КАЈГАНА ТОП 250 (read only)

[Zlatikevichius]

101. Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry, 2004)

Филмов спаѓа во групата (читај жанрот) љубовни драма филмови ,али исполнети со научно фантастични елементи(или сај фај љубовни драми).Тоа е и единствената причина која ме натера да го гледам филмов.И едноставно вредеше.
Значи ако го немате гледано филмов ,а го имате гледано mr Nobody ,The Fountain(пред се голема благодарност до Болиглава затоа што тој прв ги имаше ставено овие 3 филма во иста реченица) етц,а притоа ви се допаднале ,едноставно мора да се гледа.

Во најкратки црти,филм за љубовта,како може таа да наштети и "помирувањето" со тоа.

9.5/10 (

Спојлер

само затоа што очекував малце пошокантен крај на крајот од филмот ,а и по нетов прочитав дека првичната идеја на режисерот и сценаристот била да заврши како си ги бришат мемориите еден од друг over and over again со цел да поминуваат што е можно подобро време во секоја нова врска,ако завршеше така филмот би му ја дал оценката што дарлинг ја стави за црниот лебед

)

Ќе заборавев,Џим е маестрален,штета што ретко глуми во драми.А и Кејт е на ниво.
а и ми текна на времето кога се вртеа најави за филмов по нашиве кино сали,кое дете бев тогаш кога несакав да слушнам за ваков филм а сега ми е еден од поомилените....

 

[Zlatikevichius]

100. La Haine / La haine (Mathieu Kassovitz, 1995)

Филмчево некој го имаше некако спомнато на форумов,па случајно го симнав и го изгледав.ОВОЈ ФИЛМ Е ПРЕДЛОГ ЗА СИТЕ.(без разлика какви филмови сакате)
Француски филм.Драма,крими(ако може да се каже)..енивеј,зборува за 3ца другари.Белец,Црнец(Французин),Муслиман(Французин).На кратко да не ја тупам ,филмот зборува за младината конкретно во Франција ама на некој начин и за меѓуетничката младина низ цел свет.Значи што сака да прикаже режисеров...Другариве се екипа,во време на протести и во се.Во главно скитаат по улиците и безделничат,имаат различни мислења околу животот ама сепак се заедно во се.Значи во филмов е прикажан типичен можен расизам-Белец,Црнец и Муслиман.Арно ама-многу убаво се сложуваат.Значи никогаш не се расправаат околу тоа кој е што и како,околу националната и верска припадност.
Им го застрелуваат еден пријател во една улична пресметка со полицијата,каде еден цајкан го губи пиштолот,а пак еден од тројцава го наоѓа..и се заканува дека ако умре другар им,ке почне да делка со тој пиштол.
Доста интересна порака во филмот се среќава низ повеке билоборди-СВЕТОТ Е ВАШ
Филмот ја анализира омразата меѓу младите.

La Haine е еден од најдобрите социјални филмови што сум ги гледал.Се работи за евреин,араб и црнец кој живеат во гето во Франција.Филмов сака да ги прикаже лошите услови за живеење на мигрантите,како и нетолерантноста,дискриминацијата кон овие групи што живеат во Франција.9/10

 

[Zlatikevichius]

99. Inside Out (Pete Docter, Ronnie Del Carmen, 2015)

Едвај се наканив да го симнам Inside Out.
Wow. Еден од најдобрите анимирани на сите времиња. Одлична идеја, добро осмислени карактери, одличен хумор.
Прошетка до Оскарот.

Коа сме кај, Inside Out , тоа плавото ми превзеде контрола во собата за емоции

ремек дело, од идеја, до реализација, до хумор, до се'.. и најважното е што ме погоди, 2 пати солидно, и на крајот ептен... Како Бојхуд лани, две у едно глеаш, филмот и твоето детство и сеќавања паралелно...

Inside Out - многу убав анимиран филм

 

[Zlatikevichius]

98. Gladiator (Ridley Scott, 2000)

Не знам зошто ми требаа 8 години за да го гледам филмов!
Мислев дека е нешто војни, тепачки, насилие... кога тоа да ти била исконска приказна, топла, безвремена, приказна за и од душата.... Филмот е љубов.
Музиката е преубава...
Расел Кроу... е за по дома.:back:

Ова е филм кој полека станува класик од рангот на Бен Хур. Тоа значи дека оригиналот направен од страна на Ридли Скот не смее да доживее римејк од Холивдуските шарлатани во никој случај. Ваков каков што е филмот е извонредно направен и не треба да се чепка. И покрај доста големите проблеми при снимањето, Ридли сепак успеа со својата упорност да го дотурка до крајот овој проект кој му донесе номинација за Оскар за режија, а на Расел Кроу му го донесе Оскарот за главна машка улога. Освен него, мора да му се оддаде огромна заслуга и на Жоакин Феникс за одиграното во овој филм. Филмското платно ретко памети така добра изведба на филмски негативец.

