Мал rant прво за сите кењатори, паметњаковичи и тие во заблуда кај темава, знаете добро кои сте, ќе се пронајдете.
Ако не можете да прифатите дека детето може да ви испадне поинаку од она што сте очекувале, ич не сте требале да правите деца. Ова е и најдобронамерен совет до сите тие што планираат да бидат идни родители а го имаат истиот став. Едноставно не правете деца. Решен проблем. Бидејќи ја имате утнато дефиницијата и суштината на родителството.
За разлика од популарната филозофија која се негува на овие простори, од страна на конзервативно (повеќе закоравено) и традиционално (читај стагнационо) ориентирани семејства, носиш на свет единка која се однесува индивидуално. Мотото - "јас те донесов на свет, јас и ќе те отстранам" е една од најумоболните ментални склопови што постојат денес. Општо гледано. Рамо до рамо со психопатизам. Таму лежи умоболноста, не кај некој што е геј.
Постапката - јавно откажување во весник и бркање од одма не е многу подобра. Прашање е и колку е похумана. Поголемо прашање е како некој таков може да се нарече родител, и да се смета за таков секое сабајле кога се буди. Остај што многу луѓе што ги знаете или сте блиски ќе треба да им се објаснувате зошто детето/едно од децата не е веќе со вас заедно, па ќе треба да им ја кажете "срамотната" вистина (која повеќе е срам за вас во однос на постапката) или да измислувате филувани лаги, кои може лесно да се сништат со тоа што ќе го контактираат син ви.
Децата, колку и да мислите поинаку, не се ваша лична инвестиција, како приватен бизнис, па ако не оди нешто како што треба, тури му пепел. Има многу работи кои можат да бидат гледани од ваша страна како да се тргнати наопаку. Хомосексуалноста е само една од десетици илјади потенцијални "проблеми" едно семејство денес се соочува. За сите нив резортот ќе ви е - Ќе го откажам, избркам, тепам, убијам?
Хомосексуалноста е само една карактеристика плус кој некој ја има заедно со катањон други. Не мора со сила по секоја цена да мора да го прифатите таков каков што е, но тоа што не го прифаќате е само една работа, и не е во никој случај вредна за такви подвизи. Има поглавја други карактеристики и доблести кои вашето дете може да ги покаже, и можете да останете горди родители на нив и сепак да бидете семејство.
Ова особено го мислам за идните татковци. Пошто повеќе или помалку дури и женската кењаторска популација овде ќе омекне за истово прашање кога ќе има деца, особено ако ваква ситуација им се случи и ним. Што ќе правите? Развод? Ќе ја избркате и жена ви? Што ако имате повеќе деца и тие застанат на страната на жена ви, брат/сестра им што е геј? И нив као партали ќе ги исфрлите надвор? Ако тоа ви е резонирањето, заслужувате стерилизација, ништо помалце. Не се за вас ни брак, ни деца, ни семејство, ништо.
И советиве ќути си и работи што работиш скришум, ала, води двоен живот - тие што ги дадовте во газ да си ги напикате. Од тие двојни животи страдаат и ЛГБТИ популацијата, а страдаат и голем број стрејт мажи и жени кои немаат поим дека се инволвирани со некој кој е геј/лезбејка. Нормално дека не мора да рекламира на чело дали е геј или не, ама нема зошто да се преправа пред друштвото и да одржува илузии или избегава одредени прашања, особено па дома, каде тие традиционално врнат ко дожд и дршат притисок се повеќе и повеќе, колку повозрасна станува индивидуата. Детево можеби прашува и отвори тема затоа што можно е тие незгодни теми веќе почнале да му се поставуваат, и/или неговите го испитуваат за брачни води.
За тие во заблуда - дека ако детево ви излезе со геј бомба, дека нешто не е во ред со вас или брачниот партнер - тоа можете само да си го припишете на неедуцираност. Не само формално образование, него и општо. Акутна неинформираност. Ништо не е со вашите јајце-клетки/сперматозоиди, ништо не е со постапките и околностите на бременоста, ништо не е со вашите гени. Gay just happens. Рандомно. Ако не беше рандом ќе варираше строго бројката на хомосексуалност глобално. Процентот од населението е отприлика ист.
И доста со тоа млад си - не брзај со себе-прифаќање. Човекот кажа дека не сака за тоа да дискутира, дека друго му е прашањето. Плус кажа дека од 11 години знае за себе а сега има 18. 7 години не е малку за "фаза" да пројде. До кога да се преиспитува? Кога ќе фати 25? 30? 40 години можеби? Прост народ навистина.
