересна за Виктор, кој сакал жената да се потпира на него, и дека баш оттаму потекнува и неговата заинтересираност за Милена, сега Милена зависи од него и го гледа како бог. Виктор е на средината меѓу позицијата да биде "главниот" во врската, или да биде еднаков со партнерката. Мора да одлучи дали сака однос во кој ќе се грижи за партнерката, или ќе се грижат заедно за нешто трето (на пример, децата, кои претходно биле воглавно чувани од жена му). Секој маж наоѓа извесна привлечност во тоа да биде потребен, и сега Виктор не може да се снајде со таа улога на кој му е потребен и на кој сака да му биде тоа, веќе ни самиот не се пронаоѓа во таа улога да биде потребен, затоа не може ни во својата професија да се пронајде веќе, гледа дека не може да допре до пациентите. Му треба некаква промена во животот, и токму тој меур за кој ја обвинуваше Вера дека се наоѓа, всушност тој се наоѓа во таков, меур на средовечна возраст кога одеднаш се запрашува дали е добар сопруг, добар родител, задоволен од работата итн. Дали таа промена ќе ја пронајде во Милена или во изменет живот со жена му, тек и самиот ќе дознае, па и ние со него.
Во случајот со Зана и Гент, пак постапките на возрасните се афектирани од нивните комплекси од детството, поврзано со дебелината кај Зана и желбата за еманципација. Така да, реално е дека како возрасни сме често жртви на нашите проблеми од детството и низ животот, често се и некои "небитни" ситуации од младоста кои понатака ни оформуваат животни одлуки и ставови. Веројатно тоа е и поентата на терапијата, човек да се извлече од околностите во кои живее(л), да почне пообјективно да го гледа своето минато и сегашност.
