Ddime
████████████████████
- Член од
- 18 февруари 2007
- Мислења
- 5.076
- Поени од реакции
- 212
Баш и јас истото го мислам. Кога бев помал (2-3одоление) тренирав фудбал и престав токму заради тоа, бидејки имав постар тренер кој ни држеше многу строги тренинзи...се сакаше под конец да биде и ако не работиш како што треба пцуе вика мава и те отстранува од тренинг. Ако пак го направиш истото ти вика да не доаѓаш веке.Само да знаете колку се каам, шо како помал не почнав да тренирам нешо, шо било,пливаење,тенис,фудбал, тоа ми е голема грешка у живот,затоа би идел на ваков тренинг како кинезите бе, можда нема цел да го издржам али ке одам,
Да знаете колку се у право тренерите. Без мака нема успеси. Ако не бидат строги и не се постават како главни, децата ке ги водат тренинзите а не они. Ене, земете пример од основно школо, какво било порано а како сега- Затоа младината е тапа денес.
И сега, се каам што прекинав да играм фудбал. И криво ми е што не отидов да играм тенис со братучедми кој беше еден од најдобрите млади тенисери во МК(повреда го одалечи од тенисот). Али сега џабе ми е, колку и да сакам да тренирам и да успеам...стар сум.
И на некој начин сум им љут на родителите што не ме упатувале да тренирам спорт. Секогаш оставаа јас како ке одлучам, а од пуста мрза сакав сам тренерот дома ке дојде да ме викне и преку ноќ да станам најдобар.