Римскиот генерал Максимус е обожуван од кралот кој пак има проблематичен син по име Комодус, кој сака да го наследи кралството. За негова несреќа Максимус без да има било каква намера стои на патот до неговиот сон и затоа ќе посегне по животите на семејството на генералот, а тој ќе заврши како гладијатор. После извесен период Максимус добива шанса да се одмазди за неправдата која му е нанесена.

 

[Zlatikevichius]

97. Braveheart (Mel Gibson, 1995)

Храбро срце е филм кој е задолжителен за сите филмаџии без разлика на тоа каков вкус за филмови имаат. Дело е на Мел Гибсон, кој испробувајќи се како режисер и притоа играјќи ја и главната улога во филмот се закити со Оскар за режија. Постојат дилеми околу вистинитоста на приказната, според која е снимен филмот. Според едни шкотскиот бунтовник Вилијам Валас бил обичен селанец и не би требало да му се даде толкава значење, според други храбриот Валас, заслужил да добие вака добар филм. Храбро Срце нема да ве остави рамнодушни. Зборот FREEDOOOMMM ќе ви одѕвонува по гледањето.

William Wallace e така наречен бунтовник кој води востание против суровиот Англиски владетел Edward Longshanks кој сака да ја наследи круната на Шкотска само за себе. William кога бил младо момче, неговиот татко и постар брат заедно со многу други ги губат своите животи обидувајќи се да ја ослободат Шкотска. После смртта на неговите најблиски тој е земен под крило на неговиот чичко. После 20 и кусур години William се враќа во родниот крај. Тој се заљубува во прекрасната Murron. Од како нејзиниот живот ќе биде одземен од страна на Англичаните тој се решава да ја оствари својата животна цел односно да ја направи Шкотска слободна земја, ЕДНАШ ЗАСЕКОГАШ.

Филмов е добро познат и некој од вас ако го нема гледно топло му го препорачувам. Најјака улога на Mel Gibson без конкуренција. Го имам гледано над 4,5 пати, и секој пат го гледам како да ми е прв

Храбро срце ми е еден од најдобрите филмови што некогаш сум ги гледал и што некогаш ке ги гледам. Историски филм за ослободувањето на Шкотска од владеењто на Англија во 13 век, Вилијам Волис е наводно обичен човек кој сакал да си создаде фамилија и да си одгледува парче земја и да си живее нормален живот, но се тоа ке му се промени откако тајно ке се венча со една девојка која ја сакал од неговото детство, кога истата ќе биде крвнички и бесмилосно убиена пред целото село како пример за тоа како ќе се заврши ако се крене рака на некој војник од војската на Англискиот тогашен крал Едвард 1. Да не раскажувам многу ова е филм во кој преовладуваат темите: љубов, слобода , предавство и одмаза. Кој не го гледал сеуште не гледал добар и квалититен филм.

 

[Zlatikevichius]

96. Magnolia (Paul Thomas Anderson, 1999)

Фатив негде денеска, ослободив 3 часа да го изгледам филмов. Иако Вилијам Мејси неможам да го поднесам, исто и Том Круз, сепак не ми даде големо значење каков беше кастингот.
Направен пред 9 години, филмов незнам како не сум стигнал да го гледам порано. Господ да го благослови денот кога случајно го сретнав и го спуштив.

Многумина не го гледале и многумина нема ни да го гледаат поради фактот дека филмов трае цели 3 часа и 1 минута, но подобро да се изгледа еден ваков отколку два безвезни што траат по сат и пол.

Сигурно ќе им се допадне на оние кои уживале гледајќи го Американска убавина, 21 грам и Врева.
Цел филм цитати, не ми се верува колку брзо ми помина во гледање. Сега се мислам дали филмови од карактер на Овен Вилсон, Стивен Сегал и слично заслужуваат некоја голема оценка покрај еден ваков филм.

10/10

Само што завршив со гледање на Магнолија по не знам кој пат во животов.
И после 3 поминати часа гледам дека надвор е жива темница. Сум гледал многу филмови кои траеле по 3 часа и се чудам, и не можам да се изначудам како Магнолија секогаш ми се чини дека трае само еден сат, а всушност со си кредитите е 3 сати и 8 минути. Еден од најдобрите филмови воопшто, и не дека нешто посебно го обожавам Том Круз, ама во ниеден филм не глуми подобро од овде. И Џулиен Мур ги дава најдобрите перформанси од кои се наежува човек.

 

[Zlatikevichius]

95. The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)

Речено, сторено... го гледав The Fountain.