Мој совет до вас е - Информирајте се повеќе за вакви работи, стапете во контакт со родители кои имаат ЛГБТИ дете и како рационално они се справиле со ситуацијата. Има линк подоле. Ова е добар чекор без разлика дали вашето дете ќе испадне дека е геј или не. Подобро пред време да бидете информирани и изложени на туѓи искуства за истата проблематика, отколку кога веќе ќе се случи ситуацијата. Тогаш нема да ви биде приоритетна мисла - дај да видам други родители како прошле со оваа ситуација. Тогаш работат емоции највеќе.
И имањето пријател хомосексуалец (или повеќе), може чуда да направи со вашите ставови, особено после реализацијата дека не се работи за бабарога или нешто страшно ко што гледате на ТВ. Од лично искуство зборам, луѓе кои претходно имале само идеја за истото, откако запознале некој таков и поминале во пријателство работите стануваат помалку страшни, дури и да дојде со таква ситуација. Работата тука е, за повеќето од вас, хомосексуалците се како еднорози, гледаш слики и појави виртуелно за кои се тврди дека се тоа што се, слушаш други луѓе како виделе еднорог некогаш и некаде, кога патувале во странство, ама самите немате искуство. Коренот на проблемот е што повеќето не ни сакате некој кој е геј во ваша близина. Удобно во е во хејтерската постела, и да се храните со митови, легенди, да ширите неинформирани ставови и спроведувате непродуктивни постапки.
Oкккејј фaлa ви нa сите и нa вaшите мислењa и пoзитивни и негaтивни.Ќе гледaм дa ги земaм вo предвид без рaзликa.Другo нештo штo би сaкaл дa ве зaмoлaм дa збoрите зa мaкедoнијa знaм декa вo стрaнствo не е истo.И секaкo искaжете гo свoетo мислење без дирекнo или индирекнo дa ме нaпaѓaте мене или билo кoј друг.
Поздрав.
Ја следам темава откако ја отвори, али не пишав ништо затоа што сакав да видам реакции прво на другиве луѓе. Хетеро-перспективата е битна, не пресудна, но битна, за ваков чекор, бидејќи повеќето луѓе тргаат од себе, особено ако се, или планираат да бидат родители. Битна за земање в предвид. Дава некој просек за тоа како некој како родител би реагирал. Иако и тука имаше недолични и прости коментари, во глобала ова пројде многу подобро отколку што очекував, а и самата анкета говори сама за себе исто така.
Прочита разни постови. Некои одлични, некои недолични, повеќето океј. Мислам покрај се друго на ред е да чуеш и од мене. Малку постар сум од тебе, но имам минато низ повеќе, и како хомосексуалец кој поминал низ ситуацијата која ја постави тука хипотетички, мислам дека и моево мислење е битно колку-толку. Ако си сигурен во тоа што си, никој не може, нити смее, ни да ти сугерира, не па да те тера да се смениш. Тоа ако треба да биде, ќе се случи. Али сегашноста е таа која ја имаш. А звучиш сигурен за себе си.
И со тоа, да ти кажам дека и онака животот на еден хомосексуалец не е лесен, дури и прикриен, отворено геј пред семејство и пријатели може да биде потежок. Зависи и со какви луѓе си опркужен. Во друштвото геј бомбата знае да биде анти-паразитски ефективна. Тие што ти се вистински пријатели, ќе останат пријатели. Ништо нема да се смени. Тие што не ти биле вистински пријатели, тек тогаш ќе си го покажат своето вистински лице. Сиот прљав веш што го собирале и чувале во себе толку долго време сега ќе рикне ко вулкан пошто ќе има плодна почва за тоа. Изговорот нели, дека не си "нормален", па можат поопуштени да бидат во тој поглед. За тебе би било само good riddance.
А луѓе секогаш има за нови пријатели. Како отворено геј со некој со кој што се запознаваш ќе остане само познаник ако е против, а ќе стане пријател ако е толерантен. Своевиден филтер е. Али некогаш тоа доаѓа со цена. Некој ќе изреагира лошо дека си геј, и нормално, педерски (pun intended
) позади грб ќе шири дезинформации за тебе. Осуда општо од околината јас лично не сум осетил, нити нешто полошо. Али има случаеви каде некои од нас биле физички малтретирани и напаѓани. Јас само за себе можам да зборам.
