Во суштина политиката е таа.Ама проблемот кој не го приметуваат многу а на кој јас пробувам да укажам на моменти по темиве,е оној потценувачки однос кон тој свет.Значи грото од војниците кои одат таму,одат со чуство на гадење,чувство на расна супериорност,демек нашиот 21 век и нивниот 15,пола од нив се дојдени да се ,,одмаздат,, за 9/11 или слични Рамбо комплекси и сето тоа доведува до делуваање таму без почит,убивање без претпазливост(кај нив популарно наречено колатерална штета) и нормално кој нема да му се згади.Се сеќавам на еден случај едно Хиспано идиотче во Американската војска за време на НАТО нападот на СРЈ дојде и носеше камера.И си снима човекот кога поминуваа нашиве војници работејќи се нашалија и идиотот пази со сет памет му вика на колегава негов на англиски види колку се среќни сигурно гледаат камера за прв пат!!!!!!!!!!Ми идеше да му врзам една со лопатата што ми беше в рака и да го превртам.А камоли да ми звечка со оружје пред нос.
И што добивме на крај?Стоиљадна сојузничка војска со најмодерното оружје што може да се замисли тапка во место т.е губи од заостанато општество од 15 век.Толку од технолошката ера и цивилизациска надмоќност.И колку повеќе ќе испратиме толку повеќе ќе станат појаки.
Тоа се болестите на современиот свет, надоврзување на другиот твој коментар,нешто кое го посочувам од секогаш.
Не може да се поставуваш во доминантна и според тебе најисправна позиција и да диктираш како другите треба да си ги решаваат сопствените односи.
Не ми се допаѓа тоа, а и на многу други не им се допаѓа, па имаме некоја шанса за разнебитување на наметнатите вредности.
Не сакам некој да ми кажува што е добро а што лошо кога инстинктивно го знам истото. Не сакам некој да ми ја ебе културата и традицијата, се разбира дека ќе превземам и те како мерки за зачувување на истата. Таа е нешто мое, нераскинлив дел од моето битие.
Ако некој сака да се заебава со истото, ќе остане заебан, бидејќи јас и сите околу мене ќе се спротиставиме.
Колку ќе успееме е знак прашање, но барем ќе знам дека сум се борел.
Подобро е да се бориш и не успееш, од да прифатиш ко телетабис се кое ти се сервира, со етикета задолжително и најдобро.
Затоа и го разбирам народот во Авганистан и Ирак и сите оние места каде империјалистичката политика се обидува да згази се пред себе.
Тоа не значи дека ги оправдувам, но се ставам себе си во слична ситуација, ситуација во која ќе треба да прифатам педери, педофилија, парис хилтон, цеца, азис и останати гадости.
Не сакам и нема да го прифатам тоа, по цена да ме сметаат и за затуцан и за што се не.
Јас си ја сакам мојата земја, ја почитувам традицијата, сакам како е така и да остане.
