ШРИ ШРИМАД
Човечки е да се греши
Несовршенството на условената душа е тоа што е сигурно во илузија.Сите имаме вречаток дека сме оваа тело,но не сме.Телото да се смета како јаство е илузија или маја.
Третото несовршенство на условените души е нивната склоност кон измама...имаме слушнато како трговец вели-Бидејќи си ми приател нема да заработам на твоја сметка-
но ние знаеме дека ќе заработи барем 50 одсто.
Четвртото несовршенство е тоа што нашите сетила не се совршени,нашиот вид е ограничен што не можеме да видиме ниту многу далеку,ниту многу блиску.Со овие несовршени,ограничени сетила неможеме да го сватиме бесконечното.Заклучок е дека во Ведскиот процес не се препорачува да се обидуваме да ја сознаеме Апсолутната вистина со помош на нашите сегашни сетила,кои се условени на многу начини.
Човечкиот род не е наменет за сетилно уживање,туку за сваќање на вселената и нашиот сопствен индентитет.Од Ведските списи се дознава дека материалниот свет
е само делумна манифестација на целокупната Божја креација,а повеќето е духовниот свет.Над оваа материална природа се наоѓа повисоката духовна природа.
Духот е вечен,а не материјата.
Материјалните сетила се споредуваат со со змии:ако им се препуштиме на материјалната среќа,го убиваме нашиот духовен индентитет,човекот треба да се стреми кон пронаоѓање на вистинскиот извор на сеќат,но за да го пронајдеме тој извор ни треба
знаење за тоа што е среќа.Положбата на живото суштество во илузија,кој во потрага по
вечната среќа се обидувада исцеди среќа од овој материјален свет,кој не само полн со неволи и несреќи туку и привремен и треперлив.
Треба да се замислиме зошто сме заробени во матриксот,тој е дел од нас,ние самите правиме креација на истиот,вистинскиот свет и неможеме да го видиме од ѕидот кој го градиме околу нас,некој свесно,некој несвесно копирајќи ги другите,духовното око ни е затворено,некој успева да го согледа оној вистински свет во кој припаѓа,но да не кажам тоа е реткост,и кога ќе успее да согледа од друг агол настанува една голема болка дека досега живеел во илузија,материјалниот свет е огромна илузија затварајќи ги портите на онаа вистинското во нас,се додека не го пронајдеме тоа во нас ќе живееме во матрикс кој успешно манипулира со те*е,со мене,но се трудам да сватам во кој свет всушност припаѓам,дали онаа што ми го наметнуваат е тоа вистинското или треба длабоку да навлезам во самата душа ослушнувајќи го нејзиниот затаен глас,глас кој одамна сме го занемариле.
Zlatorist-овој текст сакав да ти го пуштам по пораката,но те гледам тука на темата и затоа овдека го пуштив-па сега ти види, од каде се некои работи-сепак сме Деца на светлината-но дали тоа е Севишен или нешто друго...јас само се ослушнувам себе си,разговор со мојата потсвест која многу повеќе знае од самата јас...а во таа тишина може да се слушнат,видат многу работи кои за човечка ограничена свест
е невозможно.
Планетата земја е создадена како експеримент на слободна желба или волја,ние живееме на планета на слободна волја.Милион години на планетата постоела само позитивна енергија,не постоело ништо негативно за да ја поремети рамнотежата на овој прекрасен дело на слободна волја.Но,тогаш на негативното му било дозволено да влезе во подрачје на планетата како би постоела вистинска ситуација на слободна волја.Тоа се Деца на светлината,почнале невољи.
Кога го напуштиле своето постојано место,овие духови пионири ја одржавале комуникацијата со своите поранешно постоење,средство кое може да се нарече ментална телепатија.Тоа била витална врска со поранешно постоење која им овозможувала да примаат совети за проблемите,бригите кои ги имале.Тоа било слично како радио станици или ментален телевизор.Оваа комункациска врска била од витално значење за оние кои се наоѓале на оваа духовена положба во зафрлениот духовно место на Универзумот.
Суштината на доаѓање на планетата Земја е во својство на чувари е да душа се научи да го сакаат Господ и покрај сите тешкотии,да не ја напуштат вербата во својот родител кој го создал,секој од нив во оквирот на учење се става на клучниот испит-нешто како школо.До тој момент,светлосните битија на планетата живееле во
хармонија,се помагале едни со други.Нивните умови биле поврзани и со Господ.
Тогаш настанал проблем,кога светлосните битиа почнале да се мешат со простота на пониска материјален свет.Во некои свети книги тоа се нарекува искушение.Светлосните битија постепено ги занемарувале гласовите кои ги слушале се додека не се прекинала таа врска,станале глуви и не можеле повеќе да го слушаат тој глас.
Е,сега некој тоа го толкува на тој начин,некој не верува,секој има право својот пат да го бираат самите,сите ние имаме свое право,и сите сме во право и оној кој не верува,и оној кој верува.
Треба да се воспостави мир за да се ослушне тој глас,затоа се и медитацја со која на еден начин се успоставува врска со самото јас кое ни открива многу работи.
Ништо не е чудно дека живееме во матрикс,а да се ослободиме од тој илузионен свет прво треба да се ослушнеме се*еси,душата е желна да ја разбудиме,а кога ќе се разбудиме светот ќе го гледаме поинаку,и ние сме деца на светлината,само треба да пуштиме светлост во нашата душа...доста долго живеевме во темнина,време е за светлост,да го победиме тој илузионерски свет во кој сме многу одамна.
