Natural-girl
Morphine
- Член од
- 16 октомври 2007
- Мислења
- 3.462
- Поени од реакции
- 5.246
Еден начин да си го перцепирате својот живот:
Друг начин да го перцепирате својот живот:
Говорничката во видеото може има обрнато повеќе внимание на врските, но мене темата ми е општо за животот. Всушност, како што кажува во една реченица, главен фактор за тоа дали е некој среќен е неговата перцепција за животот што го живее. Дали некогаш сте се нашле на работно место на кое други вработени се пресреќни што го имаат, а вие не сте, или обратно? Дали во некои други ситуации сте се нашле себеси дека се самосожалувате, наместо да се охрабрувате?
Интересно е како една иста ствар, може да има различно влијание на среќата кај различни луѓе. Нешто како гледање на чашата, дали е полуполна, или полупразна.
Многу често се прашувам како некои луѓе се задоволни во животот во кој се наоѓаат моментално (и пробувам да научам по нешто од нив). Најчесто се работи за тоа дека тие луѓе научиле како да живеат со тоа што го имаат, односно научиле како без разлика на надворешните околности, да ја пронаоѓаат среќата внатрешно во себе.
И секако, тоа како си го перцепираат својот живот ќе го дознаете по начинот на кој одговараат на прашањата за својот живот. Не знам дали беше на Зевзекманија или друга емисија, каде што еден млад дечко што продава на пазар рече дека е задоволен од својата работа затоа што нема газди што го малтретираат и дека добро му оди работата. Можеби друг да беше на негово место, ќе кажеше дека му е неиздржливо, ладно, нема промет итн. Нормално, првиот има поголема веројатност да биде општо посреќен во животот, едноставно подобро да си го пројде животот.
Дали е некогаш подобро наместо да седиме да анализираме како го перцепираме животот, да почнеме да го живееме? Мислам дека разликата меѓу тој што седи и си го анализира животот, и друг што прави нешто со својот живот е тоа што првиот ќе сака објективен заклучок, а вториот ќе се води субјективно по својот инстинкт за тоа што е добро за него, а што не е. Можеби има некаква врска и со начинот на кој сме растени и исслушувани од страна на родителите и блиските. Едноставно, ако повеќе ни верувале во тоа што го зборуваме, поголема е веројатноста во иднина самите на себе да си веруваме и да знаеме што сакаме во животот.
Што вака општо би можеле да кажете дека би ве направило вас среќни? Дали сте задоволни од својот живот? Како одговарате на прашањето како сте, ама не кога ќе ве праша некој странец, туку најдобриот пријател. Дали мислите дека ако се смени нешто во вашиот живот од кое што сте незадоволни, ќе бидете (по)среќни, или пак, ќе има нови извори на незадоволство и нови желби за промени? Дали ако имате бескраен извор на време и пари, ќе смените нешто во вашиот живот? И ако смените, дали тоа ќе ве направи (по)среќни?
Како се справувате со ситуации кои не ви се допаѓаат, дали оставате време за "попаметно" да ги исперцепирате?
Дали мислите дека во пензионерските денови ќе се свртите на вашиот живот и ќе бидете задоволни?
И уште видеа, како да не беа доволни досега ...
Друг начин да го перцепирате својот живот:
Говорничката во видеото може има обрнато повеќе внимание на врските, но мене темата ми е општо за животот. Всушност, како што кажува во една реченица, главен фактор за тоа дали е некој среќен е неговата перцепција за животот што го живее. Дали некогаш сте се нашле на работно место на кое други вработени се пресреќни што го имаат, а вие не сте, или обратно? Дали во некои други ситуации сте се нашле себеси дека се самосожалувате, наместо да се охрабрувате?
Интересно е како една иста ствар, може да има различно влијание на среќата кај различни луѓе. Нешто како гледање на чашата, дали е полуполна, или полупразна.
Многу често се прашувам како некои луѓе се задоволни во животот во кој се наоѓаат моментално (и пробувам да научам по нешто од нив). Најчесто се работи за тоа дека тие луѓе научиле како да живеат со тоа што го имаат, односно научиле како без разлика на надворешните околности, да ја пронаоѓаат среќата внатрешно во себе.
И секако, тоа како си го перцепираат својот живот ќе го дознаете по начинот на кој одговараат на прашањата за својот живот. Не знам дали беше на Зевзекманија или друга емисија, каде што еден млад дечко што продава на пазар рече дека е задоволен од својата работа затоа што нема газди што го малтретираат и дека добро му оди работата. Можеби друг да беше на негово место, ќе кажеше дека му е неиздржливо, ладно, нема промет итн. Нормално, првиот има поголема веројатност да биде општо посреќен во животот, едноставно подобро да си го пројде животот.
Дали е некогаш подобро наместо да седиме да анализираме како го перцепираме животот, да почнеме да го живееме? Мислам дека разликата меѓу тој што седи и си го анализира животот, и друг што прави нешто со својот живот е тоа што првиот ќе сака објективен заклучок, а вториот ќе се води субјективно по својот инстинкт за тоа што е добро за него, а што не е. Можеби има некаква врска и со начинот на кој сме растени и исслушувани од страна на родителите и блиските. Едноставно, ако повеќе ни верувале во тоа што го зборуваме, поголема е веројатноста во иднина самите на себе да си веруваме и да знаеме што сакаме во животот.
Што вака општо би можеле да кажете дека би ве направило вас среќни? Дали сте задоволни од својот живот? Како одговарате на прашањето како сте, ама не кога ќе ве праша некој странец, туку најдобриот пријател. Дали мислите дека ако се смени нешто во вашиот живот од кое што сте незадоволни, ќе бидете (по)среќни, или пак, ќе има нови извори на незадоволство и нови желби за промени? Дали ако имате бескраен извор на време и пари, ќе смените нешто во вашиот живот? И ако смените, дали тоа ќе ве направи (по)среќни?
Како се справувате со ситуации кои не ви се допаѓаат, дали оставате време за "попаметно" да ги исперцепирате?
Дали мислите дека во пензионерските денови ќе се свртите на вашиот живот и ќе бидете задоволни?
И уште видеа, како да не беа доволни досега ...