A У!

Како прво ова е прилично тежок филм, hate it or love it, со многу различни гледишта и сфаќања и токму тоа е убавината во него. Прочитав доста статии и гледишта од други луѓе за тоа како тие го сфатиле филмов. Повеќето се тука-така со моето.
Јас мислам

Спојлер

дека минатото и иднината се фиктивни, односно пренесени преку умот на сегашниот Том читајќи ја книгата од жена му. Дрвото на животот го асоцирам во минатото како лекот за Из, додека во иднината(во меурот) како самата Из која бара оживување во Небулата. Само што мислам дека приказот на иднината е запишан во книгата од страна на Том, додека досега напишаното е прикажано преку сцените од минатото.

Ептен е збунувачки да, ама сепак ако го имате гледано ќе сфатите отприлика како јас го гледам сево ова.

Друго. Не знаев дека Џекмен може олку маестрално да изглуми. Да сум искрен, на сцената кога си црташе прстен од мастило, се ежев до коска. Не знаев ни дека Аронофски е олку добар... секоја чест. Да не спомнувам од претходниот пост во темава сите веќеспомнати работи се одлични и во овај филм.

Дискусијава слободно нека продолжит во другава тема, би сакал поопширно да поразговараме и за вашите гледишта околу филмов.
Одамна олку не сум мислел за филм, на времето ко го гледав Usual Suspects и Fight Club можда, иако е сосем друг жанр ова. Дур сме кај жанрот, јас би го сместил во фантазија, а не научна фантастика како на имдб(Иако и за Троја таму не пишеше дека е воен филм, али ајде). За оценката... прво стегнав 9ка, го избришав гласот и мавнав 10ка. Од проста причина шо мислам на него 2 сати од ко го догледав.

На некој начин, филмов ти ја буди цела инспирација во тебе.
Не знам дали другпат ќе напишам поопширна литературна рецензија.

THE FOUNTAIN - 1000/10! Моите Топ 3! Монотон е филмов, ама ако се внесите доволно добро ептен крш филм е (ако го гледате само како филм не е нешто којзнае што).

Иначе филмот нема никакви (речиси) компјутерски ефекти. Се е макрофотографија (што мене ме запрепасти).

Филмот не е високобуџетен за актерите работеле со минимален надоместок од чист респект спрема Аронофски. БРЕД ПИТ...упм...фала Богу ја одбил улогата.

Во целина интересен филм. Одлични ефекти, главно доминира портокаловата, златната и жолтата боја... симболизирајќи повторно раѓање. Станува збор за романтична драма во која е опишано љубовното страдание на три пара од различни временски периоди на човештвото, Шпанската инквизиција, денешницата и иднината. Центарално место во животот на луѓето зафаќа стравот и неспремноста од соочување со губење на најблиските (љубените). Низ три приказни е опишана борбата на човекот да дојде до еликсирот на бессмртноста. Преку бессмртноста, љубовта ќе биде вечна! Трите приказни тргнуваат од три различни страни, а на крајот се сретнуваат на исто место. Човекот учи дека смртта е дел од животот, нужен процес за повторно раѓање. Со прифаќање на овој факт ние нема причина да се плашиме. Загубата на најблискиот е привремена. Животот го менува физичкото значење, преминува од еден во друг вид. Може да се толкува како реинкарнација... Всушност, трите парови од трите приказни се едни исти ликови! Низ многу поминати години и векови тие повторно се наоѓаат и повторно учат за животот и смртта!
10/10

По препорака од wot, уште еден филм од Аронофски кој ме остави без здив, почетокот не ветуваше многу, но како што се развива дејството се повеќе и повеќе се внесувате во филмот и оставате да ве води, одлична тема. Филмот крие неколку јаки пораки(барем јас неколку најдов)и сигурно ќе ви остане во меморија, ова е еден од оние филмови за кои размислувате со денови откако ќе го гледате, сакате доживеаното да го задржите за себе, а едвај чекате да го раскажете на првиот кој што ќе го сретнете. 10/10. Препорака, must see.

 

[Zlatikevichius]

94. Dial M for Murder (Alfred Hitchcock, 1954)

Кога ќе се спомене името на Хичкок, најчето првата асоцијација е добар хорор филм. Но, и покрај тоа што веројатно негово најпознато дело е Психо кој се води како хорор класика, за мене Хичкок е асоцијација за школски трилер. Ми текнува кога го гледав Вертиго, си помислив колку е добро осмислен филмот и воедно одлично реализиран. Практично ме воодушеви. Токму затоа решив да расчепкам по неговите филмови и налетав на овој филм кој по самиот плот и наслов ме привлече да го гледам. Да не спомнувам дека и верувам на репутацијата која го следи Хичкок. И нема што. Мајсторот си е мајстор.

