Работата е што неколку денови се чувствувам "ко да ќе се разболам". Психата почна да ме убива кога дознав дека пред да настане хасов, сум седел во кафич со еден што се вратил од Милано, кога таму веќе беше лоша состојба. Од тогаш, помина повеќе време отколку што трае инкубација и никој од друштвото немаше никакви симптоми. Сепак, доволно за да губам впздух при дишење
На работа константно се разговараше на тие теми, само корона, корона, корона. Откако не пуштија да работиме од дома преку еден ден, малку се опуштив. Ама, изгледа премногу, затоа што викендов работевме во двор, а јас најчесто бев во кратки. Се пуштив и еднаш со точак низ населба, се напрегав со возење по угорници.
Сепак, ме плаши тоа што работата ми е во строг Центар каде што се движат туристи. До претходната недела, одев со автобус на работа (од понеделник пешки), сум јадел и пазарел од места во ГТЦ, иако константно сум користел антисептици. На работа сме биле само по двајца во канцеларија последнава недела и сите се придржувале максимално до мерките. Никој нема никакви симптоми.
Во секој случај, не е дека не сум бил изложен на опасности, од каде да знам дали во продавница имало некој заразен...
Во последниве 15 дена, сум имал контакт едвај со 10тина души и тоа најблиските. Никој нема никакви симптоми, освен што татко ми буфта од пушење две кутии цигари на ден