Постот е само за крајот на 2007/08 и сезона 2008/09
Кога веќе сме кај оваа случка. Никогаш не откривам многу детали од инциденти, ама од овој поминаа 100 години, така што може ќе научат нови генерации од нашите грешки
Во кратки црти:
-Комити гостуваа во Кичево со 2 автобуси, па цело обезбедување беше околу нив. Мала група од околу 40 Комити отидовме со редовниот воз за Кичево во 6 сабајле. Меѓу нив и 6 души од форумов. Некои наши членови се пофалија на ФБ дека ќе одиме со воз, па на железничка не чекаа џандари и во возот влегоа тројца од нив.
-Патувавме 4 саати, возот беше константно запиран со кревање на кочницата. Одма штом се симнавме започнаа инцидентите. Бевме на возраст меѓу 15 и 23 години, а најмладиве се зграбија со полиција одма. Од нигде никаде едниот му лупна камен во глава на еден џандар, веднаш штом се појавија кичевските џандари.
-Групата се раздели на неколку помали групи, а нашата цело сабајле го помина на Калето. После се споивме во кафана. Го испивме цело пиво, конобарот докупуваше од локалните продавниво. Се пееја патриотски песни, македонците од Кичево не снима и ракоплескаа. Од помаливе избегаа без да платат, па воџите ги вратија за уши.
-Пред стадион ги видовме Ѓаоли на кејот. Група од 10 души тргнавме накај нив за да испиеме некое пиво, овие беа деца, собраа знамето и избегаа. На стадион 500 степени. Се испрживме на сонце. Вардар изгуби 1-0.
-Екипа воз не извадија порано за да го фатиме возот и тука почнаа заебанциите. Беше Рамазан бајрам и Кичево беше преполно со гастербајтери. Едно 10 џандари не придружуваа и викаат сега не пејте, влагаме во индијанско маало. Се наоѓаме сред кафичи со албанци, преполни и одма се почнува со И КОЈ НЕ СКОКА...
Они се усраа, никаква реакција, иако имаше 100тина помлади мажи.
Ама се усраа и џандарите и едно дете го лупнаа од дрво за да го уапсат. Мешаницата и провокациите продолжија цел пат до железничката. Таму еден Албанец извади пиштол и почна да го брка еден наш член. Па полицијата се растрча, буквално беше брканица по шини. Се смирија на крај сите, си подадоа рака.
-Цело време знаевме дека ќе не нападнат Шверцери на станицата во Скопје север. Ама дента се случија толку пиздарии што бевме преуморни и пола воз заспа за назад. Во Сарај видовме дека не чека група да не нападне, ама на станицата имаше војска и не не нападнаа. Ние фрлавме со камења по нив, бидејќи имавме собрано од претходно. И наредната станица затишје пред бура. Црна темница, ние во осветлена просторија со што противникот има голема предност. Они може да не видат од надвор, ние не ги гледаме од облесокот.
Вагонот беше како автобус, отворен цел, без завеси, без ништо. Во првите два вагона имаше обично патници, во нашиот бевме само ние, 40тина Комити.
Застанува возот на станица. Седам со главата извадена низ прозор, ама назачки. И само слушаме бап, бап и сите на земја. Маица преку глава, фрштат камења од сите страни.
Значи не беше фрлање камчиња на воз во движење, туку каменување од едно метро, на застанат вагон од двете страни. Се фрлија може 100 камења.
@millwall може да каже како било од нивна гледна точка пошто и он учествувал во нападот. Според него биле 30тина луѓе
Излеговме штом завеши каменувањето и немаше живо пиле. Може и тука негде биле, ама видното поле беше едвај на 2 метри во темницата. Избегале кога виделе дека од првиот вагон искача еден џандар. На станицата имаше двајца џандари, на едниот му ја имаа дупнато главата. Луѓето на железничка биле нивни членови и они им дојавувале каде сме. Нападот се случи околу 11 вечерта.
-На местото останавме уште скоро два саати. Во текот на целото време немаше повеќе од 5 џандари и можевме слободно да бидеме нападнати. Од време на време долетуваа камења, а кога видовме движење во темницата, се пуштивме да ги бркаме, ама избегаа. Со тек на време, голем дел од членовите си отидоа самостојно (ги земаа), па во возот останавме само 10тина луѓе. Кога продолжи со движење, пак долетаа неколку камења.
Aftermath, имаше тројца со исеченици од распрскано стакло. Една недела вадев срчи од маицата.
Шверцери имаа шанси да направат најдобар напад со масовен инцидент, ама се решија само да фрлаат камења и да избегаат.