Филмов е во 99 % снимен во една просторија. Има 5 ликови, а трае еден час и 45 минути. Навикнати на овие скок пук филмови, и скапи проекти на малкумина би им се верувало каков максимум може Хичкок да извади од ваква основа. Богами би се изненадиле. Сценариово како да го пишувала Агата Кристи, а со оглед каков фан сум и, неверојатно ме бендиса приказнава со својот тек и пресврт.

Во филмов главната женска улога ја игра една од музите на Хичкок, Грејс Кели. Жената е прекрасна. Можам да претпоставам зошто Хичкок ја одбрал за муза. Делува кршливо и грациозно, баш како за филм како овој. Да не зборувам како само плени жената. Синоним за грациозност, нема што.

Приказната се врти околу еден љубовен триаголник. Грејс Кели е неверна сопруга на еден поранешен професионален тенисер кој се откажал од тенисот заради неа. Тој дознава дека таа го изневерува и со кого и решава да ја убие. Но првичниот план излегува комплетно од контрола и... самите видете како понатаму ќе се развиваат работите. Генијално смислено. Детективот кој го разрешуваше случајот постојано ме асоцираше де на Шерлок Холмс, де на Поаро. Прекрасен лик и воедно многу харизматичен.

Бај д веј, Хичкок си ја задржал традицијата да се појавува на сегменти во своите филмови, и овде ќе го најдете на една фотографија.

Ова е за сите љубители на трилери, и замрсени крими сценарија од типот на Агата Кристи. Задолжително да го погледнете филмов.

Криминалистички трилер, 95% од дејството се случува во една соба а филмот трае 105 минути. Ќе ве тера да размислувате но со кратка анализа може да им ги читате мозоците на ликовите. Впечаток ми остави Грејс Кели со незината грациозност

Воодушевена сум. 100/10. Не трепнав за време на целиот филм.
Филм на Хичкок. Трилерче. И мислам дека треба да им биде лектира на денешните трилери. Се работи за маж чија жена на некој начин го изневерува и овој ќе смисли совршен план да и изврши убиство. Која интелигенција ја имаше типов еј,

Спојлер

али на крај ипак го фатија.

Нека не ве лаже тоа што филмов е стар (бидејќи некои имаат предрасуди), феноменален е. Ме потсети на Fracture. Дури мислам дека овој препишувал од Dial M for murder.

 

[Zlatikevichius]

93. Heat (Michael Mann, 1995)

Во недостаток на добри нови филмови нешто преминав на постари, веројатно повеќето како и јас го имаат гледано Heat ако не целиот барем некои делови ама еве ќе пишам пак нешто за филмот.

Се работи за акција преполна со фантастични глумци Пачино, Килмер, Де Ниро, Воит и прекрасни жени како Ешли Џад и Натали Портман.

Дејствието се случува во L.A и е поврзано со група на криминалци кои ограбуваат банки (складишта, транспортни средства) и потрагата по нив од страна на полицијата од L.А предводена од Пачино. Во филмот се случуваат и уште 10тина приказни поврзани со главната кои се исто толку интересни. Веројатно неможе да се нарече трилер бидејки крајот е малку предвидлив ама сепак патот до крајот на филмот е многу интересен и исполнет со голем број пресврти. Веројатно токму и поради големиот број ликови и настани филмот е многу долг цели 2 часа и 50мин.

Одлична ретро акција која вреди да се погледне од мене добива 8/10

Филмов го имав гледано одамна, па сега почнав да се потсетувам на некои филмови што имаат добар рејтинг и ми се останати во сеќавање дека се добри и дојде ред и на него..

Значи одличен филм со легендарна актерска екипа. Филм во кој се спротиставуваат 2 големи имиња, Ал Пачино во улогата на позитивец и цајкан со цел да го фати Роберт Де Ниро, а Роберт Де Ниро во улогата на кримос и ограбува банка со неговата багра. Многу добра приказна и тек на одвивање на дејствата, има на крај една легендарна сцена во која се соочуваат и двајцата 1 на 1, од типот уште јас и ти останавме еден ќе победи... Филмов како и повеќето легендарни филмови на Ал Пачино и Де Ниро е скоро 3 саати ама е must watch movie така да секоја секунда вреди Штета само што некои филмови имаат тапа направено Ал Пачино и Де Ниро што некако ставаат дамка на цела кариера, ама таа дамка не се гледа од толку добри филмови оставени зад нив. Уствари да не ве замарам гледајте го ако го немате, моја оценка 9.5/10

