Не ми е јасно зошто толку многу критики за Самарџиски, кога се гледа дека човекот се труди во рамките на своите можности. Него му треба топка на 1-2 метри од кошот, каде што може нешто да направи. Според статистиката, со него во игра, со Црна Гора сме имале +8 поени, а вчера +3. Никој не би требало да очекува од него 20+ поени, едноставно не е таков играч.
За Антиќ, како играч и капитен, веќе излишно е било што да се каже. Човекот или не е во форма или нејќе да се труди или е комбинација од двете. Споро движење, ќе тргне кон кош па додава лошо, шутот му е „мртва рака“. Плус константен притисок кон соиграчите (Самарџиски) наместо да се постави како прав капитен. Дополнително рекордот продолжува, 6/40 (15%) шут за тројка, 3/10 на првенствово.
Гечевски, со сета почит, не требаше да се врати во репрезентација. Едвај се движи, не може да скока, многу лоша одбрана, а во напад единствено некој шут ако погоди и толку. Греота е да се гледа.
Чековски исто, шутот не му оди, отиде еднаш под кош и доби блокада, единствено нешто во одбрана ако направи и толку. Дополнително и се повреди и сега ротација на високи играчи ни е сведена на 3-ца.
Било кој од другите наши високи кошаркари, кои отпаднаа од репрезентација, повеќе ќе направеше и повеќе ќе се трудеше, ем за тимот и ем за себе ако може да се продадат надвор. Во тоа сум убеден.
Литванците, како и сите други, знаат дека мотор на екипата е МекКејлеб дополнет со браќата Стојановски, и нормално ги затворија. Илиевски во второто полувреме се дигна некако, така требаше и треба да игра, не само 2-3 шута за тројка и некоја асистенција по натпревар. Треба да се поагресивен како вчера.
Да играше подобро Клеиза и шутот за 3 да им тргнеше, немаше ни блиску да бидеме. Вака имавме каква таква шанса, но не испадна и тоа е тоа.
Жално е што не им се даде прилика на греачите на клупа, пред се на Брчков и Костоски, да пробат нешто да направат и да им дадат повеќе минути одмор на другиве.