Али со друштвото не живееш заедно, нити зависиш од нив, плус истото може да се менува во својот состав постојано, ако не ти одговара. Семејството е сосема друга проблематика. Особено ако живеете заедно и зависиш од нив. Јас планирав на моите да им кажам подоцна, барем така беше намерата, но околносите станаа такви да порано се случи споделувањето. Отпрвин беше бурно и драматично, ала шпанска серија
, но полека се стабилизираа работите. Мајка ми прифати најпрво, на крај се приклучи и татко ми. Може помогна тоа што мајка ми е социолог, плус уште во нејзино факултетско време познавала еден-двајца кои колку-толку играле улога во градење на став преку впечатоци, па и полесно го има искомуницирано истото на татко ми. Особено после ревелацијата зема да чита разни колумни, журнали и трудови од таа област, особено од поглед на социологијата, што уште повеќе ги омекна ставовите.
Со оглед на тоа што доаѓам од ВМРОвско семејство, работите лесно можеа да бидат полоши
. Така да моево повеќе земи го како исклучок, отколку правило. Во твојата ситуација работите можат да одат и подобро, а може и полошо. Се зависи од менталниот склоп на твоите родители и како стојат со ставови по ова прашање. Помина година ипол како со татко ми ко странци бевме дома и не зборевме ништо, како другиот да не постои. Fast forward неколку години подоцна, едино не правиме муабет на таа тема или приватен живот, али за се друго збориме и се зезаме, стандард со него пратам спорт, со него идам и да купувам што и да е, со него се карам за политикаи бистрам филозофија (пошто со мајка ми имаме доста заеднички ставови, со него ми е поинтересно да се натегам
). Значи динамиката каква била порано, е вратена. Потребно е време, навикнување, спознавање со одредени факти и информации.
Бидејќи си млад, тек ќе искусуваш факултетски живот, мој совет би бил малце да почекаш. Заврши факултет, снабди се со работа, осамостои се станбено, па после откриј ако сметаш дека мораш или сакаш. Чисто за сигурност, зошто постои тоа сценарио каде нема да ти ги плаќаат веќе студиите, или бркање од дома и сл. Дури би предложил и откривањето да не биде лице в лице, туку преку пишан пат, или видео снимка каде им објаснуваш што и како (бидејќи може да се реагира бурно, или да те прекинат во искажувањето), вака дури и да има реакции, после истите, пишаното ќе продолжи да се чита, а видео снимката може да се пушти повторно да тече, нема простор да бидеш прекинуван. После тоа, зависност од типот на реакцијата, ако сакаат твоите да зборите лице в лице, најдете се негде на јавно место и разговарајте поопширно. Тогаш има повеќе шанси да бидеш сослушан без прекини и убацувања.
Ако имаш брат или сестра со кои стоиш многу добро, можеш прво со нив да споделиш пред да се одлучиш за родителите, па да одлучите заедно дали и/или кога да им кажете на твоите дека си геј. Познавам повеќе луѓе кои и така станале потолерантни. Имаат брат или сестра кои излегле дека се геј. Познавам еден дечко кој имаше интересен coming out случај. Го собрал семејството, им кажал што и како, и родителиве збеснале, го тераат да се исели. Постариов брат негов, се убацува со ултиматум, ако го бркаат брат му, дека и него ќе треба да го избркаат. Улави родители, пошто решил да го прифати брат му како хомосексуалец, и он е избркан од дома. Седеле некое време кај пријатели на брат му, а братов некој гение програмер, собрал доста пари од некои програми што ги продавал кај реномирани фирми, нашол стан, го зел него, и сега живеат заедно. Брат му е сега верен со една и е уште подобар програмер, а он при крај е со студии на медецина и планира да биде доктор. Некогаш цело семејство може да застене против тебе, но има случаи каде доволно е еден да те прифати, и некако коцките сами се местат.
Ако случајно дознаат твоите на некој начин порано, и не дај боже требаш да бидеш избркан од дома - контактирај го LGBTI центарот кај нас, ќе ти се најде на пат. Имаат и правна помош, медицинска, а мислам дека и се уште држат прифатилишта за привремено бездомни ЛГБТИ лица (освен ако психопатите вандали пак го немаат урнисано прифатилиштето). Ќе ти помогне дур не најдеш некоја привремена работа и сл. да можеш да застанеш на свои нозе.
Што и да си решил, со среќа!
http://www.lgbti.mk/
Тел: +389 (0)2 3256 174, • E-mail:
info@lgbti.mk
Барем таа финта не можат да ти ја направат веќе 
Некој да соопшти дека е геј на луѓето што му се блиски не е никакво правдање. Не ни мора тоа да му се неговите родители. Не знам уопште од кај тоа дека е правдање.
Ај на дада педерчето убаво! 