Акциона драма со екипава што е на сликава. Плус на нив додај ги Ешли Џад, Џон Воит, Ејми Бренеман и многу други и неможеш да добиеш лошо филмче.
Единствено нешто што не ми се свиѓаше е што премногу бавно се одвиваа настаните, на моменти имаше и малку сцени кои што воопшто не требале да ги ставаат, ама добро сакале полека полека да ги градат ликовите. А ликовите се стварно фантастично прикажани, секој си е приказна за себе, секој влече своја историја со себе.
Накратко се работи за Нил (Де Ниро) кој има екипа со која што ограбува банди. После еден грабеж кој ќе тргне лошо него ќе почне да го брка Винсент (Пачино) кој многу повеќе време и посветува на работата, отколку на семејниот живот. После тоа почнува малку по малку полицијата да ги дознава работите, како функционираат и пробуваат да сфатат која им е следната задача...
За глумата не треба да се зборува многу, кога ја имаш оваа екипа неможе да има грешка. Фантастични се и двајцата (со оглед на тоа дека Вал Килмер и нема некоја си којзнае колку забележителна улога).
Се на се филмче од старата школа, филмче какво што во денешно време ретко се прави и филмче кое мора да се види.
8/10

 

[Zlatikevichius]

92. Blade Runner (Ridley Scott, 1982)

Пред некој ден го гледав Blade runner по трети пат. Првиот пат кога го гледав бев некаде средно и знам не ми остави некој особено голем впечаток. Бев убеден дека е просечен трилер, онака детективска приказна за тепање време. Не ми беше јасна целата фама околу него. Сега доживувањето ми беше комплетно различно. Основата на приказната на Blade runner е правена по романот на Филип К. Дик “Дали андроидите сонуваат електрични овци“. Штета што Дик не е афирмиран писател кај нас. Има извонредни sci-fi романи, а по нив се правени и Minority report, Total recall (стариот со Шварци е класика)и анимираниот A scanner darkly.

Прво што се приметува во филмот е мрачната атмосфера. Ридли Скот феноменално го доловил ЛА во 2019 година низ дистописка призма. Буквално истото чувство го имав и кога го читав Орвел. Целата архитектура, големите згради на корпорациите, билбордите со светлечки реклами, летечките коли, прават да се чувствуваш мал, неважен. Нормално сето тоа е намерно така направено за да се покаже стратификацијата во општеството. Големите згради се симбол на моќта, во нив живеат финансиските магнати, разните бирократски службеници задолжени за одржување на корпорациите, сите луѓе корисни за олигархијата. Долу во мали куќи, во улици полни со отпад, во крајна мизерија живее плебсот. Се гледа дека Ридли проучувал и земал нешто од историјата на средновековните градови како Константинопол, Дамаск, Багдад. ЛА е смесна на народи и јазици, низ градот шетаат припадници на разни вери (како на пример следбеници на движењето Харе Кришна). Мегалополис во вистинска смисла. Саундтракот на Вангелис е полн погодок и само ја надополнува таа ретро атмосфера. Осумдесетите се деценија на Вангелис. Од Cosmos со Карл Саган, преку Chariots on fire па до Blade runner.Приказната орбитира околу Декарт - истребувач задолжен да ги улови и “пензионира“ четирите пребегнати репликанти чие што присуство е забрането на Земјата. Многу е битна филозофската нитка во филмот. Типично егзистенцијалистичка филозофија. Сомнежите на Рејчел во врска со нејзиниот идентитет, дали е човек или репликант. Муабетот помеѓу Ј. Ф. Себастијан од една страна и Прис и Рој во кој што Рој му вели дека не се машини туку живи суштества. Прис на тоа се надовржува со мислата на Декарт “Мислам значи постојам“. Дали постои разлика помеѓу вештачки создадените луѓе и обичните? Рој го победува Тајрел во партија шах. Дали “производот“ може да го надмине креаторот? Да не забегувам многу. По мене најважен е монологот на Рој во една од последните сцени на филмот. Иде вака:I have… seen things you people wouldn't believe… Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched c-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those… moments… will be lost in time, like [small cough] tears… in… rain. Time… to die…

Дали се што сме доживеале, сите емоции, сите моменти убави и лоши засекогаш ке бидат изгубени на крајот? Дали Рој го сфати животот таков каков што е, дека сме осудени на смрт дека сите наши сеќавања ке изчезнат како солзи на дожд?

10/10

Вистинско ремек дело. Можеби еден од најдобрите sci-fi фимови снимени досега.

Еден од подобрите, постапокалиптични филмови. Правен е според книгата „Дали андроидите сонуваат електрични офци?“ од Филип К. Дик, кој за оваа преработка му симнува капа на Ридли Скот. Се разликува од претходниот претходниот филм што го гледав (пост погоре), бидејќи не се одвива во вселената и сите тие срања што се може да се дешаваат таму, туку станува збор за човечката раса на оваа планета. За Харисон Форд и остали... нема доволно зборови за да коментирам, само гледајте го филмот.

