Македонските медиуми во полн ек известуваат за натпреварот Црвена Ѕвезда - Олимпијакос и за тоа како километриве не биле проблем за "македонските" Делије, но вистинското прашање е каде одат тие.
Ова што ќе биде напишано не важи за луѓето што имаат српска национална свест а живеат во Македонија, туку за оние кои се декларираат за поголеми Македонци и од нас македонските ултраси.
Најчестиот одговор кој може да го чуете од овие напатени души е следниов, тие имаат приватно право за кој да навиваат, Србите се наши православни браќа (иако никогаш не ни ја признаваат црквата и со самото тоа за нив сме еретици а не православни) како тие никогаш не би кажале лошо за Македонците ако ние не сме го признале Косово (Косово не беше ни држава кога тие вадеа пароли дека Република Македонија е стара Србија, а Македонија е единствена и грчка) ред други изговори кои ни се познати и бедни.
Дали веењето на знамето на Златна Зора како поддршка во нивната борба против Македонците во Егејот од страна на Делије не им е доволна причина да се запрашат што барат на таа трибина ?
Со самото пречекорување на Север и пеењето за Црвена Ѕвезда тие стануваат дел од една идеологија на величење на тоа дека Македонија е грчка, дека територијава на која ние живееме не е Македонија туку Стара Србија, ги поддржуваат сите негаторски политики кон сопствениот народ.
Навивањето за еден клуб, посебно како навивач/ултрас, е идентитет, а навивањето за странски клубови поготово за оние од нашето соседство, значи негирање на сопствениот идентитет и борба против македонштината.
Како што се нагласиле многумина пред нас, а и ќе нагласат многу по нас, навивањето за клубови како Црвена Ѕвезда и Партизан како Делија или Гробар, не е љубов, туку психичка болест, против која ние постојано ќе се бориме за да ја искорениме, за доброто и на самата наша тифо сцена, но и за државата.
by:Ултра кафана
www.gol.mk
