Не знам зошто некои се незадоволни од играта, јас ваква цврста Македонија немав гледано многу одамна. Па не ме заебавајте, против ебени Автстрија и Украина на европско изгледавме 100 пати помлитаво, губевме дуели, ни ствараа шанси како ненормални, а ова сношти не им дадовме да мрднат на италјаните.
Алиоски
блокот што го направи на Берарди беше рамно на гол, всушност исто како гол, бидејќи ако примавме тогаш, немаше назад.
Трајковски за мене отсекогаш бил играчиште во репрезентацијата, многу подобар и многу покорисен од Несторовски што се форсираше, а кој никогаш во животот не би дал ваков гол. Онака, апсолутно никогаш.
Боби Милевски има наклон до земја за водењето на момците, едноставно си гази човекот
.
Факт е дека против Португалија ќе биде потешко, искрено они се барем 5 пати полош мечап за Македонија во споредба со Италија. Мене не ме плашат ниту Феликс, ниту Бруно Фернандеш или не ти знам таму кој, туку најмногу ме плаши она кучето Роналдо и неговата болна желба да игра и да победува. Малку простор да му дадат ќе ни збрца некој ненормален гол или ќе скокне со главата 10 метри и ќе ја закова или не дај боже некој несакајќи пенал ќе направиме, па ќе го гледам таму како скока после дадениот гол со онаа селската прослава.
Нејсе, на крајот од денот најважното е тоа што испишавме историја. Им нанесовме прв пораз у историја на домашен терен, ги попаривме онака јако, ги здрвивме комплетно на оние кои после освоеното првенство играат како да не постои ништо друго на светот. А најјако чувство е тоа што беше 100% заслужено.
Па, ако сношти ни помогна Господ согласно кажаното од Бранко, да се понадеваме дека и во вторник истото ќе ни се случи, па во рок од 2 години да ја смениме фудбалската историја на оваа и онака напатена држава.