Оцена: повеќе од одлична

Еве го изгледав пак Blade Runner
Убавото е тоа шо разработува прашања поврзани со идентитетот на една свесна единка.Во овој случај киборзите.Нели,направени скоро совршени,силни,од крв и месо само не се луѓе.Најголемата разлика од луѓето-не чувствуваат страв,ама сепак-страв од смртта.Од тоа.. што понатаму?
Првата сцена,интервјуто со Леон..прекрасно.Мн добра изведба.

Интересно..кога отидоа 2цата кај тоа јапончето шо прави очи,и кога му изрецитира неколку реченици with angels and stuff. "Fiery the angels fell. Deep thunder rolled around their shoulders... burning with the fires of Orc. " Јас овоа го протолкував како типов да се чувствува како fallen angel;само во негова верзија.Значи неговиот создател (докторот),he dont give a fuck about him,отфрлен и направен со рок на траење.Всушност генерално киборзите и нивната свесност се една симболика за човековата природа,и прашања од типот-oh God,why did you make me moratal and stuff..
Многу интересна работа забележав ,киборгов знае за heaven and hell,само не верува или шо ти ја знам (its not in his interest).


Најбитната сцена од филмот !

Кај што го распрашува неговиот создател "his God"

• You were made as well as we could make you.
• But not to last.

The light that burns twice as bright burns for half as long - and you have burned so very, very brightly, Roy. Look at you: you're the Prodigal Son; you're quite a prize!

Филмов ја испитува душата,свеста смртта.
Одличен филм во секој случај,еве сеа убаво од коа го изгледав можам да го пофалам.

 

[Zlatikevichius]

91. Schindler's List (Steven Spielberg, 1993)

Филм на Стивен Спилберг кој освои 7 Оскари и остави траен белег во светската кинематографија. Во 1993 Спилберг се реши да сними филм во главно во црно бела техника за да го долови чувството на старите филмови за Втората светска војна. Биографската приказна за Оскар Шиндлер, Германец кој им помага на работниците - евреи во времето нивниот прогон, со сигурност е еден од најдобрите воени драми. Liam Neeson, Ralph Fiennes и Ben Kingsley во главните улоги.

 

[Zlatikevichius]

90. Lucky Number Slevin (Paul McGuigan, 2006)

Филмчиште ипол! Не знам како не сум го глеал до сеа али ете вчера се решив. Мислев дека Бред Пит игра во филмот али и Џош Хартнет ја заврши работата добро. Филмот почнува со една навидум нерелвантnа прикаска која Брус Вилис му ја раскажува на некој рандом тип на аеродром. Во прикаската се збори за тип кој ќе се коцка на коњи, но ќе изгуби и ќе западне во невоља со мафијаши. Филмот потоа продолжува со Џош Хартнет кој ќе се најде на погрешно место во погрешно време и помеѓу 2 мафијашки шефови(Морган Фримен и Бен Кингсли) кои тврдат дека им должи пари.

​

10/10

Доволно ви е, очекувајте epic mindfuckS! Значи не еден мајндфак, туку повеќе

Добро е да се види дека уште се прават добри филмчиња, со нови заплети, а не само преработки од стари или веќе видени идеи. Од мене има 9.5/10, ептен колку да не биде 10/10.
Филмот има супер актерска екипа - Брус Вилис, Џош Хартнет, Морган Фримен, Бен Кингсли и Луси Лиу. Филмов има се - љубовна приказна, ќе ве натера да се соживеете со главниот лик и да се нервирате зошто е толку проклето рамнодушен. Плус, Брус Вилис ја раскажува мојата омилена случка со Чарли Чаплин.
Се работи за Слевин, кој по грешка ќе го помешаат со некој кој им должи пари на двајца соперници мафијаши. Слевин мора да им ги врати парите и да извади жива глава. Многу интересно филмче, мене пријатно ме изненади.

 

[Zlatikevichius]

89. Requiem for a Dream (Darren Aronofsky, 2000)

Аронофски, еби се! Волку не ми се згадило ни од Saw серијалот. Се снима ли ваков филм бе!? Се снима ли!? Одлично опишана состојбата во која се наоѓаат четири лица со амбиции кои се зависници од дрога. Актерската екипа врхунска. Единствениот филм каде ми се допаѓа глумењето на Џаред Лето. Џенифер Конели секаде се држи на доста добро ниво. Веќе не гледам вакви филмови, не сакам пак да имам гадење од филм.

