На светските универзитети за вакви совети постојат академски советници (academic advisors), ама за жал такви се`уште нема во МК. Ќе си дозволам да се ставам во улога на некаков академски советник.
Кој факултет да се избере? Секој факултет кој ве интересира е одличен потенцијален кандидат. Прво, направете информиран избор. Прочитајте колку што можете повеќе за тој факултет, информирајте се за насоките, студиските планови и потенцијалот за вработување. Дознајте колку се заработува со таа факултетска диплома не само во МК туку и надвор.
Второ, проценете си ги сопствените очекувања и приоритети. Ако имате големи финансиски апетити не избирајте слабо платена професија. Ако успехот за вас се парите, статусот и материјалните ствари (што е океј), тешко да ќе остварите нешто од тоа со факултетска диплома од хуманитарните науки или уметности. Од друга страна, ако можете да живеете со релативно помалку пари, и ако некои други работи ви се поважни, тогаш вашиот избор би можеле да бидат и хуманитарните науки или некоја уметност.
Идеално е да се одбере факултет кој ќе го (за)сакате. Тоа не се случува секогаш. Не се грижете ако немате се`уште јасна престава за идната професија. Сосема е нормално човек да се премисли во изборот на факултетот или професијата.
Сакам да направам една генерална разлика меѓу професии и позиви. Професионалец е секој кој експертски и рутинирано си ја врши професијата.
Позивите се поинакви од професиите. Покрај професионалноста, позивите од вас бараат и етички стандарди кои самите пред себе треба да си ги поставите и да ги следите. Да бидете добар едукатор, лекар, психолог, научник или свештеник е позив, вокација. Мора да си го сакате позивот и луѓето на кои ќе им помагате. Тука нема фолирање. Ако овие ги работите само за пари многу е веројатно дека ќе бидете несреќни и нема да ве ценат. А тоа е жива фрустрација. Се разбира ова не значи дека професиите кои се работат повеќе рутински, се помалку вредни. Вредноста, сепак, вие ќе си ја најдете во вашата идна професија.