Во основа, ако гледаме од технички аспект и објективна гледна точка, притоа занемарувајќи ги верскиот, моралниот и етичкиот фактор, телото на синот било веќе мртво уште пред да го извлече од јажето и кога човек е мртво, станува неважно што ќе се случи со неговото тело.
Ама вака не би размислувала мајка. Барем не здрава мајка.
Посебно не кога се работи за син и`.
Ни аманет, ни свети аманет, ништо не би било доволна причина за нормална мајка да го касапи на милион делчиња мртвото тело на своето чедо.
Малку жени на светов, од кои сите веројатно со нарушена перцепција од некој тип, би имале желудник и срце да го сквернават телото на сопственото дете, а срамот од чинот на нејзиниот син и стравот што ќе речат комшиите само ја прави понечовечна таа жена.
Не сакам да судам и немам право на тоа. Ама ја осудувам оваа жена и без размислување и давам епитет-МОНСТРУМ.