Оценка: 100/10

Не ми се верува дека цел 1 час и 40 минути буквално не трепнав додека го гледав....Ова досега не ми се има случено со ниеден друг филм....На моменти бев наежен и згрозен до степен што Saw не му равен во таа смисла....Kоја психа значи ја има Аронофски штом го екранизирал ова,ретко кој може да му парира воопшто. Сеуште не сум свесен што филм гледав....Абе какви кампањи против зависности од тешки дроги и слични срања ,филмов да се воведе задолжително да се гледа во школо....Заеби тоа сеа,скринплејот феноменален ,ваква сторија дефинитивно неможе подобро да се прикаже за соништата на 4ри амбициозни луѓе,кои ке почнат да се уништуваат поради нивната зависност од дрога....

Спојлер

тоа апчињата за слабеење,одвикнувањето од нив,ампутацијата на раката...проституцијата за нова доза.... едноставно ме остави без зборови,не дека незнаев за тоа туку како сето тоа беше прикажано

Саундтраков за крај-:icon_neut
феноменален од сите погледи филмов,музика,глума скринплеј...
10/10

тежок филм, набиен со емоции ... кој плачел кога мајката на бамби ја уби ја, после овој филм ќе се самоубие ... не е препорачливо за емоционални луѓе ,тегобна атмосфера и мрачна . Која останува со тебе после гледањето, остава силен впечаток и тешко дека ќе го заборавите овој филм следниот ден
9/10

Подобро годинава неам гледано :salut:

Конечно седнав да го гледам "Requiem for a Dream" и можам да кажам дека е најпрекрасниот и најзастрашувачкиот филм што сум го гледала до сега! Филмот е ремек дело, секоја чест на режисерот ( Darren Aronofsky), а исто така и на актерите, одлична глума! Се работи за 4ца луѓе кои запаѓаат или веќе се во канџите на дрогата и како всушност со нејзино користење полека си ги уништуваат животите (многу јасно). Жанр: драма.

За сите што сакаат депресивни филмови:

Requiem for a dream

10 минути тишина после крајот.. ни мрднав ни трепнав... филмов е сериозно шокантен.

 

[Zlatikevichius]

88. Raging Bull (Martin Scorsese, 1980)

Тандемот Скорсезе – Де Ниро во 1980та година го носи Raging Bull на врвот на многу листи на спортски драми. Филмот е базиран според вистинска приказна. И не е се околу боксот, т.е. не е од оние типични спортски филмови во кои се знае шаблонската приказна направи сто изгуби и накрај... победи. Еден од најдобрите филмови во таа декада, must see (нека не ви смета тоа што е црно бел... ако некому воопшто му смета тоа, затоа што има такви луѓе...)

 

[Zlatikevichius]

87. Gone Girl (David Fincher, 2014)

Gone Girl (2014)

Книгата прочитана, филмот изгледан, можам да правам компарации. Ејми ја нема, е насловот на книгата на одлично преведеното македонско издание на Gone Girl. Кој не ја читал книгата нема да добие многу информации од самите трејлери за што всушност се работи, освен тоа што цела нација е во потрага по исчезнатата “неверојатната Ејми“, додека на мета е ставен нејзиниот сопруг, за кого се верува дека е виновникот за исчезнувањето. Кога ќе го гледате филмот ќе ви стане јасно што всушност станува збор и каква е вистинската Ејми. Искрено книгата и филмот се така направени што нема еден likeable лик, значи сите на некој начин во некој одреден момент ги мразиш. И после прочитаната и книга и после изгледаниот филм јас уште сум wtf е проблемот со писателката што направила ваков мрднат лик!

Филмот е феноменално направен, искрено книгата не ми остави таков длабок впечаток (ваљда дека во филмот повеќе ја сфатив суштината на ликот на Ејми отколку во книгата). Дејвид Финчер препознатлив со неговиот маестрален начин на режија, темни кадри, пропратени со музиката на Трент Разнор. Мислам дека подобро одбрани глумци за секој лик немало одамна во некој филм, Бен Афлек е ист Ник како од книгата, а Ејми, Ејми е слика и прилика, мислам дека Розамунд Пајк ја одигра толку маестрално што може да се понадева на некоја награда, иако лично не верувам дека филмот може да догура до Оскари, како прво верувам приказната не е баш таква, а и глумците не се Оскар материјал, ниту имаше моменти да го дадат својот максимум.

Некои сцени во книгата не ги замислував баш така, и сцените кои беа одиграни во куќата на Нил Патрик Харис (да, Барни од HIMYM, и кој за среќа супер се снајде со улогата). Се на се, јас давам одлична 8-ка, мислам дека и уште пред да почнам да го гледам знаев дека таа оцена ќе ја доделам на филмот затоа што 9 ќе беше многу само ради приказната, која и покрај двете екранизации уште ми дава wtf моменти, и уште ја барам смислата која тешко да ја најдам.

едит: ги заборавив цицињата на Емили Ратајковски

За крај моја ранг листа на филмовите на Финчер:

1. The Game 10/10
2. Fight Club 9/10
3. The Curious Case of Benjamin Button 9/10
4. Se7en 9/10
5. The Social Network 9/10
6. Zodiac 8/10
7. Gone Girl 8/10
8. The Girl with the Dragon Tattoo 8/10
9. Panic Room 5/10

Конечно успеав да го изгледам и Gone Girl, еден од филмовите од 2014 кои "морав" да ги изгледам. Дејвид Финчер... Останатото е се кажано. Ја немам прочитано книгата, но филмот е

You don’t know what you’ve got ’til it’s…gone!
Од мајсторот за трилери, режисер на неповторливите Fight Club, Zodiac, Se7en, The Game – David Fincher, ни доаѓа нов мистериозен трилер. Уште еден врвен филм, одлично достигнување на еден одличен режисер. Овој пат се работи за “Gone Girl”, снимен по истоимениот бестселер на Gillian Flynn. Со Ben Affleck и Rosamund Pike во главните улоги, Финчер на својот преопзнатлив начин не води низ заплетканиот живот во една модерна брачна заедница.

5ти јуни, 2012 година. Пета годишнина од бракот помеѓу Ник (Ben Affleck) и (Неверојатната) Ејми Дан (Rosamund Pike). Кога Ник ќе се врати дома, ќе ја најде вратата од нивната куќа отворена, дневната соба искршена. Има знаци на провала, но нема знаци од Ејми. Ник ќе се загрижи и ја повикува полицијата. Откако ќе извршат увид на местото, претпоставуваат дека Ејми е киднапирана. Но, со наредните сознанија стравуваат дека таа е всушност убиена.

Во полицијата Ник се однесува чудно, дава чудни одговори на поставените прашања. Вечерта ја поминува кај неговата сестра – близначка, Марго (Carrie Coon). По разговорот се забележува дека Ник и не е баш најзагрижен за исчезнувањето на Ејми. Пристигнуваат и родителите на Ејми, познати личности, особено по книгата издадена од нивна страна, базирана на животот на нивната ќерка, исчезнатата Ејми. Тие ќе организираат разни настани да се здобијат со вниманието на јавноста.

Наскоро, исчезнувањето на сопругата на Ник се претвата во јавен, медиумски циркус, а кога вниманието на јавноста се насочува кон овој случај, Ник не реагира соодветно. Со разни постапки го пробудува сомнежот на јавноста дека Ник всушност ја убил Ејми, а со своите постапки тој само ги охрабрува овие размислувања. Сето ова води до едно прашање, кое ќе се покаже пресудно во понатамошниот тек на филмот: “Дали Ник Дан ја уби својата сопруга?”.

Одличен трилер низ кој Финчер не води со одлични навраќања, одлично раскажување и предобро снимени сцени, кои веќе сме навикнати да ги гледаме во неговите филмови. Филмот трае два и пол часа, но секоја минута го заслужува вашето внимание. И сценариото напишано од страна на Gillian Flynn е навистина на врвно ниво, што во комбинација со претходно наведените квалитети на овој филм, го прават одличен. Еден од најдобрите филмови за годинава кој дефинитивно ќе биде во конкуренција за Оскар(и). 5/5

Го погледнав и новото дело на Финчер кој го снимил според истоимената новела на Гилијан Флајн, Gone Girl.

Филмот е снимен според книга која ја немам читано, и немам намера кога го погледнав филмот. 5.06.2012 година, денот кога Ник и Ејми слават 5 години од својат брак, додека Ник со својата сестра седи во сопствениот бар и играјќи некоја игра добива повик од својот сосед кој веројатно му соопштува дека неговата мачка е надвор, тој се враќа дома ја внесува внатре мачката и забележува искршена маса и дека неговата Ејми ја нема дома. Повикува полиција и неговата куќа се истражува детално, тој во скоро време ќе стане човек кој нон-стоп ќе биде на тв екраните, насловни на весници и слично, или со еден збор ќе биде центар пажња у цела америка.

Со својот однос, медиумите и полицијата Ник веќе го сметаат за „убиец„ на својата сопруга Ејми. Не сакам повеќе да зборувам за содржината, внимавајќи да не ве спојлерисам.

Глумата беше одлична и од Афлек и од Росмунд и од сите останати, режијата истотака, а морам да го споменам и крајот, перфекција, ми се допадна, како беше склопен и прикажан од Финчер. Дело кое мора да го погледнете, дефинитивно филм кој мора да земе многу награди, кои ги заслужува.